توکن ICO چیست؟

​

ICO چیست و چرا از رونق افتادند ؟

​

ICO مخفف عرضه اولیه کوین ” initial coin است و به ایجاد و فروش توکن های token دیجیتال اشاره دارد. در ICO ، یک پروژه مقدار مشخصی از توکن token دیجیتالی ایجاد کرده و آن را به عموم می فروشد ، معمولاً در ازای ارزهای کریپتوکارنسی cryptocurrency دیگر مانند

بیت کوین bitcoin یا اتر ether. عموم مردم می توانند به پیشنهاد توکن ها token به هر یک از دلایل زیر علاقه مند باشند:

۱) توکن token دارای یک مزیت اساسی باشد – که دسترسی را برای صاحب آن به یک سرویس یا سهمی در درآمد پروژه ایجاد کند.

۲) سود آن حاصل از افزایش تقاضا خواهد بود که باعث افزایش قیمت بازار توکن token می شود.

معمولاً توکن ها token ،مخصوصاً موارد فروش موفق ،در صرافی ها ذکر می شوند که خریداران اولیه می توانند دارایی خود را بفروشند و خریداران جدید در هر زمان می توانند وارد پروسه ی خرید شوند.

به عنوان یک نوع سرمایه گذاری دیجیتال ، فروش توکن ها token به استارتاپ ها startup این امکان را می دهد که نه تنها سرمایه خود را بدون کم شدن ارزش آن افزایش دهند ، بلکه با ترغیب کردن استفاده از آن توسط دارندگان توکن ها token، تصویب پروژه را نیز تقویت می کنند.

خریداران می توانند هم از دسترسی به خدماتی که توکن token ارائه می دهد و هم از موفقیت آن در محبوبیت قیمت آن استفاده کنند. این سود می تواند در هر زمان (معمولاً) با فروش توکن token ها در بورس تحقق یابد. یا خریداران می توانند با خرید توکن های بیشتر در بازار ، اشتیاق روزافزون خود را به این ایده نشان دهند.

تاریخچه ICO ها

اولین فروش توکن در سال ۲۰۱۴ اتفاق افتاد، هنگامی که هفت پروژه در مجموع ۳۰ میلیون دلار جمع آوری کردند. بیشترین مقدار در آن سال ،اتریوم ethereum بود – بیش از ۵۰ میلیون

اتریوم ایجاد شد و در دسترس مردم قرار گرفت و بالغ بر ۱۸ میلیون دلار افزایش پیدا کرد.

سال ۲۰۱۵ سال آرام تری بود: هفت فروش در مجموع ۹ میلیون دلار جمع کرد و بیشترین آن – Augur – با جمع آوری بیش از ۵ میلیون دلار بود.

این فعالیت در سال ۲۰۱۶ آغاز شد ، وقتی ۴۳ فروش – از جمله Waves، Iconomi، Golem و Lisk – 256 میلیون دلار جمع آوری کردند. از این تعداد ،فروش بدنام توکنها token در DAO ، که یک صندوق سرمایه گذاری مستقل با هدف ترغیب توسعه ایستم اتریوم ethereum با اجازه به سرمایه گذاران برای رأی دادن درمورد پروژه ها برای تأمین اعتبار است، درج شده است. چندی نگذشت که فروش بالغ بر ۱۵۰ میلیون دلار افزایش یافت ، یک هکر حدود ۶۰ میلیون دلار از اتر ether برداشت کرد ، که به سقوط این پروژه (و یک فورک سخت پروتکل اتریوم ethereum) منجر شد.

​

شکست DAO مانع از شور و اشتیاق روزافزون علاقه مندان به نوع جدید دارایی ها نشد ، و در ماه دسامبر اولین صندوق اختصاص داده شده به توکن token های سرمایه گذاری ، پشتوانه قابل توجهی از سرمایه داران قدیمی را کسب کرد.

در سال ۲۰۱۷ شاهد انفجار و اوج فعالیت بودیم – ۳۴۲ توکن token تقریباً به ۵٫۴ میلیارد دلار رسید- و این مفهوم را به ابتدای نوآوری بلاکچین blockchain سوق داد. فروش در دوره های فزاینده کوتاه مدت موجب هیجان و شور و اشتیاق بسیار شد و با عجله برای شروع به کار” ، اصول پروژه برای سرمایه گذاران احتمالی اهمیت کمتری پیدا کرد.

همزمان با افزایش توجه ، افزایش دقت و بررسی و نگرانی از قانونی بودن فروش توکن ها هنگامی به وجود آمد که کمیسیون بورس و اوراق بهادار ایالات متحده (SEC) بیانیه ای را منتشر کرد و گفت اگر یک دارایی دیجیتالی که به سرمایه گذاران آمریکایی فروخته می شود ، ویژگی های امنیتی (حقوق مالکیت ، یک جریان درآمد یا حتی انتظار سود از تلاش دیگران) را دارا باشد ، مجبور به رعایت قوانین اوراق بهادار ایالات متحده می باشد.

در اواسط سال ، ICO ها از سرمایه گذاری ریسک پذیرانه به عنوان منبع اصلی بودجه برای استارت آپ های بلاکچین blockchain استفاده کردند ، زیرا به نظر می رسید راهی آسان تر و سریع تر برای جمع آوری مبلغ هنگفتی پول بدون قربانی کردن سهام در شرکت بود .

فواید ICO ها

برای صادرکننده:

دسترسی به بودجه ی آغازین ، بسیار سریعتر و با محدودیت کمتری نسبت به مسیر سرمایه گذاری پرخطر

فرصتی برای ایجاد مدلهای تجاری غیر متمرکز جدید

ایجاد پایه ای از شرکت کنندگان برای استفاده و آزمایش سرویس و یک ایستم خودراه انداز

عدم از دست دادن ارزش سهام در پروژه (مگر اینکه توکن ها مشارکت مالکیت را تصریح کنند)

روند سریعتر سرمایه گذاری

محدودیت های دلخواه بیشتر به مبلغ وصول شده

برای دارندگان توکن token :

دسترسی به یک سرویس نوآورانه

افزایش احتمالی سرمایه از طریق افزایش قیمت توکن

مشارکت در یک مفهوم جدید ، نقشی در توسعه یک فناوری جدید

خطرات ICO ها

برای صادرکننده:

مقررات نامشخص post-issue clamp-down, fine یا حتی sentencing

سرمایه گذاری ناپایدار (فروش توسط کاربران ناراضی می تواند بر قیمت توکن token و ماندگاری پروژه تأثیر بگذارد)

اطلاعات اندکی از این بابت که دارندگان توکنها چه کسانی هستند (برخلاف سهامداران)

برای دارندگان:

هیچ تضمینی برای توسعه این پروژه نخواهد بود

عدم حفاظت نظارتی (سرمایه گذاری در معرض خطر)

اغلب اطلاعات کمی در مورد اصول اساسی وجود دارد

شفافیت کم در مورد ساختار نگهداری توکن token

چشم انداز

به نظر می رسد که رشد کوین coin های اولیه ادامه خواهد یافت. با پیشرفت تکنولوژی ،بازار تجربه بیشتری از این مفهوم به دست می آورد و علاقه مندی بیشتر سرمایه گذاران ، احتمالاً کیفیت توکن ها و حیات اقتصادی مدل های تجاری بهبود می یابد.

تنظیم کننده ها به احتمال زیاد در طی چند سال آینده توجه بیشتری به فروش توکن token میکنند ، حتی ممکن است با تصویب قوانین همه جانبه – یا اصلاح قوانین موجود – برای محافظت از سرمایه گذاران از فروش بی پروا یا ی به بهبود این امر کمک کنند.

