آپشن یا اختیار معامله

قرارداد اختیار معامله

قرارداد اختیار معامله یا آپشن (option)، (به انگلیسی: call option) قراردادی است، بین خریدار و فروشنده، به نحوی که خریدار از فروشنده اختیار معامله، حق خرید یا فروش یک دارایی را در یک قیمت معین، خریداری می کند. در اینجا نیز همانند تمام قراردادها، هر طرف، امتیازی را به طرف مقابل اعطاء می کند، خریدار به فروشنده مبلغی تحت عنوان حق شرط پرداخت می کند، که در واقع همان قیمت اختیار معامله می باشد. فروشنده نیز حق خرید یا فروش دارایی مذکور را، در یک قیمت معین، به خریدار اعطاء می نماید.
اختیاری که برای خرید یک دارایی داده می شود را، اختیار خرید و اختیاری که برای فروش یک دارایی داده می شود، اختیار فروش گویند. قیمت تعیین شده ای که خریدار می تواند، دارایی را خریداری نموده، یا بفروشد، قیمت اعمال یا قیمت توافق نامیده می شود.
اختیار معامله مدت معینی دارد. حق خرید یا فروش دارایی در یک قیمت معین فقط تا تاریخ انقضایی که قبلاً مشخص شده است، امکان خواهد داشت. پس از اینکه تولیدکننده، برای یکی از مشتریان (سهام داران یا یکی از ذینفعان) خود، اختیار خرید یا فروش صادر نمود، این اختیار خرید یا فروش در بورس، مورد معامله قرار می گیرد، نرخ خرید یا فروش یک قرارداد اختیار، بر اساس رقابت در بورس، تعیین می شود.

قرارداد آپشن و هرآنچه در این مورد باید بدانید

قرارداد آپشن یا اختیار معامله، از ابزارهای بازار مشتقه ( Derivative Market )، می باشد، این قراردادها ابزار جدیدی هستند که روی دارایی های پایه مانند سهام منعقد می گردند. اختیار معاملات حقی است که شما با پرداخت یک مبلغ برای خودتان رزرو می کنید. دلایل متعددی وجود دارد که این بازار را برای معامله گران ایرانی آپشن یا اختیار معامله محبوب نموده است، یکی از دلایل محبوبیت بازار آپشن در بین ایرانیان، کسب سود از ریزش قیمت سهام می باشد. در حالت معمول، ارزش سهام شما با رشد قیمت افزایش می یابد و میزان سود شما بیشتر می شود، اما اگر قیمت سهام افت کند، به دنبال آن میزان زیان شما در معامله نیز لحاظ می شود. این در حالی است که شما با شناخت قرارداد معاملات آپشن می توانید حتی از ریزش دارایی خود نیز کسب سود نمایید. این بازار مناسب تمام معامله گرانی است که به دنبال سرمایه گذاری هایی فراتر از بازار سهام، اوراق بدهی و . هستند. این بازار گزینه های متنوعی در اختیار سرمایه گذاران قرار می دهد، از سوی دیگر ریسک معاملات در این بازار بالا می باشد. ممکن است تصور کنید که ورود به دنیای اختیار معامله کار معامله گران حرفه ای است، این فرضیه کاملاً غلط است، هر معامله گری با هر سطحی از دانش، می تواند با آموزش بازار آپشن، وارد این عرصه شده و موفق عمل نماید. اگر شما هم به دنبال آشنایی با این مبحث هستید تا انتهای این مقاله همراه ما باشید.

قرارداد آپشن چیست؟

قرارداد آپشن ( Options Contract )، توافقی است که به معامله گر این امکان را می دهد که دارایی خود را با قیمت از پیش تعیین شده و در موعد مقرر، بخرد یا بفروشد. این قراردادها در ایران با نام اختیار معامله (اختیار خرید، اختیار فروش) شناخته شده اند. از بازار آپشن در بیت کوین، سکه، بورس، سهام و بازارهای جهانی استفاده می شود . این قراردادها از شاخص‌های اقتصادی به وجود آمده‌اند و مناسب کاهش ریسک در معاملات بر اساس حدس و گمان می باشند.

