وظایف بازار مالی

بازارهاي مالي مناسبات و ترتيباتي هستند كه امكان معامله تعهدات و ابزارهاي مالي را فراهم نموده و به تقابل عرضه و تقاضاي اين اسناد مي‌پردازند. بازارهاي مالي نيز بازارهايي هستند كه در آنها دارايي‌هاي مالي مثل سهام و اوراق قرضه كه ارزش آنها به ارزش توليدات و خدمات ارايه شده توسط شركت‌هاي منتشر كننده آنها وابسته است، مبادله مي‌شوند. تفاوت دارايي‌هاي مالي با دارايي‌هاي واقعي در اين است كه دارايي‌هاي واقعي ماهيت فيزيكي دارند مانند اتومبيل، املاك و مستغلات، و وسايل منزل.

معرفی شغل

تحلیلگر مالی با جمع‌آوری و ارزیابی داده‌های مالی صنعت و اقتصاد، عملکرد سرمایه‌گذاری را پیش‌بینی می‌کند. او عملکرد سهام، اوراق قرضه و سایر سرمایه‌گذاری‌ها را ارزیابی می‌کند و درباره تصمیمات سرمایه‌گذاری به مردم و مشاغل توصیه‌هایی ارائه می‌کند.

یک تحلیلگر مالی در بانک‌ها، شرکت‌های تامین سرمایه، بنگاه‌های اوراق بهادار، شرکت‌های بیمه، صندوق‌های بازنشستگی، و مشاغل دیگر فعالیت می‌کند. به طور کلی تحلیلگران مالی را می‌توان به دو دسته تقسیم کرد: تحلیلگران خرید و تحلیلگران فروش.

برای مشاهده آگهی‌‌های استخدام تحلیلگر مالی کلیک کنید

یکگ تحلیلگر مالی خرید، استراتژی‌های سرمایه‌گذاری را برای سازمان‌ها توسعه می‌دهد، در حالی که تحلیلگر مالی فروش، به مشاوران فروش خدمات مالی برای فروش سهام، اوراق قرضه و سایر سرمایه‌گذاری‌ها مشاوره می‌دهند.

معرفی شغل تحلیلگر مالی: شرح وظایف تحلیلگر مالی

برخی از وظایف تحلیلگر مالی عبارتند از:

• تدوین و تجزیه و تحلیل گزارش‌های مالی و پیدا کردن اختلافات که نیاز به توجه مدیریت ارشد دارد؛
• توصیه یک یا چند سرمایه‌گذاری مختلف که با نام پرتفولیو یا سبد سهام شناخته می‌شود؛
• ارزیابی داده‌های مالی - چه داده‌های فعلی و چه در گذشته - و شناسایی روندهای اقتصادی و تجاری؛
• دیدار با مدیران ارشد برای درک بهتر چشم‌انداز سازمان؛
• تهیه گزارش‌های مالی با نتیجه‌گیری‌های قابل اعتماد که مدیریت بتواند از آن‌ها برای اجرای استراتژی‌های عملیاتی کارآمدتر استفاده کند؛
• تهیه گزارش‌های حسابرسی برای مدیران ارشد.

جدیدترین فرصت‌های شغلی شرکت‌های معتبر را در صفحه آگهی استخدام ببینید.

معرفی شغل تحلیلگر مالی: نیازمندی‌های کار

برای کسب سمت به عنوان یک تحلیلگر مالی، نیاز به داشتن صلاحیت‌های مختلفی دارید، از جمله:

تحصیلات لازم برای تحلیلگر مالی

تحلیلگران مالی معمولا ملزم به داشتن حداقل مدرک کارشناسی هستند، اگرچه بسیاری از ‌استخدام‌کنندگان، افرادی را که مدرک کارشناسی ارشد دارند برای سمت‌های تحلیلگر مالی ترجیح می‌دهند. مدارک کارشناسی مناسب برای این حرفه رشته‌هایی در حوزه امور مالی، تجارت و بازرگانی یا رشته‌های نزدیک به آن‌ها است. مدرک رشته‌های مالی، مهارت‌های نظری و تحلیلی بسیار خوبی برای این حرفه به دانشجویان ارائه می‌دهد. برخی از درس‌هایی که دانشجویان رشته‌های مالی می‌گذرانند شامل امور مالی مدیریتی، سرمایه‌گذاری، حسابداری، بازارهای مالی، تجارت بین‌الملل، بازاریابی، آمار و حقوق و اخلاق تجارت هستند.

تحلیلگران مالی که مشتاق به دریافت مدرک کارشناسی ارشد هستند، باید رشته‌های مدیریت بازرگانی و گرایش‌های مالی را حتما مد نظر قرار دهند.

آموزش‌های لازم برای تحلیلگر مالی

از آنجا که یک تحلیلگر مالی عموما مقام سطح بالایی به حساب می‌آيد که نیاز به حداقل ۱۰ سال تجربه و سابقه کار دارد، بخش عمده‌ای از آموزش‌های لازم برای این منصب، در هنگام کار در موقعیت‌های شغلی ساده‌تر به‌دست می‌آید. تحلیلگران مالی مشتاق معمولا با تخصص در زمینه خاصی از سرمایه‌گذاری شروع می‌کنند. پس از کسب سطحی از تجربه‌ها، آن‌ها اغلب تبدیل به مدیر سبد سهام (پورتفولیو) برای سهام شرکت یا مدیر سرمایه برای سرمایه‌گذاران فردی می‌شوند.

برای دانشجویانی که در مقطع کارشناسی رشته‌های مالی را دنبال می‌کنند، کارآموزی نیز می‌تواند تجربه‌ای در دنیای واقعی برای آموزش‌های تئوری فراهم کند.