در همین حال ، انواع جدیدی از مدل های تجاری ادامه خواهد یافت که از سیستم جدید سرمایه گذاری و ساختار عملیاتی بهره می برند. زیرساخت هایی که از فروش توکن ها token پشتیبانی می کنند ، از طریق مشاوران معتبری در بانک های سرمایه گذاری” این بخش و سیستم عامل های جدید ویژه که به طور فزاینده ای باعث افزایش تجربه کاربر می شوند ، رو به رشد خواهند بود.

عرضه اولیه سکه یا ICO چیست؟

هانیه غنی دوست

ممکن است که در هنگام پایین بودن قیمت کوین‌هایی مانند بیت کوین و اتریوم، اقدام به خرید آن‌ها نکرده و اکنون از این مسئله پشیمان باشید، پس خوب است که اکنون با مفهوم سرمایه‌گذاری در یک عرضه اولیه سکه آشنا شوید. در دنیای ارزهای دیجیتال، توسعه‌دهندگان و ایده‌پردازان قادرند بودجه‌ی مالی توسعه‌ و گسترش پروژه‌های خود را از طریق روشی به نام عرضه اولیه کوین (ICO) فراهم نمایند و از سراسر جهان سرمایه‌گذاران زیادی را جذب خود کنند. در ادامه به بررسی عرضه‌ اولیه‌ کوین یا سکه خواهیم پرداخت.

عرضه‌ اولیه سکه (ICO) چیست؟

منظور از «عرضه اولیه سکه» (Initial Coin Offering) یا ICO روشی است که در آن یک سازمان یا فرد برای درست کردن یک سکه‌ی جدید یا ایجاد یک اپلیکیشن یا سرویس، سرمایه جمع می‌کند و به سرمایه‌گذاران مقداری توکن می‌دهد. می‌توان گفت سکه‌هایی که در عرضه اولیه ارائه توکن ICO چیست؟ می‌شوند، در ادامه در اپلیکیشن یا سرویسی که قرار است ساخته شود، قابل استفاده هستند. درواقع برای توسعه‌ی پروژه در این حوزه، بلاک چین محبوب اتریوم که از قراردادهای هوشمند پشتیبانی می‌کند به کمک این ایده‌ها می‌آید و به اشخاصی که می‌خواهند از این روش استفاده کنند امکان ساخت تعدادی توکن را می‌دهد.

تصور کنید که شما یک استارت‌آپ هستید که می‌خواهید یک ایده‌ی خوب را بر بستر بلاک چین عملی نمایید. مثلا فرض توکن ICO چیست؟ کنید که می‌خواهید در یک سیستمی که پرستار کودک استخدام می‌کند کار کنید؛ این سیستم قرار است کاملاً دیجیتال باشد و رمزارز مخصوص خود به نام Babycoin را نیز داشته باشد. در این حالت برای شروع کار خود نیاز به سرمایه دارید و نمی‌خواهید از روش‌های سنتی مانند تبلیغ یا گرفتن وام از بانک استفاده کنید، زیرا عاقلانه به نظر نمی‌آید. پس چطور می‌خواهید قبل از دست کشیدن از ایده‌تان پول به دست بیاورید؟

اینجاست که عرضه اولیه سکه وارد می‌شود. در حقیقت شما فایلی درست می‌کنید که حاوی جزئیاتی از این است که سیستم شما قرار است دقیقاً به چه شکل کار کند و هدف از ساخت آن چیست (که به آن وایت پیپر گفته می‌شود). در مرحله‌ی بعد باید وب‌سایتی زیبا و معقول ایجاد کنید و توضیح دهید که چرا ایده‌ی شما یک ایده‌ی خوب است،‌ درواقع باید خریداران را قانع نمایید که کوین شما می‌تواند در آینده برای آن‌ها سودمند باشد.

سپس‌، با توجه به دلایل قانع‌کننده و مدارکی که ارائه داده‌اید از مردم می‌خواهید که کوین‌های شما را خریداری کنند و برای شما پول بفرستند (معمولاً برای این کار کاربران بیت کوین یا اتر می‌فرستند اما ارزهای فیات نیز گاهاً ارسال می‌شوند) و در ازای آن‌، مقداری BabyCoin را به آن‌ها ارائه می‌دهید. در نهایت با سرمایه‌‎ای که به دست آورده‌اید اقدام به ساخت برنامه یا سرویس خود می‌کنید.

چه کسی می تواند ICO راه اندازی کند؟

درواقع هر کسی! در حال حاضر‌، مقررات در مورد ICOs در آمریکا کامل نیستند به این معنی که هیچ نهادی وجود ندارد که مقررات واحدی برای این بخش اعمال نماید یا روی آن نظارت کند. پس تا زمانی که بتوانید فناوری را راه‌اندازی کنید‌، آزاد هستید تا ارز خود را به سلیقه‌ی خود بسازید. از بین تمام راه‌های تأمین بودجه‌، عرضه اولیه سکه (ICO) یکی از ساده‌ترین راه‌حل‌ها به حساب می‌آید. در حال حاضر هیچ قانونی برای ارزهای دیجیتال و ICO وجود ندارد. همین موضوع مسبب کلاهبرداری‌های زیادی می‌شود و تشخیص کلاهبرداری در این زمینه سخت است.

اگرچه برای عرضه اولیه سکه، افراد نیاز به داشتن یک برنامه‌ی خوب برای معرفی پروژه‌ی خود دارند. این برنامه باید شامل درست کردن یک وایت پیپر، ساخت یک وب‌سایت و کارهایی از این دست باشد که در ادامه بیشتر به آن‌ها خواهیم پرداخت.

وایت پیپر در ICO

هر ICO نیاز به یک «وایت پیپر» (White Paper) دارد که ایده‌ی آن را شرح می‌دهد. در حقیقت وایت پیپر سندی است که دقیقاً مشخص می‌کند شخص یا سازمان می‌تواند چه چیزی ارائه دهد که قبلاً در دنیای ارزهای دیجیتال انجام نشده است یا چگونه می‌تواند یک ایده‌ی ثبت‌شده را بهتر از دیگران عملی کند. وایت‌پیپر باید شفاف، دقیق و جذاب و البته ساده و قابل فهم باشد تا بتواند سرمایه‌گذاران بسیاری را جذب کند. مانند وایت پیپر اتریوم که یکی از موفق‌ترین ICOهای حال حاضر است.

در وایت پیپر اتریوم به طور دقیق به این موضوع که بلاک چین چیست پرداخته شده است. وایت پیپر اتریوم ۱۰ صفحه است که در آن به تمامی جزئیات اشاره می‌کند،‌ حتی نکاتی در رابطه با بیت کوین و ساتوشی ناکاموتو در این وایت پیپر وجود دارند. برای داشتن اطلاعات بیشتر در رابطه با وایت پیپر می‌توانید به مقاله‌ی وایت‌ پیپر چیست مراجعه کنید.

بازاریابی عرضه اولیه سکه (ICO)

پس از آماده شدن وایت‌ پیپر، شخص یا سازمان نیاز دارند که توجه مخاطبان زیادی را به وایت پیپر و وب‌سایتی که آن را معرفی می‌کند جلب کنند. در این حالت آن‌ها دو مخاطب خواهند داشت؛ افرادی که در این حوزه دانش دارند و افرادی که هیچ ایده‌ای از این نوع از سرمایه‌گذاری‌ها ندارند. در این حالت جذب افرادی که اشتیاق زیادی برای سرمایه‌گذاری در این حوزه دارند، بسیار به جمع‌آوری سرمایه کمک می‌کند.

در وهله‌ی بعد باید افرادی که کار آن‌ها تولید محتوا است یا بلاگر هستند و در این حوزه تجربه کافی دارند را ترغیب کرد تا به تبلیغ و توضیح این وایت پیپر به دیگر مخاطبان خود بپردازند. البته زمانی که یک فرد مشهور به تبلیغ یک ICO می‌پردازد و پولی دریافت می‌کند، این موضوع باید رسماً اعلام شود، در غیر این صورت این کار در آمریکا غیرقانونی تلقی خواهد شد.