انواع معاملات آپشن

آموزش بازار آپشن را با توضیح دو اصطلاح مهم این حوزه، آغاز می کنیم. اختیار خرید و اختیار فروش.

اختیار خرید چیست؟

اختیار خرید یا (Call Option) ، به زبان ساده، ودیعه ای است که برای هدف خاصی در آینده در نظر گرفته می شود. برای مثال شما می خواهید حق خرید زمینی را در منطقه ای در آینده داشته باشید، فقط در صورتی خواهان استفاده از این حق هستید که مجوزهای لازم از جانب شهرداری صادر شده باشد. شما می توانید حق خرید زمینی را به قیمت 500میلیون تومان از صاحب زمین در هر مقطعی در سه سال آینده خریداری کنید. لازم به ذکر است که صاحب زمین این اختیار را رایگان واگذار نمی کند، بلکه در قبال این حق، اصطلاحاً اجرت این کار را دریافت می کند. در این مثال ممکن است شما به صاحب زمین حدوداً 12 میلیون تومان پرداخت نمایید. به مبلغی که شما پرداخت می‌کنید قیمت اعمال یا Strike Price می‌گویند. با خرید این حق، بعد از 2 سال که مجوزهای آن منطقه صادر شد و قیمت زمین های آن ناحیه افزایش یافت، فارغ از افزایش قیمت، چون شما دوسال پیش حق خرید یک قطعه زمین را خریده اید، می توانید تنها با پرداخت 500 میلیون تومان صاحب اصلی آن زمین شوید. ولی در صورتی که بعد از 4 سال، مجوزهای لازم از جانب شهرداری برای آن زمین ها صادر شد، یعنی یک سال بعد از انقضای قرارداد، اجرتی که پرداخت کرده ایدرا از دست داده اید و اکنون شما با پرداخت قیمت واقعی زمین در بازار آزاد می توانید صاحب زمین شوید.

اختیار فروش چیست؟

اختیار فروش یا ( Put Optio)، برعکس اختیار خرید است، و شما در این معامله صاحب حق فروش می شوید. برای مثال شما سهام دار سهم اپل هستید و نگرانید در دو سال آینده دچار رکود قیمت شود. شما می خواهید اطمینان داشته باشید که در صورت نزول بازار، ارزش دارایی شما بیش از ده درصد کم نشود. اگر سهام اپل در حال حاضر با ارزش ۲۵۰۰ دلار خرید و فروش می‌شود، شما می‌تواند قرارداد حق فروش را خریداری کنید که به شما این حق را می‌دهد که سهم را در هر زمانی در دو سال آینده به قیمت ۲۲۵۰ دلار بفروشید. اگر ظرف ۶ ماه بازار ۲۰ درصد سقوط کند، شما توانسته اید ۲۵۰ امتیاز به‌دست بیاورید، زیرا سهمی که دو هزار دلار قیمت داشته را با قیمت دو هزار و ۲۵۰ دلار فروخته اید. حتی اگر قیمت آن سهم به صفر برسد شما فقط همان ده درصد را ضرر کرده اید. به صورت کلی می توان گقت که اختیار فروش مانند بیمه کردن سرمایه می باشد

نحوه ی کار معاملات آپشن

معاملات آپشن را می توانید از طریق کارگزاری ها و به کمک حساب آنلاین انجام دهید. قبل از معامله توجه به: میزان سرمایه، بازه ی زمانی برای سرمایه گذاری و تحولات قیمتی که پیش بینی شده برای دارایی های پایه، الزامی است. در صورتی که احساس کردید قیمت دارایی اصلی، قبل از تاریخ انقضا کاهش می یابد، می توانید از فروش اختیار خرید استفاده کنید و بالعکس. گزینه هایی که بر اساس سهام و به عنوان اختیار سهام شناخته می شوند، معمولا یک راهنمای خوب برای معامله گران تازه وارد در حوزه ی اختیار معاملات است.