مهارت‌های لازم برای تحلیلگر مالی

برای موفقیت در نقش یک تحلیلگر مالی مهارت‌های زیادی لازم است. از جمله این مهارت‌ها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

مهارت‌های تحلیلی: مهارت‌های تحلیلی به توانایی جمع‌آوری و تجزیه و تحلیل اطلاعات برای حل مسئله و شناسایی راه‌حل‌ها اشاره دارد. هر تحلیلگر مالی باید بتواند طیف وسیعی از اطلاعات را برای شناسایی سرمایه‌گذاری‌های سودآور تجزیه و تحلیل کند.

مهارت‌های ارتباطی: شامل هر دو حالت مهارت‌های ارتباطی کتبی و کلامی می‌شود. تحلیلگر مالی باید بتواند توصیه‌های مالی خود را به زبان ساده و به‌طوری که به‌راحتی قابل درک باشد برای مشتری توضیح دهد.

مهارت‌های فنی: مهارت‌های ریاضی و رایانه‌محور، برای انجام وظایف این شغل ضروری است. تحلیلگر مالی باید در استفاده از نرم‌افزار برای تحلیل داده های مالی، تشخیص روند، پیش‌بینی و ایجاد سبد سهام برای مشتریان مهارت داشته باشد. آن‌ها همچنین باید مهارت‌های ریاضیاتی قوی داشته باشند تا بتوانند به‌راحتی ارزش اوراق بهادار مالی را تخمین بزنند.

توجه به جزئیات: تحلیلگر مالی باید بتواند هنگام بررسی سرمایه‌گذاری‌ها به جزئیات کاملا توجه داشته باشد. مسائل کوچک می‌توانند تاثیرات قابل توجهی بر سلامت سرمایه‌گذاری داشته باشد.

مهارت‌های تصمیم گیری: تحلیلگران مالی باید به توانایی‌های خود اطمینان داشته باشند و از مهارت تصمیم‌گیری قوی برای توصیه به مشتریان در مورد خرید، نگهداری یا فروش اوراق بهادار برخوردار باشند.

برای مشاهده آگهی‌های استخدام به صفحه‌ی آگهی استخدام مراجعه کنید

معرفی شغل تحلیلگر مالی: محیط کاری

تحلیلگر مالی معمولا به‌صورت تمام‌وقت در دفاتر اداری و با شرایط زیر کار می‌کند:

• نشستن در یک میز برای مدت طولانی؛
• استفاده از رایانه‌ها، دستگاه‌های فکس، پرینتر و سایر تجهیزات اداری؛
• سفرهای گاه به گاه برای دیدار با شرکت‌ها یا مشتری‌ها.

اکثر تحلیلگران مالی در شرکت‌های سرمایه‌گذاری شاغل هستند، گرچه برخی از آن‌ها در خدمات فنی و حرفه‌ای، در شرکت‌ها یا در صنعت بیمه فعالیت می‌کنند.

معرفی شغل تحلیلگر مالی: چگونه تحلیلگر مالی بشویم؟

برای ورود به این حرفه می‌توانید با پیمودن گام‌های زیر شروع کنید:

ادامه تحصیلات: انتظار می‌رود که تحلیلگر مالی حداقل مدرک کارشناسی، به‌خصوص در رشته‌هایی در حوزه امور مالی، تجارت یا موارد مشابه دیگر، داشته باشد. موقعیت‌های شغلی تحلیلگر مالی در منطقه جغرافیایی خود را جستجو کنید و سطح تحصیلات مورد نیاز در آگهی را ببینید. بهتر است در دوره‌های مدیریت ارشد کسب‌وکار (MBA) هم شرکت کنید تا بتوانید از آن به عنوان یک مزیت رقابتی استفاده کنید و برای استخدام‌کنندگان بالقوه جذابیت بیشتری داشته باشید. اگر هنوز دبیرستانی هستید، بر دروس ریاضی و کامپیوتر بیشتر تمرکز کنید و یا به دنبال کارآموزی در یک شرکت سرمایه‌گذاری باشید.

کسب تجربه: از آنجا که شغل تحلیلگر مالی اغلب به بیش از ۱۰ سال تجربه نیاز دارد، در ابتدا به دنبال یک شغل سطح پایین و مقدماتی در شرکت‌های سرمایه‌گذاری باشید. موقعیت شغلی که در آن بتوانید در امور مدیریت حساب‌های سرمایه‌گذاری کمک کنید بهترین انتخاب است. همچنین حتما دریافت مدرک‌ها و گواهینامه‌های معتبر غیردانشگاهی در زمینه‌های مرتبط را مد نظر داشته باشید.

به‌روزرسانی رزومه: رزومه خود را با بالاترین سطح تحصیلات، مجوزها و گواهینامه‌ها و سابقه کاری مربوطه خود به‌روز کنید. حتما به مهارت‌هایی که در شغل‌های قبلی کسب کرده‌اید و اکنون نیز مرتبط به حساب می‌آیند اشاره کنید. توضیحات شغلی را برای موقعیت‌های تحلیلگر مالی مرور کنید و در کل رزومه خود از کلمات کلیدی استفاده کنید.

اقدام به درخواست شغل: آگهی‌های استخدامی تحلیلگر مالی در منطقه جغرافیایی محل سکونت خود را جستجو کنید و براساس تجربه و تحصیلات خود موقعیت‌هایی را که برای آن‌ها به بهترین نحو واجد شرایط هستید شناسایی کنید. با استفاده از رزومه به‌روز شده و یک درخواست استخدامی مناسب، برای دریافت کار اقدام کنید.

سخن پایانی

تحلیلگر مالی، شغلی نیست که بتوانید در دانشگاه یاد بگیرید و بلافاصله وارد فضای اجرایی آن شوید. برای تبدیل شدن به یک تحلیلگر مالی به مجموعه‌ای از مهارت‌های ادراک محیط نیاز دارید که جز با کسب تجربه و تمرین تجزیه و تحلیل فراهم نمی‌شوند.