در این مرحله شخص یا سازمان باید ایده ICO خود را به سایت‌هایی ارائه دهند که یک پایگاه داده مربوط به ICOهای باکیفیت دارند، به این ترتیب اطلاعات مربوط به ICOهای آن‌ها در اختیار علاقه‌مندان این حوزه قرار خواهد گرفت. در آخر تعیین قیمت و توزیع ICO باقی می‌ماند که مقدار و نحوه‌ی آن مشخص شود.

کدام ICO خوب است؟

اگر دوست دارید که در یک عرضه اولیه سکه (ICO) سرمایه‌گذاری کنید تا در آینده بتوانید سود خوبی به دست آورید، باید بسیار با احتیاط قدم بردارید. چون بسیاری از ICOها جنبه‌ی کلاهبرداری دارند یا در آینده شکست خواهند خورد. پس تحقیق در مورد ICO مد نظر شما بسیار حیاتی است. شما باید از اعتبار شخص یا سازمانی که پشت این ICO است اطمینان حاصل کنید و وایت پیپر مربوط به آن را با دقت بخوانید.

همچنین می‌توانید از وب‌سایت‌های معتبری مانند Coinschedule.com که فقط ICOهای معتبر را معرفی می‌نماید استفاده کنید. البته قابل ذکر است که این اطلاعات نیز تماماً معتبر نخواهد بود و انتخاب یک ICO خوب در آخر برعهده‌ی خود شما است.

کلاهبرداری در عرضه اولیه سکه (ICO)

همان‌طور که گفته شد، ICOها می‌توانند کلاهبرداری باشند، فکر می‌کنید این مسئله به چه شکل انجام خواهد گرفت؟ از آنجایی که نظارت خاصی بر این سیستم‌ها وجود ندارد و تراکنش‌هایی که از سرمایه‌گذاران دریافت می‌شود به شکل رمز ارز است و امکان ردیابی و بازپس‌گیری وجود ندارد، به همین دلیل کلاهبرداری در این حوزه سخت نیست. البته دقت کنید که این امکان نیز وجود دارد که در ابتدای راه سازمان یا توسعه‌دهنده‌ی آن ایده به هیچ عنوان قصد کلاهبرداری ندارد، ولی با این حال اشتباهات و جاه‌طلبی‌های آن‌ها در نهایت می‌تواند باعث شکست پروژه شود و به علت عدم وجود قانون در این رابطه، آن‌ها می‌توانند سرمایه‌گذاران را بدون پاسخ رها کنند.

در سال ۲۰۱۷،‌ خریدارن و سرمایه‌گذاران بسیاری به دلیل اعتماد و بلند پروازی برای پولدارشدن یک‌شبه با خرید ICOهایی که کلاهبرداری بودند اما ادعای حل همه‌ی مشکلات را داشتند، مقدار زیادی از سرمایه‌ خود را از دست دادند. طبق آخرین تحقیقات انجام‌شده تقریباً ۹۰ درصد ICOهای لانچ شده در سال ۲۰۱۷ کلاهبرداری بوده‌اند. به همین دلیل روش‌های جایگزینی برای آن‌ها ایجاد شده است که در ادامه به آن‌ها خواهیم پرداخت.

روش های جایگزین ICO

ممکن است با مطالعه‌ی کلاهبرداری‌های زیاد در ICO به دنبال جایگزینی خوب برای عرضه‌ اولیه‌ سکه باشید، طبیعتاً که جایگزین‌هایی وجود دارد که ما در ادامه به بیان آن‌ها خواهیم پرداخت.

• عرضه توکن‌های امنیتی یا STO (Security Token Offering)
• دای کو (DAICO)
• توافق‌نامه‌ی ساده برای توکن‌های آینده یا SAFT (Simple Agreement for Future Token)
• ICOهای تعاملی یا IICO (Interactive ICO)
• توکن‌های ایردراپ (Token airdrop)
• سرمایه‌ی خطرپذیر (Venture Capital raise)
• عرضه اولیه صرافی یا IEO (Initial Exchange Offering)

مقایسه ICO و IPO

حال بیایید به مقایسه‌ی ICO و IPO بپردازیم. همان‌طور که تا به اینجا متوجه شدید ICO همان عرضه اولیه سکه یا کوین است که در بلاک چین از طریق دفتر عمومی توزیع می‌شود. اما IPO، توزیع سهام در بین مردم از طریق بانک‌های سرمایه‌گذاری است.

اجازه‌ی ساخت IPO به هر شرکتی داده نمی‌شود‌، فقط شرکت‌های خصوصی تأسیس‌شده‌ای که مدتی است توکن ICO چیست؟ فعالیت می‌کنند مجاز به انجام IPO هستند. بنابراین‌، حتی پروژه‌هایی که جاه‌طلبانه و بلندپروازانه هستند نمی‌توانند به IPO دسترسی داشته باشند‌، IPO روشی است که به فعالیت‌، منابع و نهادهای باسابقه نیاز دارد.

اکثر شرکت‌هایی که ICO انجام می‌دهند، محصولی برای ارائه به مردم ندارند‌. همچنین برخی از آن‌ها اثبات مفهومی دارند‌ و برخی دیگر اثبات سهام هستند. از نظر بازده‌، IPO سود سهام شرکت را ارائه می‌دهد درحالی‌که در ICO تنها توکن‌ها به سرمایه‌گذاران داده می‌شود و به آن‌ها هیچ سهمی از شرکت تعلق نمی‌گیرد.

فضای نظارتی قطعاً متفاوت است. در واقع‌، قبل از اینکه یک شرکت خصوصی IPO را اجرا کند‌، ایجاد درخواست برای مراجع مربوطه و گرفتن مجوز در آن الزامی خواهد بود. از طرف دیگر‌،

ICO بین‌المللی است‌ و غیرمتمرکز بودن آن‌ها موجب می‌شود که سیستم نظارتی‌ای برای آن‌ها وجود نداشته باشد.

در آخر می‌توان گفت که مهم‌ترین تفاوت، متمرکز بودن IPOها و غیرمتمرکز بودن ICO و متن‌باز بودن‌شان است.

تفاوت ICO با IEO

پس از به وجود آمدن مشکلاتی که برای ICOها پیش آمد، روش جایگزینی به نام IEO جای آن‌ها را گرفت. IEO یا «عرضه اولیه صرافی» (Initial Exchange Offering) در واقع نوعی از ICO است، با این تفاوت که در اینجا توکن‌ها از طرف صرافی (که نقش شخص ثالث را دارد) در اختیار سرمایه‌گذاران قرار می‌گیرد.

در حقیقت زمانی که سازمان یا تیم توسعه‌دهنده قصد پیاده کردن ایده‌ی خود را دارد، توکن خود را (که مربوط به پروژه‌اش است) می‌سازد و آن را در اختیار صرافی قرار می‌دهد (و به نوعی با صرافی شریک می‌شود) تا روی توکن او قیمت بگذارد و آن را به خریداران بفروشد. و در ادامه مثل قبل، خریداران (همان سرمایه‌گذاران) با خرید این توکن‌ها، امید دارند که با پیشرفت پروژه، قیمت توکن در آینده افزایش پیدا کند.

در حقیقت تبدیل ICO به IEO کار را راحت‌تر و امن‌تر کرده است. زیرا پروژه‌هایی که در ICO بودند (بدون حضور صرافی)، مشکلات بزرگی را سر راه خود می‌دیدند. مشکلاتی نظیر، لو رفتن داده‌ها، از بین رفتن یا دزدیده شدن سرمایه‌ها و غیرعادلانه بودن سرمایه‌گذاری. در حالی که زمانی که پای یک صرافی به میان می‌آید، سرمایه‌گذار به صرافی اعتماد می‌کند و دیگر کاری به توسعه‌دهنده‌ای که توکن را ارائه می‌دهد ندارد. همان‌طور که در ابتدا دیدیم IEO مهم‌ترین مسئله، یعنی کلاهبرداری بودن پروژه را رد می‌کند، زیرا به نفع یک صرافی نیست که با شریک شدن با پروژه‌های کلاهبرداری یا توکن‌های بی‌ارزش به اعتبار خود خدشه وارد کنند و اعضای خود را از دست بدهد.