روش تعیین قیمت در معاملات آپشن

تعیین قیمت در معاملات آپشن به دو اصل بستگی دارد: ارزش ذاتی و ارزش زمانی. ارزش ذاتی نشان دهنده ی پتانسیل سود آپشن بر اساس تفاوت بین قیمت اعمال و قیمت فعلی دارایی است، و ارزش زمانی برای برآورد قیمت آپشن را می‌توان با استفاده از مدل‌های مختلف محاسبه کرد . قیمت سهام، قیمت اعمال و تاریخ انقضا معمولاً در قیمت‌گذاری آپشن‌ها موثر می باشند. قیمت سهام و قیمت اعمال بر ارزش ذاتی تاثیر می‌گذارد، تاریخ انقضا می‌تواند بر ارزش زمانی تاثیر بگذارد.

مزایا و معایب معاملات آپشن

معاملات آپشن مانند سایر استراتژی های سرمایه گذاری مزایا و معایبی دارد که دانستن این نکات برای جلوگیری از اشتباهات در دنیای معامله گری، ضروری است.

نقدشوندگی بالای معاملات آپشن نسبت به سایر حوزه های سرمایه گذاری، مزیت بسیار مهمی است، به گونه ای که می توان با مبالغ کمتر هم شروع به سرمایه گذاری نمود.

اختیار معامله ابزاری است برای تنوع در سبد سرمایه گذاری و هم چنین سپری است برای جلوگیری از ضررهای مالی، که در ادامه منجر به کسب سود بیشتر برای معامله گر خواهد داشت.

اختیار معامله می تواند بسیار پر ریسک تر از خرید سهام، اوراق قرضه و .. باشد. پیش بینی روند قیمت در سهام کار آسانی نیست و اگر تحلیل درست در دست نباشد، ممکن است اوراق بهادار اشتباهی را خریداری نمایید. به صورت کلی اگر ریسک پذیر باشید می توانید از خطرات این قراردادها در امان باشید.

اختیار معامله

اختیار معامله یاOption، اصطلاحی است که معمولا توسط فعالان بازار سهام استفاده می‌شود. این قرارداد میان خریدار و فروشنده نوشته می‌شود به صورتی که دو طرف توافق می‌کنند که در آینده معامله مشخصی را انجام دهند. خریدار در ازای پرداخت مبلغ مشخصی، حق خرید یا فروش دارایی ثبت شده در قرارداد را با قیمت مشخص شده در قرارداد و در زمان تعیین شده به دست می‌آورد. فروشنده هم حق خرید یا فروش دارایی مذکور را به خریدار می‌دهد. حال ممکن است در زمان مشخص شده خریدار دارایی مورد نظر را خرید و فروش نکند، در این حالت دارایی مذکور در اختیار فروشنده قرار خواهد گرفت و خریدار مبلغ پرداخت شده را از دست خواهد داد.

ابزار مالی به‌طور عمده مبتنی بر یا مشتق از یک دارایی پایه هستند و به عبارتی ارزش آن‌ها برخاسته از ارزش دارایی دیگری است و به همین دلیل، ابزار مشتقه نیز نامیده ­می‌شوند. دارایی‌هایی که می‌توانند به‌عنوان دارایی پایه در این ابزار مورداستفاده قرار گیرد، عبارت‌اند از انواع سهام، ابزار بهرهایی و متأثر از نوسان‌های نرخ بهره، ابزار بازار مبادله‌های ارزی، انواع کالا، اعتبارهای مشخص و خاص و وام‌های خرد و کلان. اختیار معامله (option) اختیار خرید یا فروش دارایی پایه موضوع قرارداد را در قیمت ثابت در زمان مشخصی در آینده به دارنده آن می‌دهد.