برای آشنایی با مشاغل دیگر به مطلب آشنایی با مشاغل مختلف مراجعه کنید

با ساختن یک رزومه حرفه‌ای، برای استخدام در بهترین فرصت‌های شغلی اقدام کنید.

نقش و وظایف بازارهای مالی در اقتصاد مقاله

"به طور کلی،انتقال پس‌اندازها و تبدیل آنها به سرمایه‌گذاری،به دو طریق انجام می‌شود3: *نقش بازار مالی آن است که وجوه واحدهای دارای مازاد پس‌انداز را به واحدهای فاقد منابع انتقال دهد. وظایف بازارهای مالی وظایف بازارهای مالی را به طور کلی می‌توان به سه گروه زیر بخش‌بندی کرد: الف-تعیین قیمت وجوه و سرمایه بنگاه‌های اقتصادی باید در مورد مخارجی که بازده آنها در آینده نزدیک‌ و مخارجی که بازده آن در سال‌های آتی دور به دست می‌آید،قضاوت و تصمیم‌گیری کنند. ب-انتشار و تجزیه و تحلیل اطلاعات قرض‌دهنده معمولا انتظار دارد که بازده ناشی از سرمایه‌گذاری بتواند ریسک او را جبران کند و از طرف دیگر،قرض‌گیرنده می‌خواهد مطمئن‌ باشد که هزینه تأمین وظایف بازار مالی مالی که متحمل می‌شود،یک هزینه منطقی است؛بنابر این،وظیفه بازارهای مالی است که نه تنها از قرض‌گیرندگان و قرض‌دهندگان‌ بالقوه علایمی مثل ریسک سرمایه‌گذاری و نرخ بازده مورد انتظار سرمایه‌گذاری به منظور جبران ریسک آنها را دریافت نماید،بلکه باید این‌ علایم را دقیق تفسیر کند5."

کلید واژه های ماشینی:

وظایف بازارهای مالی در اقتصاد ، وظایف بازار مالی سرمایه ، بازارهای مالی ، اطلاعات ، پس‌انداز ، سرمایه‌گذاری ، قیمت ، بازده ، بازار پول و سرمایه ، تعیین قیمت وجوه و سرمایه

تعریف نهادهای مالی

به طور کلی منظور از نهاد مالی، در واقع نهادهای مالی فعال در بازار اوراق بهادار است. این نهادها مجوز فعالیت خود را از سازمان بورس و اوراق بهادار گرفته اند و به عنوان واسطه های مالی بین افراد و سازمان ها فعالیت می کنند. به زبان ساده، نهاد مالی نقش واسطه ای یا نظارتی در بازار اوراق بهادار را دارد. در واقع هرکدام از این نهادها با توجه به اساسنامه و مجوزی که گرفته اند، فعالیت های متنوعی را انجام می دهند. از طرف دیگر، نهادهای مالی را می توان به 2 دسته کلی تر تقسیم کرد:

• نهادهای مالی بازار سرمایه
• نهادهای مالی بازار پول

نهادهای مالی بازار سرمایه

به زبان ساده، هر بازاری که داد و ستد (یا تجارتی) در آن صورت بگیرد، بازار مالی نام دارد. عموما وقتیکه از کلمه بازار سرمایه استفاده می کنیم، منظور ما بورس وظایف بازار مالی اوراق بهادار است که یکی از زیر مجموعه های بازارهای مالی به حساب می آید. بازار سرمایه، بازار مالی بلندمدتی محسوب می شود؛ اما انواع سرمایه گذار کوتاه مدت، نوسانگیر و. نیز در آن فعالیت می کنند.

نهادهای مالی در بازار سرمایه را می توان به 3 دسته تقسیم بندی کرد:

• نهادهای خود تنظیم گر
• واسطه های بازار
• سایر فعالین بازار سرمایه

در ادامه هر کدام از این نهادها را مورد بررسی قرار می دهیم.

نهادهای خود تنظیم گر

نهادهای اصلی زیر مجموعه این دسته، شامل بورس کالا، بورس اوراق بهادار و بورس انرژی است. این نهادها وظایف نظارتی بر بازار سرمایه دارند؛ در واقع براساس یکسری قوانین، نهادهای خود تنظیم گر موظف هستند که بر عملکرد بازار سرمایه نظارت کنند.

بورس اوراق بهادار

وظیفه اصلی این نهاد، ایجاد یک بستر مناسب و شفاف برای معامله سهام و دیگر اوراق بهادار (مثل اوراق مشارکت، قرضه و. ) است. به علاوه، این نهاد وظیفه پذیرش شرکت ها در بورس و دیگر نهادهای مالی (مانند صندوق های سرمایه گذاری، کارگزاری ها وظایف بازار مالی و. ) را دارد.

این نهاد باید یک سیستم مناسب برای خرید و فروش انواع اوراق بهادار، تسویه و پایاپای، انتشار اطلاعیه ها و نظارت بر بازار داشته باشد.

بورس کالا

بورس کالا برای تجارت انواع کالا ساخته شده که از چند بخش تشکیل شده است. به هر بخش از بورس کالا، اصطلاحا رینگ می گویند. رینگ های اصلی بورس کالا شامل رینگ کشاورزی، صنعتی و پتروشیمی است. در این بورس معاملات کالاها به شکل نقدی یا آتی صورت می گیرد.