در هنگام مشارکت در یک ICO مجبور هستید که اطلاعات خود را به اشتراک بگذارید و چند بار مراحل KYC را کامل کنید و خود را در خطر از بین رفتن سرمایه‌تان قرار دهید. ولی در روش IEO شما فقط یک بار اطلاعات‌تان را به اشتراک می‌گذارید، آن هم با صرافی‌ای که به آن اعتماد دارید. در ICO عمومی‌، تقریباً هرکسی می‌تواند شرکت کند‌، اما در IEO فقط اعضای آن صرافی می‌توانند رمزها را خریداری نمایند.

در ICO ممکن است مدت زمانی طول بکشد تا توکن‌های خریداری‌شده در اختیار سرمایه‌گذاران قرار بگیرد ولی در IEO سرمایه‌گذار به محض خریداری توکن، مالک آن خواهد بود. تا به اینجا گفتیم که استفاده از IEO بهتر از ICO است ولی دقت کنید که باز هم ممکن است پروژه‌ای که بر آن سرمایه‌گذاری می‌کنید به نتیجه نرسد و سرمایه‌گذاری شما با شکست مواجه شود. انتخاب یک پروژه‌ی خوب، شخصاً بر عهده‌ی خود شما است.

سخن پایانی

عرضه‌ اولیه‌ کوین یا همان ICO، شیوه‌ای برای جمع سرمایه و فرصتی برای سرمایه‌گذاری است که در این روش توکن‌ها (همان ارزهای دیجیتال) یک پروژه، پیش از راه‌اندازی پروژه به فروش می‌رسند و افراد می‌توانند با خریدن توکن‌ها در آن سرمایه‌گذاری نمایند و در آینده با بالا رفتن قیمت این توکن‌ها سود خوبی کسب کنند. در این مقاله به معرفی کامل عرضه اولیه سکه (ICO) و تفاوت آن با دیگر روش‌های عرضه اولیه نظیر IEO پرداخته شد. امیدواریم که مطالب این مقاله در آینده به شما در انتخاب یک ICO کمک شایانی کند.

عرضه اولیه سکه (ICO) چیست؟

ICO مخفف « عرضه اولیه سکه» است و مقصود از آن، ایجاد و فروش توکن‌های دیجیتالی می‌باشد. در طی اجرای فرآیند ICO یک کسب و کار نوپا می‌تواند به منظور جذب سرمایه برای کار خود، یک توکن دیجیتالی خاص برای خود بسازد و مقدار مشخصی از آن توکن‌ها را با یک قیمت اولیه به عموم مردم بفروشد. معمولا در ازای فروش این توکن‌ها یک ارز رمزنگاری شده دیگر همچون بیت کوین و اتر اخذ می‌گردد و با انجام یک ICO و استقبال مردم از آن، یک کسب و کار نوپا می‌تواند خود را برای انجام کارهایش تامین مالی کند.

ICO مخفف « عرضه اولیه سکه »(Initial Coin Offering) است و مقصود از آن، ایجاد و فروش توکن‌های دیجیتالی می‌باشد. هنگامی‌که در یک پروژه ICO صورت می‌گیرد، مقدار مشخصی از یک توکن دیجیتالی تهیه و به عموم فروخته می‌شود. معمولا در ازای فروش توکن‌ها یک ارز رمزنگاری شده دیگر همچون بیت کوین و اتر اخذ می‌گردد. دلایل تمایل عموم به توکن‌های عرضه شده عبارتند از:

• توکن عرضه شده دارای مزیت ذاتی است. برای نمونه صاحب توکن می‌تواند به یک سرویس دسترسی پیدا کند، در یک فرآیند مفید شرکت کند یا از درآمدهای پروژه سهمی‌ داشته باشد.
• مزیت دیگر توکن ناشی از افزایش تقاضا است که باعث بالا رفتن قیمت توکن در بازار می‌شود.

توکن‌ها، به ویژه آن‌هایی که فروش موفقی داشته‌اند معمولا به صرافی‌ها راه پیدا می‌کنند. در این صورت صاحبان اولیه توکن می‌توانند دارایی خود را بفروشند و خریداران جدید ممکن است در هر زمان از راه برسند. فروش توکن نوعی تامین مالی عمومی‌ است که استارت‌آپ‌ها به کمک آن بدون از دست دادن دارایی شرکت پول جمع می‌کنند. این کار یک فایده دیگر هم دارد و با ایجاد انگیزه در صاحبان توکن باعث خودراه‌اندازی پروژه می‌شود.

خریداران هم از دو جهت سود می‌برند، یکی دسترسی به خدمات منبع توکن است و دیگری سود مالی ناشی از بالا رفتن قیمت توکن‌ها می‌باشد. این سودها را می‌توان در زمان دلخواه محقق نمود و معمولا برای این کار باید توکن‌ها را در صرافی به فروش برسانیم. در حالت دیگر ممکن است خریداران با تهیه توکن بیشتر از بازار، اشتیاق خود برای شرکت بیشتر در پروژه را نشان دهند.

تاریخچه "عرضه اولیه سکه"

نخستین عرضه توکن در سال 2014 صورت گرفت. در این سال هفت پروژه توانستند جمعا 30 میلیون دلار از فروش توکن سرمایه جذب کنند. بزرگ‌ترین عرضه متعلق به اتریوم بود که 50 میلیون اتر را به مردم فروخت و 18 میلیون دلار درآمد کسب کرد. 2015 سال خلوت‌تری بود. در این سال باز هم هفت فروش انجام شد و جمعا 9 میلیون دلار به دست آمد. بزرگ‌ترین فروش مربوط به اوگور (Augur) بود که به 5 میلیون دلار می‌رسید.

عرضه توکن در سال 2016 ناگهان اوج گرفت. 43 عرضه از سوی شرکت‌هایی مانند ویوز (Waves)، آیکونومی‌ (Iconomi)، گولم (Golem) و لیسک (Lisk) در مجموع 256 میلیون دلار درآمد به همراه داشت. در میان این موارد، عرضه DAO نیز به چشم می‌خورد؛ صندوق سرمایه‌گذاری خودگردانی که با هدف کمک به رشد اکوسیستم ‌اتریوم تاسیس شد و سرمایه‌گذاران در آن می‌توانستند به پروژه‌ها رای دهند و در انتخاب پروژه‌هایی که تامین مالی می‌شوند سهیم باشند. پس از اینکه درآمد حاصل از فروش از مرز 150 میلیون دلار گذشت، یک هکر با ایجاد یک نشتی در سیستم مقداری اتر به ارزش 60 میلیون دلار سرقت کرد و در نتیجه پروژه (و یکی از‌هاردفورک‌های پروتکل ‌اتریوم) فروپاشید.

شکست DAO مانع اشتیاق فزاینده مردم به این نوع جدید از دارایی نشد و دسامبر 2016، نخستین صندوق ایجاد شده برای سرمایه‌ گذاری توکن از سوی سرمایه‌ گذاران کهنه‌کار پشتیبانی قابل توجهی دریافت کرد. در سال 2017 روند عرضه توکن باز هم جهش کرد و صدور 342 توکن مختلف سرمایه‌ای به ارزش 5.4 میلیارد دلار جمع آوری کرد. به این ترتیب، نیروی پیشرانه عظیمی‌ در فناوری نوین بلاک چین به وجود آمد. هیجان و عطش وارد شدن به این میدان باعث شد فروش توکن‌ها در زمان کوتاه‌تری پایان یابد و توجه سرمایه‌ گذاران بالقوه به پایه‌های پروژه کمتر شد.