بورس اختیار معامله شیکاگو (CBOE)، به‌عنوان اولین بورس اختیار معامله در سال ۱۹۷۳ تأسیس شد. در اولین روز معاملات (۲۶ آوریل ۱۹۷۳)، تنها تعداد ۹۱۱ قرارداد بر روی ۱۶ سهم مبادله شد. پس از آن، چندین بورس سهام و تقریبا آپشن یا اختیار معامله تمامی بورس­ های قراردادهای آتی (Futures) به استفاده از ابزار اختیار معامله اقدام کردند. بورس شیکاگو در تمامی این سال‌ها رتبه اول را در حجم مبادلات به خود اختصاص داده است و با استقبال بی‌نظیر بازیگران بازار در سال ۲۰۰۶ با مبادله بیش از ۶۷۰ میلیون قرارداد اختیار معامله به ارزش ۱۵ تریلیون دلار و با رشد ۴۴% نسبت به سال قبل به بالاترین رکورد تاریخ خود رسیده است. در ابتدا در کارایی و میزان استقبال از این اوراق تردید وجود داشت، اما با بالا رفتن تقاضای سرمایه‌گذاری با استفاده از اوراق اختیار معامله، حجم معاملات این اوراق در دهه ۱۹۸۰، از حجم معاملات خود سهام پیشی گرفت که این واقعیت میزان پاسخگویی اختیار معامله نه‌تنها بر روی سهام بلکه بر روی کالاها و ارزها و بیش از ۹۰ شاخص مختلف ازجمله NASDAQ و S&P500 بازار تعریف شده است.

تالس ( فیلسوف اهل میلیتوس) اولین کسی است که از اختیار معامله استفاده کرده است. شهر میلیتوس در غرب ترکیه امروز درختان زیتون فراوانی داشت و کشت زیتون و روغن کشی از آن از شغل‌های رایج آن روزگار بوده است. به دلیل تغییرات محیطی و آب و هوا تولید محصول زیتون هر ساله متغیر بود تولید کنندگان زیتون در یک سال سود بسیار خوبی کسب می‌کردند و سال بعد ضرر می‌دیدند.

تالس با صاحبان دستگاه‌های روغن کشی قرارداد جالبی بست. محصولات زیتون در فصل بهار برداشت می‌شدند، تالس در فصل زمستان در ازای پرداخت مبلغی، دستگاه‌های روغن کشی را برای فصل بهار اجاره کرد با این شرط که اگر دستگاه‌ها را نخواستم مبلغ اجاره برای خود صاحبان دستگاهها باشد و تالس ادعایی بابت ان نداشته باشد.

سال بعد که زیتون‌ها بسیار زیاد بودند، تالس دستگاه‌ها را با همان مبلغ توافق شده اجاره کرد و دوباره آنها را در اختیار صاحبان دستگاه‌ها و سایر افراد قرار داد و از این راه سود زیادی به دست آورد.

واقع در این معامله، یک اختیار مورد توافق قرار گرفت. تالس چون بهای اجاره را از پیش پرداخت کرده بود این اختیار را داشت که از دستگاه‌ها استفاده کند یا نکند، دقت کنید که الزام و تعهدی نداشت، صاحبان دستگاهها هم تعهد داده بودند که اگر تالس بخواهد از دستگاه‌ها استفاده کند باید با همان قیمت از قبل تعیین شده موافق باشند.

خب حالا این سوال پیش می‌آید که چرا صاحبان دستگاه‌ها با این معامله موافقت کردند؟

اختیار خرید (Call Option)