بورس کالا یکی از مراکز اصلی تجارت در هر کشوری است. تقریبا هر کشور برای خود بورس کالا دارد؛ به عنوان مثال بورس شانگهای چین یا مونترال کانادا و یا بورس فلزات لندن نمونه ای از بورس های کالا در جهان هستند. در بسیاری از موارد، بورس کالا مرجع قیمت گذاری کالاهای اساسی است؛ البته باید توجه داشته باشیم که قیمت گذاری کالا فقط از این راه اتفاق نمی افتد. یعنی اینکه بسته به اینکه درباره چه کالایی صحبت می کنیم، مرجع قیمت گذاری آن هم فرق می کند. به عنوان مثال مرجع قیمت گذاری سرب، نرخ بورس لندن است اما مرجع محصولات صنایع کشاورزی، عموما بورس کالا می باشد.

بورس کالا مناسبات خاص خود را دارد. به عنوان مثال یک پالایشگاه، محصول تولیدی خود را در این بازار به یک کارگاه تولیدی دیگر می فروشد و.

ورود به بازار کالا، ملاحظات و شرایط خاصی دارد که در صورت علاقه به فعالیت در این بازار، توصیه می شود اطلاعات خود را در زمینه خرید و فروش و انجام معامله در بورس کالا بالا ببرید.

سپرده گذاری مرکزی و نهادهای سپرده گذاری و نگهداری دیگر

همانطور که می دانید، درحال حاضر بیشتر اوراق بهادار در بورس معامله می شود. یعنی اگر شما مالک بخشی از سهام یک شرکت باشید، این سهام به صورت فیزیکی و برگه های چاپی در دست شما نیست. این گروه از نهادهای مالی وظیفه نگهداری از دارایی های شما و ثبت خرید و فروش و تغییر نام سهامدار را دارند. یعنی وقتیکه شما 1000 عدد سهم از یک شرکت را در اختیار دارید، در این نهاد مالی نام شما به عنوان مالک این سهام نوشته شده است. بعد از اینکه این سهام را فروختید، نام مالک این تعداد سهام در این نهاد عوض می شود و عملیات انتقال بین پرتفوی ها انجام می شود.

واسطه های بازار

این نهادها، نقش واسطه ای و اجرایی و عملیاتی را بر عهده دارند. مسئولیت هایی مانند عرضه اولیه، مدیریت خرید و فروش اوراق بهادار، تنظیم عرضه و تقاضا و. برعهده این نهادها است. این دسته از نهادهای مالی شامل موارد زیر می شود:

• کارگزاران
• مشاوران سرمایه گذاری
• بازارگردان
• شرکت های سرمایه گذاری
• شرکت های مدیریت سبد سرمایه گذاری (سبد گردانی)
• و.

کارگزاران

کارگزاری نهادی است که نقش واسطه بین خریداران و فروشندگان سهام را ایفا می کند. یعنی کارگزار شما با فشردن دکمه خرید سهام یک شرکت با قیمت مشخصی، شما را به یک فروشنده همان سهم با همان قیمت مرتبط می کند تا این داد و ستد انجام شود. کارمزدی که برای هر معامله گرفته می شود، درآمد این نهاد را تشکیل می دهد.

معامله گران

براساس تعریف سازمان بورس، معامله گران اوراق بهادار را خریداری می کنند و پس از مدتی به عده ای دیگر می فروشند. تفاوت قیمت خرید و فروش این اوراق، درآمد آن ها را تشکیل می دهد.

مشاور سرمایه گذاری

این شرکت ها، به اشخاص یا شرکت های دیگر خدمات مشاوره در خصوص سرمایه گذاری ارائه می دهند.

بازار گردان

این نهاد وظیفه متعادل نگه داشتن بازار را برعهده دارد. بازارگردان سهام یک شرکت وظیفه دارد نقدشوندگی را در یک سهام تامین کند. مثلا از قفل شدن سهم در صف خرید یا فروش جلوگیری کند تا نقدشوندگی سهام شرکت تا حد ممکن زیاد باشد.

شرکت های سرمایه گذاری

انواع مختلفی از شرکت های سرمایه گذاری وجود دارند، اما به طور کلی همه این شرکت ها، در سهام دیگر شرکت ها سرمایه گذاری می کنند. درآمد این شرکت ها از خرید و فروش سهام و همچنین سود تقسیمی شرکت هایی است که سهام آن را در اختیار دارند.

شرکت های سبد گردانی

این شرکت ها با جمع آوری سرمایه مردم، اقدام به سرمایه گذاری و ایجاد پرتفوی برای آن ها می کنند. سبد گردان ها باید از سازمان بورس اوراق بهادار، مجوز رسمی داشته باشند.

سایر فعالان بازار سرمایه

این بخش شامل موارد زیر است:

• موسسه رتبه بندی خطر و اعتبار
• پردازشگران حرفه ای اطلاعات یا فروشندگان حرفه ای اطلاعات

موسسه رتبه بندی خطر و اعتبار

وظیفه اصلی این نهاد، امتیاز دهی و رتبه بندی اوراق شرکت ها با استفاده از انواع ریسک ( ریسک عدم بازپرداخت و. ) است.

پردازشگران حرفه ای اطلاعات یا فروشندگان حرفه ای اطلاعات

فعالیت اصلی این نهادها، جمع آوری و پردازش اطلاعات برای استفاده فعالین بازار و کمک به تحلیل آن ها است.

نهادهای بازار پول

مهمترین نهادهای این گروه شامل موارد زیر است:

کشورها
• بانک های تجاری و موسسات اعتباری غیر بانکی
• شرکت های تامین سرمایه
• صندوق های بازنشستگی
• و.

بانک مرکزی هر کشور، وظیفه بانکداری، کارگزاری دولت، بانکداری و نظارت بر بانک های تجاری (مثل بانک های ملت، صادرات، تجارت و. )، کنترل و تنظیم عرضه پول، چاپ پول و. را بر عهده دارد. در مورد شرکت های تامین سرمایه نیز، وظیفه اصلی این شرکت ها، تامین سرمایه شرکت ها، عرضه های عمومی و خصوصی، تعهد پذیره نویسی و. می باشد.