همزمان با افزایش توجه عموم، امنیت دارایی‌های دیجیتال هم به مراتب بیشتر شد و ناگهان جنبه قانونی موضوع به شدت مورد توجه قرار گرفت و کمیسیون بورس و اوراق بهادار امریکا (SEC) اعلانی منتشر کرد که در آن گفته شده که اگر اموال دیجیتالی فروخته شده به سرمایه‌ گذاران امریکایی از مشخصات اوراق بهادار برخوردار باشد (حقوق مالکیتی، ماهیت درآمدزا یا حتی انتظار سود از تلاش دیگران)، آنگاه می‌بایست از قوانین اوراق بهادار ایالات متحده تبعیت کند.

در اواسط سال 2017، ICO‌ ها به عنوان منبع اصلی جذب سرمایه برای استارت‌آپ‌های بلاک چینی بودند زیرا افراد آن‌ها را به چشم روش‌هایی آسان‌تر و سریع‌تر برای تهیه مقدار زیادی پول بدون از دست دادن حق مالیکت شرکت نگاه می‌کردند.

مزایا ICO یا "عرضه اولیه سکه"

برای صادر کننده توکن:

• دسترسی به سرمایه کشت ایده (seed funding) به روشی سریع‌تر و با موانع کمتر از طریق سرمایه خطرپذیر (capital route)
• فرصت ایجاد مدل‌های جدید کسب و کار نامتمرکز به وسیله ICO
• منبعی از مشارکت‌کنندگان که انگیزه استفاده و آزمودن خدمات و یک اکوسیستم خودگردان را دارند
• عدم از دست دادن حق مالکیت شرکت در پروژه (مگر اینکه توکن‌ها همراه با سهم مالکیت باشند)
• یک فرآیند تامین مالی پرسرعت با ICO
• محدودیت‌های اختیاری بیشتر برای وجوه جمع آوری شده

برای دارنده:

• دسترسی به یک سرویس نوین
• سود احتمالی به واسطه افزایش قیمت توکن
• مشارکت در یک مفهوم نوین، ایفای نقش در توسعه یک فناوری نوین

ریسک‌ها ICO

برای صادر کننده:

• مقررات غیر ثابت (احتمال وضع قوانین سخت و بازدارنده، جریمه یا حتی محکومیت) ناپایدار (فروش یکجا توسط کاربران ناراضی می‌تواند بر قیمت توکن تاثیر بگذارد و پروژه را به خطر بیندازد)
• آگاهی کم در مورد صاحبان توکن (برخلاف سهام‌داران)

برای دارنده:

• عدم تضمین توسعه پروژه
• عدم وجود نظارت حفاظت‌کننده (سرمایه گذاری با ریسک)
• آگاهی اندک درباره بنیان‌های موجود
• شفافیت کم در زمینه ساختار نگهداری از توکن

دورنما

در حال حاضر، به نظر می‌رسد رشد عرضه‌های اولیه سکه همچنان ادامه خواهد داشت. با رشد فناوری‌های مربوطه و کسب تجربه بیشتر در بازار در ارتباط با این پدیده، سرمایه‌ گذاران با تجربه‌تر و ماهرتر می‌شوند و کیفیت توکن‌ها و قدرت بقای مدل‌های کسب و کار بهبود پیدا می‌کند. به احتمال فراوان در سال‌های پیش رو، ناظران و قانون‌گذاران توجه بیشتری به عرضه توکن نشان خواهند داد و حتی ممکن است قوانینی در این زمینه تصویب کنند یا متمم‌هایی به قوانین موجود اضافه نمایند تا از سرمایه‌ گذاران توکن ICO چیست؟ در برابر عرضه فریبکارانه و کلاهبرداری در این زمینه حفاظت کنند.

از سوی دیگر، مدل‌های نوین کسب و کار ظهور خواهند کرد؛ مدل‌هایی که علاوه بر داشتن ساختار عملیاتی جدید، روش‌های تامین مالی تازه‌ای نیز خواهند داشت. زیرساخت موجود در عرضه توکن‌ها نیز همچنان به رشد خود ادامه می‌دهد. مشاوران به نام در این زمینه به سمت « بانک‌های سرمایه‌ گذاری» می‌روند و پلتفرم‌های جدید به طور فزاینده تجربه کاربران را افزایش خواهند داد.

عرضه اولیه سکه (ICO) چیست؟

عرضه اولیه سکه (ICO) مفهومی در صنعت رمز ارزها بوده که معادل با عرضه اولیه عمومی (IPO) است. ICOها روشی جهت جذب سرمایه (تأمین مالی) هستند. در واقع زمانی که یک شرکت قصد جذب سرمایه جهت خلق یک سکه، اپ یا سرویس را دارد اقدام به راه‌اندازی یک ICO می‌کند. سرمایه‌گذاران علاقه‌مند می‌توانند یک پیشنهاد جهت خرید ارائه کرده و یک توکن رمز ارزی جدید که توسط شرکت صادر شده است را دریافت کنند. این توکن ممکن است استفاده از محصول یا خدمات پیشنهادی شرکت را ارائه دهد و یا ممکن است تنها سهمی در شرکت یا پروژه داشته باشد.

برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد رمز ارز می‌توانید از مطلب آموزشی «رمز ارز چیست؟» دیدن نمایید.

نکات کلیدی:

• عرضه اولیه سکه (ICO) یک روش محبوب جهت جذب سرمایه است که عمدتاً توسط استارت اپ‌هایی که قصد پیشنهاد و ارائهٔ محصولات و سرویس‌های خود را دارند به‌کار گرفته می‌شود. این ICOها معمولاً با صنعت رمز ارزها و فناوری بلاک چین مرتبط هستند.
• ICOها مشابه سهام هستند با این تفاوت که این ICOها گاهاً برای یک سری خدمات نرم‌افزاری یا محصول پیشنهادی دارای یک سری امکانات هستند.
• برخی ICOها نرخ‌های بازدهی بسیار زیادی را برای سرمایه‌گذاران خود به ارمغان آورده‌اند. بسیاری از ICOهای دیگر یا به‌صورت کلاهبرداری بوده یا سقوط کرده و یا عملکرد ضعیفی از خود توکن ICO چیست؟ به‌جا گذاشته‌اند.
• برای مشارکت در ICO، معمولاً ابتدا باید یک رمز ارز را خریداری نمایید. شما می‌بایست دارای اطلاعات اولیه در خصوص چگونگی استفاده از کیف پول و صرافی‌های رمز ارزی باشید.
• بخش اعظمی از ICOها فاقد تنظیمات کامل هستند، بنابراین سرمایه‌گذاران زمانی که قصد تحقیق و سرمایه‌گذاری در ICOها را دارند می‌بایست احتیاط و دقت کنند.

روش کار عرضه اولیه سکه (ICO) چگونه است؟

زمانی که استارت اپ رمز ارزی قصد جذب سرمایه از طریق ICO را دارد، معمولاً یک سری اوراق سفید عرضه می‌کند که در آن اطلاعاتی در خصوص پروژه، احتیاجات پروژه تا تکمیل فرآیند، میزان سرمایه مورد نیاز، تعداد توکن‌هایی که سرمایه‌گذاران قادر به نگهداری‌اند و مدت زمان اجرای ICO وجود دارد.