قراردادهای اختیار خرید یا آپشن­های Call این حق را به خریدار می‌دهد که سهام مربوطه را خریداری نماید. این آپشن­ها در قیمت‌های اعمال متفاوت، منوط به قیمت سهام مربوطه موجود می‌باشند. تاریخ انقضای می‌تواند از یک ماه تا بیش از یک سال (Leaps option) تغییر کند. با توجه به بازار، ممکن است یک آپشن Call خریداری یا فروخته شود. اگر آپشن Call خریداری شود، خریدار این حق را داراست که سهام مربوطه را به قیمت اعمال تا تاریخ انقضا خریداری نماید. مبلغ آپشن حداکثر ریسکی است که یک خریدار Call متحمل می‌شود. زمانی که قیمت سهام مربوطه به یک آپشن Call، بالاتر از قیمت اعمال می‌رسد، این آپشن سود ایجاد می‌نماید و در این زمان می‌توان Call را اجرا کرد یا آن را با فروش یک Call با قیمت اعمال و تاریخ انقضای مشابه جبران کرد. با اجرا کردن یک Call می‌توان ۱۰۰ سهم به ازای هر آپشن از سهام مربوطه با قیمت سهام مربوطه به قیمت بازار (بالاتر)، سودی برابر با اختلاف میان دو قیمت به دست آورد.

اگر آپشن Call فروخته شود، فروشنده حق خریداری سهام مربوطه را با قیمت اعمال به دارنده آپشن واگذار می‌کند. با فروش آپشن Call، مبلغ آپشن به‌عنوان سود محدود به‌حساب معاملاتی واریز می‌شود. این سود در صورتی که آپشن بدون ارزش منقضی شود در حساب حفظ خواهد شد. لذا جهت سودآور بودن فروش آپشن Call، بایستی که قیمت سهام مربوطه پایین‌تر از قیمت اعمال باقی بماند. اگر قیمت سهام مربوطه از قیمت اعمال آپشن بالاتر رود، دارنده آپشن می‌تواند که آن را اجرا نماید. در این صورت دارنده آپشن حق خریداری ۱۰۰ سهم به ازای هر آپشن از سهام مربوطه را به قیمت اعمال آپشن داراست. این بدان معنی است که فروشنده بایستی سهام مربوطه را به قیمت کنونی بازار خریداری نموده و با قیمت پایین‌تر اعمال آپشن به دارنده آپشن بفروشد، بنابراین اختلاف قیمت اعمال و قیمت بازار سهام ضرر شناسایی می‌شود. لذا حداکثر ریسک در این مورد نامحدود است و به این دلیل که فروش آپشن Call به‌صورت محافظت نشده با ریسک بسیار بالایی دارد.

اختیار فروش (Put Option)

اختیار فروش یا آپشن­های Put این حق را به خریدار می‌دهد که سهم مربوطه را با قیمت اعمال و تا سومین جمعه از ماه انقضا به فروش برساند؛ مانند آپشن­ های Call، آپشن Put در قیمت‌های اعمال متفاوت بسته به قیمت سهام مربوطه و با تاریخ‌های انقضای مختلف در بازار موجود می‌باشند. تاریخ انقضا می‌تواند از یک ماه تا بیش از یک سال تغییر کند. اگر آپشن Put خریداری شود خریدار این حق را داراست که سهام مربوطه ر با قیمت اعمال تا تاریخ انقضا به فروش برساند. مبلغ پرداختی برای هر آپشن حداکثر ریسکی است که یک آپشن Put متحمل می‌شود. حداکثر سود محدود به زمانی است که قیمت سهام به صفر می‌رسد. با سقوط قیمت سهام، آپشن Put از دو طریق می‌تواند سودآوری داشته باشد. با اجرا کردن یک آپشن فروش، می‌توان ۱۰۰ سهم به ازای هر آپشن به فروش رسانید. سهام با قیمت بالاتر بازار فروخته شده و سپس جهت خارج شدن از معامله، سهام با قیمت پایین‌تر خریداری می‌شود. دومین روش، جبران کردن آپشن است. با افت قیمت سهام، مبلغ آپشن افزایش خواهد یافت و با دریافت سود می‌تواند فروش رود، ارزش آپشن فروش کاهش خواهد یافت؛ بنابراین می‌توان با تحمل ضرر آن را به فروش رسانید یا اجازه داد که آپشن بدون ارزش منقضی شود.