جمع بندی

در این مقاله با انواع نهاد مالی آشنا شدیم. نهادهای مالی را به طور کلی می توانیم در دو دسته نهادهای مالی بازار پول و بازار سرمایه تقسیم کنیم. نهادهای خود تنظیم گر، واسطه های بازار و سایر فعالین بازار سرمایه از زیرمجموعه های نهاد مالی بازار سرمایه و بانک های مرکزی و تجاری و شرکت های تامین سرمایه نیز در دسته نهادهای مالی وابسته به بازار پول قرار دارند که در مورد هر یک از آن ها توضیحاتی ارائه شد.

آشنایی با انواع بازارهای مالی در ایران

در این مقاله آموزش بورس با انواع بازارهای مالی در ایران آشنا می‌شویم و پس از طبقه بندی این بازارها، ویژگی‌های هریک را با هم بررسی خواهیم کرد.

جایگاه بخش مالی در اقتصاد یک کشور

نظام مبتني بر اقتصاد بازار در سطح كلان به وجود بازارهاي 4 گانه اعتقاد دارد. اين بازارها عبارتند از: بازار كالا، بازار كار، بازار پول و بازار سرمايه. تجزيه و تحليل بازارهاي 4 گانه تعادل عمومي را به اثبات مي‌رساند. دو بازار از بازارهاي ياد شده در ارتباط با بخش مالي مي‌باشد. بخش مالي روي دوم سكه اقتصاد است كه در واقع مكمل بخش واقعي اقتصاد است. بنابراين تعادل بلند مدت و با ثبات هر نظام اقتصادي هنگامي به دست مي‌آيد كه دو بخش مالی و اقتصادی با ارتباطات دروني خود در شرايط تعادلي عمل كنند. بر اين اساس مي‌توان گفت كه بخش مالي تزريق كننده حيات به بخش حقيقي اقتصاد است و منظور از توسعه مالي، توسعه سيستم يا بخش مالي يعني بازارها، نهادها و ابزارهاي مالي مي‌باشد.

بازارهای مالی در ایران

بازارهاي مالي مناسبات و ترتيباتي هستند كه امكان معامله تعهدات و ابزارهاي مالي را فراهم نموده و به تقابل عرضه و تقاضاي اين اسناد مي‌پردازند. بازارهاي مالي نيز بازارهايي هستند كه در آنها دارايي‌هاي مالي مثل سهام و اوراق قرضه كه ارزش آنها به ارزش توليدات و خدمات ارايه شده توسط شركت‌هاي منتشر كننده آنها وابسته است، مبادله مي‌شوند. تفاوت دارايي‌هاي مالي با دارايي‌هاي واقعي در اين است كه دارايي‌هاي واقعي ماهيت فيزيكي دارند مانند اتومبيل، املاك و مستغلات، و وسايل منزل.

یكي از راه‌هاي سرمايه گذاري خريد دارايي‌هاي مالي است. مزيت خريد دارايي‌هاي مالي نسبت به خريد دارايي‌هاي واقعي از ديدگاه اقتصادي اين است كه اولا دارايي واقعي كالاي مصرفي است نه وسيله پس انداز و سرمايه گذاري. دوم اينكه خريد دارايي‌هاي واقعي و بلااستفاده نگه داشتن آنها به اميد گرانتر شدن در آينده به معناي بلااستفاده نگه داشتن منابع كشور است و ارزش افزوده اي ايجاد نمي‌كند. مگر آنگه از آن استفاده شود.

چند نوع از دارايي‌هاي مالي عبارتند از: سپرده‌هاي سرمايه‌گذاري در بانك‌ها، طرح‌هاي بازنشستگي كه توسط صندوق‌هاي بازنشستگي ارايه مي‌شود، انواع بيمه نامه‌هاي شركت‌هاي بيمه و در نهايت اوراق بهادار قابل داد و ستد در بورس اوراق بهادار كه توسط كارگزاران خريد و فروش مي‌شود.

وظایف بازارهای مالی

بازارهای مالی به منظور رشد و توسعه اقتصادی کشور، وظایفی بر عهده دارند که عبارتند از :

• تخصیص بهینه منابع
• اداره و کنترل بنگاه‌ها و مدیران به کمک واسطه‌های مالی
• ایجاد سهولت در نظام مالی تجارت و مبادلات
• قیمت‌گذاری ریسک و فراهم کردن مکانیسم ادغام
• انتشار اطلاعات در بین تامین‌کنندگان وجوه مالی

طبقه‌بندی انواع بازارهای مالی در ایران

بازارهاي مالي بر پايه معيارهاي متفاوتي قابل طبقه‌بندي هستند:

1- طبقه‌بندي بر اساس نوع دارايي

2- طبقه‌بندي بر اساس مرحله عرضه اوراق بهادار

3- طبقه‌بندي بر اساس سررسيد تعهدات مالي

4- طبقه‌بندی براساس واگذاری فوری یا واگذاری آتی

5- طبقه‌بندی براساس ساختار سازمانی

انواع بازارهای مالی بر اساس نوع دارايي

الف) بازار سهام

در اين بازار، سهام شركت‌ها كه نشانگر مالكيت دارنده آن در شركت است، دادوستد مي‌شود.

ب) بازار اوراق بدهی

بازاري است كه در آن ابزارهاي با درآمد ثابت (اوراق قرضه) دادوستد مي‌شوند.

ج) بازار ابزارهای مشتق

بازاري است براي معاملات ابزارهايي مبتني بر دارايي‌هاي مالي يا فيزيكي از كه آن جمله مي‌توان به اختيار معامله و قرارداد آتي اشاره كرد.