در طول پویش ICO، علاقه‌مندان و حامیان پروژه با استفاده از ارز فیات یا هر رمز ارزی می‌توانند برخی از توکن‌های پروژه را خریداری ‌نمایند. این سکه‌ها به‌عنوان توکن یاد شده و مشابه با سهام یک شرکت بوده که به‌صورت یک IPO به سرمایه‌گذاران فروخته می‌شود. اگر سرمایهٔ جذب‌شده قادر به تأمین حداقل سرمایهٔ مورد نیاز شرکت نباشد، ممکن است پول به حامیان بازگردانده شده و آن ICO با شکست مواجه شود. اگر جذب سرمایهٔ یک پروژه در چارچوب زمانی مشخص تأمین شود، از آن پول جذب‌شده برای پیگیری اهداف پروژه استفاده می‌شود.

اگرچه ICOها قانون‌مند نیستند، اما کمیسیون بورس و اوراق بهادار (SEC) می‌تواند توکن ICO چیست؟ توکن ICO چیست؟ در این پروژه‌ها مداخله کند. به‌عنوان مثال، اگرچه در سال گذشته تلگرام در یک ICO موفق به جذب 1.7 میلیارد دلار سرمایه شد، اما SEC ادعا کرد که فعالیت‌های این پروژهٔ غیرقانونی بوده است. به همین دلیل SEC قصد توقف آن پروژه را داد.

ملاحظات ویژه

سرمایه‌گذارانی که قصد خرید ICO را دارند ابتدا می‌بایست خود را با فضای رمز ارزها آشنا کنند. در بسیاری از ICOها، سرمایه‌گذاران باید با استفاده از رمز ارزهای توکن ICO چیست؟ موجود اقدام به خرید توکن‌ها کنند. این موضوع بدین معناست که یک سرمایه‌گذار ICO می‌بایست از قبل دارای یک کیف پول با قابلیت نگهداری هر توکن یا رمز ارزی که قصد خرید آن را دارد باشد.

یک شخص برای مشارکت در ICO چگونه باید به یافته‌های این حوزه دست یابد؟ هیچ دستورالعملی برای آگاهی و کسب اطلاعات در خصوص جدیدترین ICOها وجود ندارد. بهترین کاری که یک سرمایه‌گذار می‌تواند انجام دهد این است که به‌صورت آنلاین به مطالعهٔ پروژه‌های جدید بپردازد. حواشی و حرف و حدیث‌های زیادی در خصوص ICOها وجود دارد. همچنین محل‌ها و مکان‌های آنلاین متعددی جهت بحث در خصوص فرصت‌های جدید این عرصه وجود دارد. سایت‌هایی به یکپارچه‌سازی ICOها اختصاص یافته‌اند که این امکان را به سرمایه‌گذاران می‌دهند تا ICOهای جدید را شناسایی کرده و به مقایسه پیشنهادات مختلف با یکدیگر بپردازند.

عرضه اولیه سکه (ICO) در مقابل عرضه اولیه عمومی (IPO)

در شرکت‌های سنتی روش‌های کمی جهت جذب سرمایه مورد نیاز توسعه و گسترش وجود دارد. یک شرکت در آغاز کار می‌تواند یک شرکت کوچک باشد. تا جایی که سود کسب‌شده اجازه دهد، این شرکت می‌تواند رشد کند. اگر شرکت تنها در اختیار صاحبان آن باقی بماند، آنگاه می‌بایست منتظرِ سرمایه مانده تا بتواند رشد کند. متناوباً، جهت حمایت‌های اولیه، شرکت‌ها می‌توانند نگاهی به سرمایه‌گذاران خارجی داشته باشند. با این کار اگرچه یک جریان پول نقد به سرعت وارد شرکت می‌شود اما در ازای دریافت همین سرمایه، شرکت می‌بایست بخشی از سهام مالکیت شرکت را در اختیار سرمایه‌گذاران قرار دهد. روش دیگر تبلیغ (سهامی عام) عمومی است. در این روش شرکت می‌تواند از طریق فروش سهام خود به‌صورت یک IPO اقدام به جذب سرمایه کند.

در حالی IPOها ارتباط کمی با سرمایه‌گذاران خود دارند، ICOها ممکن است با حامیانی که قصد سرمایه‌گذاری در یک پروژهٔ جدید را دارند درست مانند یک رویداد تأمین سرمایه جمعی ارتباط داشته باشند. ولی ICOها از این جهت با تأمین سرمایهٔ جمعی متفاوتند که حامیان ICOها از طریق چشم‌انداز بازدهی سرمایه تحریک و تشویق به سرمایه‌گذاری می‌شوند، اما سرمایه‌های جذب‌شده در کمپین‌های تأمین سرمایه جمعی اساساً به‌صورت کمک‌های مالی هستند. به همین دلایل، به ICOها “فروش جمعی” نیز گفته می‌شود.

ICOها حداقل دارای دو تفاوت ساختاری مهم با IPOها هستند. اول، ICOها عمدتاً کنترل‌شده نیستند. این موضوع بدین معناست که سازمان‌های دولتی توکن ICO چیست؟ توکن ICO چیست؟ مانند سازمان بورس و اوراق بهادار نظارتی بر آن‌ها ندارند. دوم، به دلیل غیرمتمرکز بودن و نبود قانون‌گذاری، ICOها از نظر ساختاری بسیار مستقل‌تر از IPOها هستند.

ICOها را می‌توان به‌طرق مختلفی ساخت. در برخی حالت‌ها، یک شرکت یک هدف یا حد مشخص برای سرمایه‌های خود تعیین می‌کند، یعنی هر توکن فروخته‌شده در یک ICO دارای یک قیمت از پیش تعیین‌شده بوده و کل عرضه توکن ثابت است. در سایر حالت‌ها، اگرچه عرضه توکن‌های ICO به‌صورت ثابت است ولی اهداف جذب سرمایه در آن‌ها به‌صورت پویا خواهد بود. این موضوع بدین معناست که توزیع توکن در بین سرمایه‌گذاران به سرمایه و وجوه دریافت‌شده بستگی دارد (به‌عنوان مثال هرچه وجوه بیشتری توسط ICO کسب شود، کل قیمت توکن بالاتر خواهد بود).

هنوز هم برخی شرکت‌ها کار عرضهٔ توکن‌های خود را به‌صورت پویا و فعال انجام می‌دهند یعنی عرضهٔ توکن براساس مقدار وجوه دریافتی تعیین می‌شود. در این حالت‌ها، قیمت یک توکن ایستا و غیر فعال است ولی محدودیتی در کل تعداد توکن‌ها وجود ندارد.

مزایا و معایب عرضه اولیه سکه (ICO)

مزایا

در یک IPO، یک سرمایه‌گذار در ازای سرمایهٔ خود سهام یک شرکت را دریافت می‌کند. در یک ICO، به‌ازای سرمایه هیچ سهمی به سرمایه‌گذار تعلق نمی‌گیرد. در عوض، این شرکت‌ها، که از طریق ICO اقدام به جذب سرمایه کرده‌اند به سرمایه‌گذاران خود یک بلاک چین معادل با سهم یک توکن رمز ارزی ارائه می‌کنند. در بسیاری از حالت‌ها، سرمایه‌گذاران سرمایه‌های خود به‌شکل توکن‌های معروف نظیر بیت کوین و اتر پرداخت کرده و متناسب با آن توکن‌های جدید دریافت می‌کنند.

باید بگوییم که راه‌اندازی یک ICO جهت خلق این توکن‌ها کار ساده‌ای است. خدمات آنلاینی وجود دارند که امکان تولید توکن‌ را طی چند ثانیه فراهم می‌کنند. سرمایه‌گذاران زمانی که تفاوت‌های بین سهام و توکن‌ها را در نظر می‌گیرند باید به‌خاطر داشته باشند که یک توکن هیچ ارزش ذاتی یا تضمین قانونی ندارد. مدیران ICO توکن‌هایی را براساس شرایط آن ICO تولید کرده و پس از دریافت و براساس برنامهٔ خودشان آن‌ها را بین سرمایه‌گذاران توزیع می‌کنند.