با فروش آپشن فروشنده آپشن فروش، حق فروش سهام مربوطه را به قیمت اعمال به دارنده آپشن واگذار می‌کند. در بیشتر موارد، پیش‌بینی می‌شود که فروش آپشن Put فروخته شده بدون ارزش منقضی خواهد شد و می‌توان صرف ریسک را حفظ نمود. مبلغ دریافتی برای هر آپشن حداکثر میزان سودی است که با فروش آپشن Put، می‌توان به دست آورد. با افت قیمت سهام مربوطه، دارنده آپشن Put خواهد توانست که آپشن را اجرا نماید؛ بنابراین فروشنده آپشن متعهد خواهد بود که ۱۰۰ سهم از سهام مربوطه را به ازای هر آپشن به قیمت اعمال از دارنده آپشن خریداری نماید. میزان ضرری که فروشنده آپشن متحمل خواهد شد بستگی به میزان افت قیمت سهام دارد.

قرارداد اختیار معامله ؛ گامی بزرگ برای بازار مشتقات ارز دیجیتال

قراردادهای اختیار معامله (آپشن) مختلف، به تنوع بازار کمک خواهد کرد و باعث شکوفایی آن در صحنه مالی جهانی می شود. کسانی که درگیر فضای آپشن یا اختیار معامله ارز دیجیتال هستند، به طبیعت پرشتاب این صنعت که به سرعت در حال رشد است، عادت کرده اند. فناوری جدید به سرعت قدیمی می شود، پروژه های درخشان، درخشش خود را از دست می دهند و آنچه به عنوان مدافع حریم خصوصی آغاز به کار کرده است، با یک زیرساخت مستحکم در پیرامون آن به یک کلاس دارایی جدید تبدیل شده است. هر محصول، برنامه یا ابزار مالی جدیدی که به آن اضافه کنیم دارای ارزش است و شرکت کنندگان بیشتری را به خود جلب می کند. قراردادهای اختیار معامله، یک گام بزرگ برای بازار مشتقات ارز دیجیتال

فضای ارز دیجیتال چگونه رشد یافته است

به سال ۲۰۱۷ فکر کنید، قبل از اینکه معاملات بورس شیکاگو با پیشنهاد معاملات قراردادهای آتی بیت کوین (BTC) خود وارد فضای ارز دیجیتال شود. در آن زمان، رایج ترین عبارتی که در مورد ارز دیجیتال می شنیدید، این بود که دقیقاً شبیه “غرب وحشی، وحشی” بود. بی قانونی، بی ثباتی، پروژه های کلاهبرداری و عرضه سکه های اولیه بسیار امیدوارکننده، یا حتی سرقت کامل دارایی های سرمایه گذاران در پیرامون ارزهای دیجیتال به وفور یافت می شد.

با وجود اینکه بیت کوین از سال ۲۰۰۹ وجود داشته بود، اما در آن زمان برای اکثر افراد، یک فناوری بسیار جدید بود. بسیاری از بانک ها، بیت کوین را کلاهبرداری می خواندند که از جمله آنها عبارتند از: جیمی دایمن (Jamie Dimon)، مدیرعامل بانک جی پی مورگان که در سپتامبر سال ۲۰۱۷ بیت کوین را کلاهبرداری خواند.

اما با گذشت زمان و رسیدن به زمان حاضر، هر بانک می خواهد برای تقویت بهره وری و کاهش هزینه ها، فن آوری بلک چین را در اختیار داشته باشد.. جی پی مورگان و رئیس آن یک چرخش کامل ۱۸۰ درجه ای را نشان داده اند، تا جایی که راه اندازی سکه JPM خود را برای تسهیل در پرداخت های فوری انجام داده است.

بزرگ ترین موسسات مالی ایالات متحده، حتی حساب های بانکی را برای صرافی های ارز دیجیتال مهم مستقر در ایالات متحده باز کرده اند، در حالی که دولت ها در سراسر جهان یا در حال تحقیق یا توسعه طرح آزمایشی نسخه ارز دیجیتال خود هستند که مورد حمایت بانک های مرکزی آنها می باشد.