انواع بازارهای مالی بر اساس مرحله عرضه اوراق بهادار

الف) بازار اولیه (Primary Market)

بازار اوليه جايي است كه بنگاه اقتصادي مي تواند در آن دارايي هاي مالي خود را با منابع مالي بلند مدت مبادله كند. در اين بازار منتشر كننده اوراق بهادار اقدام به فروش اين اوراق مي كند تا وجوه مورد نياز خود را تامين كند. دليل اصلي قابليت فروش اين اوراق وجود بازار ثانويه است.

ب) بازار ثانویه (Secondary Market)

در اين بازار اوراق بهاداري كه قبلا منتشر شده مورد خريد و فروش قرار مي‌گيرند. وجود اين بازار مشاركت‌كنندگان را مطمئن مي‌سازد كه مي‌توانند اوراق بهادار خود را به راحتي به فروش برسانند و مشكلي از نظر تبديل به نقد كردن دارايي‌هاي مالي‌شان نداشته باشند. در مورد اوراق قرضه كه داراي سررسيد مشخصي مي‌باشند، وجود اين بازارها اين امكان را فراهم مي‌آورد تا دارندگان اين اوراق مجبور به نگهداري آن‌ها تا تاريخ سررسيد نباشند. علاوه بر آن بازار ثانويه قيمت سهام جديدي كه قرار است در بازار اوليه عرضه شود را تعيين مي‌كند.

بازار ثانویه خود به دو زیر بازار تقسیم می‌شود:

1. بازار سازمان یافته بورس اوراق بهادار (Stock Market)

بورس اوراق بهادار، یک بازار متشکل و رسمی سرمایه است که در آن خرید و فروش سهام شرکت‌ها، اوراق قرضه دولتی و یا مؤسسات معتبر خصوصی تحت ضوابط، قوانین و مقررات خاصی انجام می‌شود. خرید و فروش اوراق بهادار در ایران نیز به‌طور رسمی و دائمی در محلی معین به نام بورس اوراق بهادار تهران انجام می‌شود. تعیین قیمت هر سهم در این بازار بر مبنای عرضه و تقاضای آن است.

2. بازار فرابورس (Over the Center Market) بازار فرابورس ایران نیز در آبان سال ۱۳۸۷ فعالیت خود را تحت نظارت سازمان بورس اوراق بهادار آغاز کرد که این بازار دارای ساختار و جایگاه قانونی مشابه بورس است، اما شرایط پذیرش و معامله در آن ساده‌تر است تا اهرمی کمک‌کننده به تامین مالی اقتصاد کشور باشد.

بازار سهام فرابورس ایران شامل بازارهای اول، دوم و پایه است. سهام شرکت‌هایی که شرایط لازم را داشته باشند در بازار اول و دو مبادله می‌شوند و شرکت‌هایی که این شرایط را نداشته باشند می‌توانند در بازار پایه وظایف بازار مالی معامله شوند.

این بازار مربوط به معامله اوراق بهاداری است که در بازارهای فرابورس یا خارج از بورس معامله می‌شوند. از آنجایی که این بازار محلی مطمئن برای انجام معاملات است، بنابراین بسیاری از موسسات برای کاهش هزینه‌های کارمزد از این بازار استفاده می‌کنند.

یا اوراق مشارکت که در آن معاملات خصوصی بدون دخالت کارگزار، بین افراد عادی و یا سازمان‌های بزرگ انجام می‌گیرد. مزیت این بازار نپرداختن هزینه‌های بالای کارگزاری است.

انواع بازارهای مالی بر اساس سررسید تعهدات مالی

بازار پول

بازار پول بازاري براي دادوستد پول و ديگر دارايي‌هاي مالي جانشين نزديك پول است كه سررسيد كمتر از يكسال دارند. همچنين مي‌توان از بازار پول به عنوان بازار ابزارهاي مالي كوتاه مدت با ويژگي اندك بودن ريسك عدم پرداخت، نقدشوندگي و ارزش اسمي زياد نام برد.

سهام عادي

سهام عادي نوعي ابزار سرمايه‌گذاري است كه نشانگر مالكيت دارنده آن در يك شركت سهامي است و به دو دسته سهام با نام و سهام بينام تقسيم مي شود.

سهام ممتاز

سهام ممتاز نوعي اوراق بهادار است كه دارنده آن نسبت به درآمدها و دارايي‌هاي شركت، حق يا ادعاي محدود و معيني دارد. اين سهام زماني منتشر مي‌شود كه هزينة سهام عادي بالاتر باشد.

اوراق قرضه

اوراق قرضه اسنادي هستند كه به موجب آن‌ها ناشر متعهد مي‌شود مبالغ معيني (بهره سالانه) را در فاصله‌هاي زماني مشخص به دارنده پرداخت كند و در سررسيد، اصل مبلغ را بازپرداخت كند.

اوراق مشاركت

اوراقي است كه سود علي الحساب دارد و صادركننده اوراق متعهد مي شود اصل پول و سود قطعي را در تاريخ معين پرداخت كند.

طبقه‌بندی براساس واگذاری فوری یا واگذاری آتی

1- بازار نقدی یا آنی

معاملات فوری خرید و فروش اوراق بهادار و تحویل کالا در این دسته قرار می‌گیرند. بازار نقدی در مقابل بازار آتی قرار می‌گیرد و برخلاف بازار آتی که در زمان مشخصی در آینده صورت می‌گیرد، بازار نقدی در زمان حال انجام می‌شود.

2- بازار مشتقه

این بازار که از ابزارهایی مثل قراردادهای آتی و قراردادهای اختیار معامله برای معامله اوراق استفاده می‌کند، بیشتر، سرمایه‌گذاران خرد را به سمت خود جذب کرده است.