سرمایه‌گذاران اولیه که در یک پروژه ICO سرمایه‌گذاری می‌کنند معمولاً با این امید که برنامهٔ پس از راه‌اندازی، موفق خواهد شد تشویق به سرمایه‌گذاری می‌شوند. اگر واقعاً این اتفاق رخ دهد، ارزش توکن‌هایی که این افراد خریداری کرده‌اند نسبت به قیمت اولیه افزایش یافته و سرمایه‌گذاران در مجموع سود خواهند کرد. این موضوع نشان‌دهندهٔ سود اولیهٔ یک ICO است و احتمال بازدهی بسیار زیاد است.

در واقع ICOها افراد بسیاری را ثروتمند کرده‌اند. به آمار سال 2017 نگاه کنید: در آن سال 435 ICO موفق وجود داشته که هریک از آن‌ها به‌طور میانگین 12.7 میلیون دلار جذب سرمایه داشته‌اند. 10 مورد از بزرگترین ICOها حدود 25 درصد کل سرمایه از فروش توکن را در سال 2017 تأمین کرده‌اند. علاوه بر این، توکن‌های خریداری شده به‌طور میانگین 12.8 برابر (برحسب دلار) بازدهی داشته‌اند.

معایب

علی‌رغم اینکه ICOها به صف اول صنعت رمز ارزها و فناوری بلاک چین رسیده‌اند اما چالش‌ها، ریسک‌ها و فرصت‌های پیش‌بینی‌نشده‌ای را نیز به وجود آورده‌اند. بسیاری از سرمایه‌گذاران به امید سوددهی سریع و زیاد اقدام به خرید ICO می‌کنند. موفق‌ترین ICOها در طی چند سال اخیر بازدهی فوق‌العاده زیادی را برای سرمایه‌گذاران خود کسب کرده‌اند. با این وجود، این سرمایه‌گذاران علاقه‌مند می‌توانند مردم را نیز گمراه کنند.

به دلیل غیرقابل کنترل بودن بخش اعظمی از این صنعت، ICO مملو از بازیگردانان کلاهبردار و شیاد شده است و از انجایی که این ICOها توسط سازمان‌های مالی نظیر SEC قانون‌گذاری و تنظیم نشده‌اند، وجوهی که به دلیل کلاهبرداری یا بی‌کفایتی از دست رفته است ممکن است هیچ‌گاه بازستانده نشوند.

افزایش شدید ICOها در سال 2017 باعث ظهور واکنش‌های چشمگیر از طرف نهادهای دولتی و غیردولتی در اوایل سپتامبر همان سال شد. بانک ملی چین به‌طور رسمی فعالیت‌های ICOها را ممنوع کرده و فعالیت آن‌ها را مغایر با ثبات اقتصادی و مالی قلمداد کرده است.

بانک مرکزی چین استفاده از توکن‌ها را به‌عنوان ارز ممنوع کرده و بانک‌ها خدمات مرتبط با ICOها را ممنوع کرده‌اند. در نتیجه قیمت بیت‌کوین و اتریوم سقوط کرد، زیرا بسیاری این موضوع را نشانهٔ اِعمالِ قوانین و تنظیماتِ بیشتر در حوزهٔ رمز ارزها تلقی کردند. در اوایل سال 2018، فیس‌بوک، توییتر و گوگل همگی تبلیغات در زمینه ICO را ممنوع کردند.

زمانی که سرمایه‌گذار در ICOها سرمایه‌گذاری می‌کند، هیچ تضمینی مبنی بر اینکه سرمایه وی به دلیل کلاهبرداری از دست نرود وجود ندارد. برای کمک به جلوگیری از کلاهبرداری‌های ICO، سرمایه‌گذاران می‌بایست به نکات زیر توجه کنند:

• باید مطمئن شوند که توسعه‌دهندگان پروژه می‌توانند اهداف خود را تعریف کنند. ICOهای موفق معمولاً دارای اهداف سر راست، قابل‌فهم و اوراق سفید مشخص و مختصر هستند.
• سرمایه‌گذاران باید توانایی شناسایی توسعه‌دهندگان را داشته باشند و برای اطمینان از شفافیت 100 درصدی شرکت توسعه‌دهنده یک ICO تلاش کنند.
• سرمایه‌گذاران باید به دنبال شرایط و اصطلاحات قانونی تنظیم‌شده برای ICO باشند. زیرا قانون‌گذاران خارجی عموماً نظارتی بر این فضا نداشته و سرمایه‌گذار می‌بایست خود از قانونی بودن هرگونه ICO اطمینان حاصل کند.
• سرمایه‌گذاران باید مطمئن شوند که سرمایه‌های ICO در یک کیف پول امانی نگهداری می‌شود. این کیف پول، محافظتِ مؤثری در برابر کلاهبرداری‌ها به‌ویژه زمانی که یک شخص ثالث دارنده یکی از کلیدهاست ایجاد می‌کند.

نمونه‌ای از عرضه اولیه سکه (ICO)

با بزرگ و بزرگ‌تر شدن فضای ICO، سرمایه‌های جذب‌شده توسط بزرگترین پروژه‌ها نیز به‌شدت افزایش یافته‌اند. زمانی که ICOها را ارزیابی می‌کنیم، یک شخص می‌تواند هم مقدار پول جذب‌شده و هم بازدهی سرمایه را در نظر بگیرد. گاهاً ICOهایی با بازگشت سرمایهٔ قابل‌توجه، پروژه‌هایی نیستند که بیشترین جذب سرمایه را داشته باشند و برعکس. در سال 2014، ICO اتریوم یکی از پیشگامان این عرصه بود که در یک دورهٔ 42 روزه یک جذب سرمایهٔ 18 میلیون دلاری را تجربه کرد. به لطف نوآوری‌های خود و با توجه به اپ‌های غیرمتمرکز، ثابت شده که اتریوم به‌طور کلی برای فضای ICOها مهم و بحرانی است. زمانی که اتریوم آغاز به‌کار کرد، قیمت اتر حدود 0.30 دلار بود. در 4 نوامبر 2019 قیمت اتر به 185 دلار رسید.

در سال 2015، یک ICO دو مرحله‌ای توسط یک شرکت به نام Antshares راه‌اندازی شد وبعدها به NEO تغییر نام داد. اولین فاز این ICO در اکتبر 2015 به پایان رسید و فاز دوم آن تا سپتامبر 2016 ادامه داشت. در طول این دوران، NEO حدود 4.5 میلیون دلار درآمد کسب کرد. در حالی که این شرکت از لحاظ جذب سرمایه جزو بزرگترین ICOها نیست، اما بازگشت سرمایه فوق‌العاده‌ای را برای بسیاری از سرمایه‌گذاران اولیه فراهم کرده است. قیمت NEO در زمان راه‌اندازی ICO حدود 0.03 دلار بود و در زمان اوج خود به 10.74 دلار رسید.

اخیراً ICOها سرمایهٔ بسیار بیشتری جذب می‌کنند. فایل کوین بزرگترین ICO برحسب این مقیاس است. این پروژهٔ غیرمتمرکز بوده و دارای فضای ذخیره‌سازی ابری است. در طول یک ماه پایانی ICO در سپتامبر 2017، فایل کوین حدود 257 میلیون دلار جذب سرمایه داشت. اخیراً یک شرکت موفق شده رکورد پلتفرم EOS را بشکند. این شرکت، افزایش سرمایهٔ 4 میلیارد دلاری را تجربه کرد.

تیم تحریریه دیجی کوینر

این مقاله به کوشش هیئت تحریریه دیجی کوینر تولید شده است. تک تک ما امیدواریم که با تلاش خود، تاثیری هر چند کوچک در آگاه سازی فعالان حوزه رمز ارزها و بازارهای مالی داشته باشیم.