نکته این است که ارز دیجیتال دیگر نمی تواند نادیده گرفته شود. با بهبود نظم و عملکرد قاطع، ما موفق شده ایم که بسیاری از بازیگران بد و پروژه های کلاهبرداری را از بین ببریم تا این فضا را تقریبا تحت نظارت داشته باشیم.

ظهور مشتقات ارز دیجیتال

فضای مشتقات اکنون سرمایه گذاری بازیکنان نهادی را به خود جلب کرده است. در واقع ، رشد ارز دیجیتال صرف نظر از بازارهای گاوی یا خرسی، نمایی بوده است و اکنون، مشتقات منجر به این رشد می شوند. با این حال ، ما هنوز راه درازی در پیش داریم.

ارزش کل بازار ارز دیجیتال همچنان، زیر ۳۰۰ میلیارد دلار است و این میزان در مقایسه با ارزش کل بازار طلا که ۹ تریلیون دلار است یا بازار جهانی سهام که تقریبا ۱۰۰ تریلیون دلار است، مشخص می کند که ارز دیجیتال هنوز در مراحل ابتدایی خود به سر می برد.

وقتی به بازارهای سنتی نگاه می کنیم، مشتقات به طور معمول بیش از چهار برابر حجم معاملات دارایی زیربنایی را تشکیل می دهند. با این حال، در مورد ارز دیجیتال، معاملات نقدی هنوز هم بسیار بیشتر است.

اهمیت قرارداد اختیار معامله (آپشن)

قرارداد اختیار معامله (آپشن) از اهمیت بالایی برخوردار هستند، زیرا آنها به تجار امکان تطبیق پذیری آپشن یا اختیار معامله بیشتر و یک راه عالی برای جلوگیری از خطر ارائه می دهند. معامله گران با استفاده از قراردادهای اختیار معامله (آپشن)، اختیار و نه اجبار خرید یا فروش یک دارایی معین را در قیمت تعیین شده تا یک‌زمان مشخص داشته باشند. اما قرارداد اختیار معامله، برخلاف قراردادهای آتی، فروشنده اختیار معامله باید تا پیش از انقضای مهلت سر رسید، هر زمان که خریدار تمایل به اجرای قرارداد داشت، مفاد قرارداد را اجرا کند.

این بستگی به این دارد که معامله گر “اختیار خرید” را خریداری کند یا “اختیار فروش”. به طور خلاصه، تفاوت این دو در این است که در اختیار خرید، معامله گر می تواند حق خرید بیت کوین (یا دارایی مورد نظر) را اعمال کند و با اختیار فروش، معامله گر می تواند حق فروش داشته باشد. از آنجا که این ها جزوی از حقوق هستند و نه تعهدات، بسیاری از معامله گران با قرارداد اختیار معامله احساس راحتی بیشتری دارند، به خصوص در بازارهای بسیار بی ثباتی مانند ارز دیجیتال.

قراردادهای اختیار معامله، یک ویژگی نسبتاً جدید هستند. Deribit تنها صرافی ای بود که قراردادهای اختیار معامله با پشتوانه ارز دیجیتال را در اواسط سال ۲۰۱۹ ارائه می داد و پس از آن صرافی بکت در دسامبر ۲۰۱۹ و اوکی اکس و CME قراردادهای اختیار معامله بیت کوین را چندی پس از آن راه اندازی کردند. علیرغم اینکه مدت زمان کوتاهی است که قراردادهای اختیار معامله در فضای ارز دیجیتال وجود دارند، اما قراردادهای اختیار معامله با آپشن یا اختیار معامله پشتوانه ارز دیجیتال، به طور گسترده ای توسط معامله گران بیت کوین مورد استفاده قرار می گیرند تا از این طریق کسب درآمد داشته باشند و از منابع و دارایی های خود در برابر نوسانات گسترده محافظت کنند. آنها همچنین به دلیل وقوع رویداد هاوینگ بیت کوین در حال حاضر به ویژه برای ماینرها بسیار مفید هستند. آنها می توانند از قراردادهای اختیار معامله برای قفل کردن درآمد آینده استفاده کنند و قیمت قابل قبولی را برای فروش بیت کوین استخراج شده تضمین کنند.