بورس کالا

یکی دیگر از بازارهایی که در ایران وجود دارد بورس کالا است که با توجه به نامش مشخص است که در آن کالاهای خامی نظیر زعفران، گندم، برنج، قیر و غیره، معامله می‌شود. این بازار که به دلیل وجود مشکلات مختلفی من جمله قیمت در بازارهای سنتی، شکل گرفته، بر مبنای خرید و فروش کالاهای فیزیکی بوده و براساس اوراق بهادار معامله‌ای شکل نمی‌گیرد.

ساختار بازار سرمایه کشور

نهادهاي مهم بازار سرمايه كشور عبارتند از:

1- شوراي عالي بورس

2- سازمان بورس و اوراق بهادار

3- شركت بورس اوراق بهادار

4- شركت بورس كالاي ايران

5- شركت سپرده گذاري مركزي اوراق بهادار و تسويه وجوه

6- نهادهاي مالي شركت مديريت فناوري بورس تهران

ارزش اسمی سهم

ارزش اسمي سهام همان است كه در روز تشكيل شركت پرداخت و يا تعهد شده و سرمايه شركت در مجموع قيمت اسمي سهام را تشكيل مي‌دهد به عنوان مثال: شركتي در را نظر بگيريد كه سرمايه دو آن ميليون ريال و به هزار سهم دو هزار ريالي تقسيم شده است. پس ارزش اسمي هر سهم اين شركت دو هزار ريال است.

ارزش بازاری سهم (Market Capitalization)

به مجموع ارزش روز یک شرکت سهامی عام گفته می‌شود. این ارزش از حاصل ضرب قیمت روز سهام در تعداد سهم‌های منتشر شده توسط شرکت بدست می‌آید. برای مشاهده ارزش بازار شرکت‌های پذیرفته شده در بورس و فرابورس، کافی است نام یا نماد شرکت را در سایت tsetmc.com جستجو کنید. بنابرین دو عامل قیمت روز سهام یک شرکت و تعداد سهام منتشر شده توسط آن می‌تواند بر میزان ارزش بازار سهام آن شرکت اثر گذار باشد. هرچقدر شرکت، سهام بیشتری منتشر کند و به عبارتی سرمایه بیشتری داشته باشد جزو شرکت‌های با ارزش بازار بالا در نظر گرفته خواهد شد.

برای مشاهده جدیدترین تحلیل ها، اخبار، مقالات و قیمت های لحظه ای سهام به وب سایت سیگنال مراجعه و یا اپلیکیشن سیگنال را دریافت نمایید.

بازارگردان در بازارهای مالی کیست؟ وظایف یک بازارگردان چیست؟

بازارهای مالی همیشه در مسیر طبیعی و درست خود حرکت نمی‌کنند. قطعا هرجا صحبت از پول به میان می‌آید، عده‌ای به دنبال سوءاستفاده از شرایط و برهم زدن نظم حاکم برای رسیدن به اهداف و منافع شخصی خود هستند. حضور پررنگ این دسته از افراد در بازارهای مالی، باعث بی‌اعتمادی و دلسردی سهام‌داران می‌شود و به این ترتیب در بلند‌مدت بازار از حضور سهامداران خرد خالی می‌شود. در اینجا لازم است تا تمهیداتی اندیشیده شود تا از خروج بازار از روند عادی خود جلوگیری به عمل بیاورد. یکی از این تمهیدات، حضور بازارگردان در بازارهای مالی است که برای هر سهم تعیین می‌شود. اما سوال اصلی این است که بازارگردان در بازارهای مالی کیست و چه وظایفی را بر عهده دارد؟ در ادامه قصد داریم تحلیلی درباره نقش بازارگردان در بازار ارائه کنیم. با ما همراه باشید.

بازارگردان در بازارهای مالی کیست؟

دو اصطلاح بازارساز یا Market Maker به عنوان جایگزین‌هایی برای بازارگردان در بازارهای مالی به کار می‌روند اما روی هم‌رفته کلمه بازارگردان در بین فعالان بازارهای مالی در کشور ما بیشتر رایج است. اولین نکته که باید در این زمینه بدانید آن است که بازارگردان می‌تواند شخص حقیقی یا حقوقی باشد. اگر بخواهیم در یک جمله به تعریف بازارگردان در بازارهای مالی بپردازیم، می‌توان گفت که افراد یا شرکت‌هایی هستند که بخش قابل توجهی از سهام یک شرکت را در اختیار دارند و به این ترتیب به جریان عرضه و تقاضا در آن سهم را کنترل می‌کنند.

البته به هیچ عنوان این طور نیست که بازارگردانان صرفا برای تنظیم‌گری در بازار حاضر شده باشند؛ بلکه هدف نخست همه بازارگردانان نیز کسب سود از معاملات بازارهای مالی است. این نکته مهمی است که باید در تحلیل رفتار بازارگردانان در بازارهای مالی به دقت آن را در نظر بگیرید.

وظایف بازارگردان در بازارهای مالی چیست؟

حال که با مفهوم بازارگردان در بازارهای مالی آشنا شدیم، باید درباره نقش‌هایی که یک بازارگردان در بازار بر عهده دارد، بحث کنیم. مهم‌ترین وظایف بازارگردان در بازارهای مالی عبارتند از :‌

جلوگیری از قفل شدن بازار

یک سهم در روند افزایش یا کاهش قیمتی خود ممکن است صف‌های خرید یا فروش بسیار بزرگی را تشکیل دهد. در این گونه موارد اصطلاحا گفته می‌شود که سهم در صف خرید یا فروش قفل شده است. کلید این قفل در دستان بازارگردان است. اساسا به دلیل آنکه تعداد سهام قابل توجهی در اختیار دارد، می‌تواند در نقش جریان‌ساز در بازار حاضر شود. به این ترتیب با عرضه سهام در زمان صف‌های خرید طولانی و همچنین خرید سهام در صف‌های فروش سنگین، مانع از قفل شدن سهم به مدت طولانی می‌شود. اصطلاحا سطح نقدشوندگی در بازار را به طور قابل توجهی بالا می‌برد؛ چراکه در این شرایط سهام‌داران با خیال آسوده از اینکه می‌توانند هر زمان که خواستند از یک سهم خارج شوند، اقدام به سرمایه‌گذاری در آن می‌کند.