عرضه اولیه سکه یا ICO چیست؟ بررسی روش نوین جذب سرمایه

اگر مقاله های گذشته ی ما را دنبال کرده باشید قطعا با نام ICO آشنا شده اید. ICO یا همان عرضه اولیه سکه معمولا به صورت مراسم هایی پیش از عرضه ی عمومی یک ارز در صرافی ها برگزار می شود. در این مراسم سرمایه گذاران بزرگ شرکت کرده و هر کدام قسمتی از سکه ها را پیش خرید می کنند. در ادامه این مقاله ارز دیجیتال می خواهیم به شما بگوییم ICO چیست و چه کاربردی دارد و اصلا از کجا آمده است.

ویدیو هر آن چیزی که باید در مورد ICO یا عرضه اولیه سکه بدانیم

ICO چیست؟

می توان گفت اگر با دنیای ارز های دیجیتال آشنا هستید قطعا تا به حال با نام ICO یا عرضه ی اولیه ی سکه آشنا شده اید و به گوشتان خورده است.

ICO و یا عرضه اولیه سکه در اصل نوعی پروژه ی جذب سرمایه برای ارائه ی ارز های دیجیتال توکن ICO چیست؟ می باشد. در این گونه جذب سرمایه، عرضه کنندگان سکه در ازای واگذاری سکه های خود به سرمایه گذاران، سرمایه جذب می کنند. اکثر این ICO ها در ازای فروش سکه های خود به سرمایه گذاران از آن ها بیت کوین و اتریوم دریافت می کنند.

ICO در معنای لغوی به معنای عرضه اولیه کوین می باشد. عنوان کامل ICO عبارت Initial Coin Offering می باشد. در عمل، با استفاده از ICO برای عرضه یک سکه کمک های مالی جمع آوری می شود. پروژه های ارز دیجیتال برای آن که بتوانند اهداف خود را جلو برده و پروژه را به مرحله نهایی برسانند، سکه های خود را به سرمایه گذاران می فروشند تا بتوانند سرمایه به دست آورند.

این گونه سکه ها بر روی بستر بلاک چین پیاده سازی شده اند و معمولا از بلاک چین اتریوم برای فعالیت های خود استفاده می کنند.

ایده ی بدون سرمایه

در سراسر دنیا هستند افرادی که قصد دارند در دنیای ارز های دیجیتال برای خود کسب و کاری بر پا کنند. این افراد و یا شرکت ها معمولا ایده های جالب و جذابی را برای شروع کار خود در سر دارند. اما تمام این ایده ها یک کمبود بزرگ دارند و آن هم کمبود مالی است. این افراد می توانند برای این که پروژه ی خود را پیش ببرند به صورت غیر متمرکز ICO خود را اعلام کنند و از تمام مردم و سرمایه گذاران در سراسر دنیا دعوت کنند تا در آن پروژه سرمایه گذاری کنند.

پس از این که ICO های اولیه شکل گرفتند، کم کم و به مرور زمان این عنوان محبوب شد و بر سر زبان ها افتاد و افراد و پروژه های زیادی شروع به درست کردن توکن بر پایه بلاک چین اتریوم کردند تا بتوانند ICO برگزار کنند و برای رسیدن به اهداف خود سرمایه به دست آورند.

سکه هایی مانند Tron و EOS و BNB از این دسته سکه ها هستند که در ابتدا بر پایه بلاک چین اتریوم تولید شدند و سپس اقدام به برگزاری ICO کردند و موفق شدند اهداف خود را پیش برده و پروژه هایشان را توسعه دهند. این سکه ها به کمک این سرمایه اولیه موفق شدند بلاک چین اختصاصی خود را ساخته و از اتریوم به بلاک چین مخصوص خودشان مهاجرت کردند.

قرارداد هوشمند

برای سرمایه گذاری بر روی سکه ها با استفاده از ICO ها، سرمایه گذاران یک قرارداد هوشمند که بر پایه بلاک چین نوشته شده است را تنظیم کرده و درخواست خود را برای سکه ی مورد نظرشان ارسال می کنند. در ازای دریافت سرمایه، شرکت توسعه دهنده ی سکه به سرمایه گذارانش نسبت به ارزش سکه ها، از توکن های خودش می فرستد.

برخی از پارامتر هایی که در سرمایه گذاری های سنتی رعایت می شده است در این قرارداد های هوشمند نیز رعایت شده است. پارامتر هایی مانند مقدار حداقل سرمایه گذاری، حداکثر سرمایه گذاری و مواردی از این قبیل.

تاریخچه پیدایش ICO

اولین ICO ثبت شده، در تاریخ 31 جولای سال 2013 و توسط مسترکوین انجام شده است. رهبران این پروژه براک پیرس و اسکات واکر بوده اند. این دو نفر یک اعلان عمومی برای جمع آوری بودجه راه اندای کردند که در آن هر کس می توانست در ازای پرداخت بیت کوین به کیف پول مشخص شده، سکه ی مسترکوین دریافت کند. به مرور پروژه مسترکوین شروع به با ارزش شدن کرد و سپس سرمایه گذاران می توانستند سکه های خریداری شده را به قیمت بالاتری به فروش برسانند. در آن زمان حدود پانصد نفر در ICO شرکت کردند و رقمی معادل 4700 بیت کوین جمع آوری شد که در آن زمان معادل 5 میلیون دلار بود. در ادامه ی همان سال قیمت بیت کوین یک انفجار را پشت سر گذاشت و قیمتش از 100 دلار به 1000 دلار در ماه دسامبر رسید.

توکن شبکه اتریوم

اما در سال بعد یعنی 2014 یک ICO توسط بنیانگذار اتریوم صورت گرفت که موفق شد دنیا را تغییر دهد. بر اساس گزارشات منتشر شده، پس از حدود دوازده ساعت از شروع فروش، مقدار 7.4 میلیون سکه ی اتر فروخته شد. در آن زمان این مقدار سکه ی اتر برابر با 3700 بیت کوین یا به عبارتی 2.3 میلیون دلار بود. بر اساس آمار منتشر شده، تیم اتریوم موفق شد با استفاده از ICO خود مقدار 15 میلیون دلار سرمایه جمع آوری کند.

در ادامه و پس از گسترش شبکه ی اتریوم، پروتکل ERC20 توس اتریوم منتشر شد که خود انقلابی در صنعت ICOها به شمار می رود و باعث شد اتریوم به یک بستر مطمئن برای برگزاری ICOها بشود.

تفاوت ICO ها با سیستم های سنتی جمع آوری پول

درست است که حداقل به این زودی ها، ICO ها نمی توانند باعث از میان رفتن روش های سنتی سرمایه گذاری شوند، اما دسترسی به مقدار زیادی سرمایه آن هم به صورت غیر متمرکز قطعا بر روی روش های سنتی جمع آوری پول تاثرگذار خواهد بود. اساس و پایه ی ICO ها قبلا توسط پروژه هایی مانند کیک استارتر انجام شده بود و جواب هم داده است. البته در مورد پروژه های کیک استارتر روند کار کمی متفاوت است. در آن جا صندوق هایی هستند که می توانند برای انجام یک پروژه، به صورت یک وام بودجه ی مورد نظر را تامین کنند.

فرض کنید یک شخص و یا یک شرکت پروژه و ایده ای را در سر می پروراند اما برای انجام آن بودجه ی کافی را ندارد. به همین دلیل آن ها یک گزارش به نام وایت پیپر را تنظیم می کنند و در آن از اهداف خود، جزئیات پروژه، زمان شروع و پایان، مقدار بودجه ی مورد نیاز، تیم تشکیل دهنده ی اعضای پروژه و سایر موارد این چنین سخن می گویند. این وایت پیپر معمولا در وب سایت رسمی این پروژه ها و یا پلتفرم های مشخصی که برای این کار ساخته شده اند قرار خواهد گرفت و مردم در سراسر دنیا می توانند به آن دسترسی داشته باشند.