با وجود هر نوآوری و عرضه محصول جدیدی، این بازار جالب تر و بالغ تراز بازارهای سنتی می شود و این امکان را به معامله گران این امکان را می دهد تا استراتژی های قیمت گذاری خود را انعطاف پذیر تر نگه داشته و برای معامله گران نهادی جذاب تر کنند.

قراردادهای اختیار معامله بیت کوین

البته، تسلط بیت کوین در بازار غیرقابل انکار است. از میان هزاران ارز دیجیتال که در کنار بیت کوین توسعه یافته اند، تسلط بیت کوین هنوز هم در حدود ۶۵ درصد است. همچنینف باید عنوان کرد که بیت کوین مورد پذیرش بیشتری قرار گرفته و درک بهتری نسبت به آن وجود دارد. این ارز دیجیتال، دروازه ای برای ورود بیشتر مردم و موسسات به معاملات ارز دیجیتال و مشتقات آن خواهد بود. اما این بدان معنی نیست که جایی برای قراردادهای اختیار معامله سایر ارزهای دیجیتال دیگر وجود ندارد.

همه این گزینه ها به تنوع بخشیدن به بازار، رنگارنگ تر کردن، غنی تر کردن و جالب تر شدن آن کمک می کند. فضای مشتقات ارز دیجیتال با ورودی های جدید، رقابتی تر می شود. این می تواند یک نکته خوب برای این فضا باشد. طی سال های آینده، شاهد آن خواهیم بود که حجم ارز دیجیتال از میلیاردها دلار به تریلیون ها دلار می رسد و سرانجام ارز دیجیتال به یک مدعی اصلی تبدیل می شود.

آموزش اختیار معامله یا آپشن + ویدیو

اختیار معامله یا آپشن (option) یکی از انواع اوراق بهادار مشتقه است. (آنها مشتقه هستند چون قیمت یک اختیار معامله ارتباط مستقیمی با قیمت چیز دیگری دارد). اختیار معامله قراردادی است که به خریداران حق خرید یا فروش دارایی پایه با یک قیمت اعمال معین (Strike Price) و در یک تاریخ خاص (Expiration Date) را می‌دهد ولی خریدار در اجرای آن تعهد ندارد. فروشنده نزد کارگزاری برای انجام کامل معامله (خرید یا فروش) اگر خریدار خواهان اعمال باشد تعهد می‌دهد .

اختیاری که به دارنده آن اجازه می‌دهد که دارایی را به قیمت مشخص خریداری کند اختیار خرید نامیده (Call Option) می‌شود. اختیاری که به دارنده آن اجازه می‌دهد که دارایی را به قیمت مشخص به فروش برساند اختیار فروش (Put Option) نامیده می‌شود.

نکته مهم! خریداران حق خرید و خریداران حق فروش (کلا خریداران) اجباری ندارند که خرید یا فروش انجام بدهند. آنها می‌توانند اگر بخواهند از حقوق خود استفاده کنند. این ریسک خریداران اختیار معامله را محدود می‌کند، به این‌صورت که بیشترین ضرری که ممکن است متوجه‌ آنها باشد از دست دادن وثیقه یا وجه تضمین (Premium) اختیار معامله است.

اما فروشندگان حق خرید و فروشندگان حق فروش (کلا فروشندگان) مجبور هستند بخرند یا بفروشند. به این معنا که فروشنده ممکن است به قول خود برای خرید یا فروش عمل کند. این یعنی فروشنده‌ی اختیار معامله ریسک نامحدود دارد، یعنی ممکن است خیلی بیشتر از مبلغ وثیقه اختیار معامله را از دست بدهد.

در زیر می توانید مفهوم این نوع ابزار معاملاتی را در قالب انیمیشن های زیبا مشاهده کنید.