حفظ نقدینگی در بازار

نوع فعالیت بازارگردان در بازارهای مالی باید به گونه‌ای باشد که فضای اعتماد را در بین سهام‌داران حاکم کند. همان‌طور که می‌دانید، سرمایه کاملا ترسو است و اگر فضا را ناامن ببیند، در این صورت بلافاصله برای خروج از آن شرایط تصمیم‌گیری می‌کند. به همین دلیل بازارگردان تلاش می‌کند تا جریان نقدینگی را همواره در یک سطح مشخصی در بازار حفظ کند.

کنترل افزایش یا کاهش قیمت سهام در بازار

این اصطلاح در بین فعالان بازار بازارهای مالی رایج است که اگر بازارگردان اراده کند، می‌تواند باعث افزایش یا کاهش قیمت سهام شود. شاید این جمله به صورت 100 درصد درست نباشد؛ اما واقعیت این است که در هر مسیر صعودی یا نزولی که در قیمت یک سهم در بازار طی می‌شود، نقش بازارگردان کاملا کلیدی است. دلیل این مسئله نیز تعداد سهم بالایی است که بازارگردان در اختیار دارد و به کمک آن می‌تواند نوسانات قیمتی شدید در بازار را کنترل کند. واقعیت این است که رفتارهای هیجانی در بازار به نفع هیچ‌کس نیست و به همین دلیل این نقش بازارگردان کاملا در جهت حمایت از بازار در بلند‌مدت است.

عوامل موثر در بازارگردانی کدام است؟‌

با توجه به آنچه که به عنوان وظایف بازارگردان در بازارهای مالی اشاره کردیم، حضور آن‌ها در بازار یک ضرورت حتمی به نظر می‌رسد. اما میزان اثر گذاری بازارگردانی در بازارهای مالی به عوامل مختلفی بستگی دارد که سه مورد از مهم‌ترین آن‌ها عبارتند از:

1. عمق بازار

در بازارهای مالی ایران، بسیاری از مواقع سهام یا در صف فروش هستند یا در صف خرید. در واقع رفتارهای سرمایه‌گذاران به جای آنکه مبتنی بر ارزش واقعی دارایی خود باشد، مبتنی بر روند‌های قیمتی است که در بازار شکل می‌گیرد. در این گونه بازارها، مانع جدی بر سر راه شکل‌گیری عمق در بازار وجود دارد. بازارگردان می‌تواند با حرکت در مسیر عکس رفتار سهام‌داران در راستای عمق بخشیدن به بازار حرکت کند؛ اما واقعیت این است که توان بازارگردان نیز محدود است و بعضا نمی‌تواند یا نمی‌خواهد در برابر جریانات هیجانی حرکت مثبتی را به نمایش بگذارد.

2. عرض بازار

اگر سهام‌داران سفارش‌های خرید و فروش سهام را در محدوده ارزش ذاتی آن ثبت کنند، نشان‌دهنده آن است که بازار از عرض مناسبی برخوردار است. در این گونه بازارها خبری از رفتار هیجانی نیست و تحلیل‌ها هستند که برای تصمیم‌گیری‌ها مقدم شمرده می‌شوند. بازارگردان در چنین بازاری حتما حضور فعال دارد و حتی از سود کمی که عاید او می‌شود، استفاده می‌کند.

3. تعادل در بازار

برخلاف تصور رایج بازارگردان در بازارهای مالی از طریق ایجاد تعادل به سودهای هنگفتی دست پیدا می‌کند؛ چراکه در زمان صف فروش در قیمت‌های نازل سهم را خریداری کرده و در زمان تشکیل صف خرید، با عرضه سهام شناسایی سود می‌کند. این روند به صورت پیوسته توسط بازارگردان در بازارهای مالی پیگیری می‌شود. هرچه میزان نوسانات در بازار بیشتر باشد سود بازارگردان از فعالیت در بازار نیز به مراتب افزایش پیدا می‌کند.

آیا بازارگردانی در بازارهای مالی طبق قوانین صورت می‌گیرد؟‌

در بازار بازارهای مالی برای بازارگردان‌ها قوانینی وضع شده است که آن‌ها در قبال این قوانین موظف هستند که خرید و فروش سهام و همچنین نگهداری تعداد مشخصی سهم را همواره در دستور کار خود قرار دهند. این قوانین در واقع به این دلیل وضع شده است که بازارگردانان به خوبی در مسیر انجام وظایف‌شان حرکت کنند و خود آن‌ها نقش تخریبی در بازار پیش نگیرند. نمونه‌هایی از رفتارهای غلط بازارگردان در بازارهای مالی سال 1399 قابل مشاهده بود که به دلیل تخطی بازارگردانان از انجام وظایف‌شان به وقوع پیوست.

بازارگردان در قبال انجام وظایف خود در بازارهای مالی چه امتیازاتی می‌گیرد؟‌

در مجموع دو قانون حمایت در سازمان بازارهای مالی برای بازارگردانان وضع شده است که عبارتند از:

1. براساس ماده ۱۸ دستورالعمل بازارگردانی در بازارهای مالی، سازمان بازارهای مالی و اوراق بهادار تهران برای بازارگردانی هر ورقه بهادار یک ایستگاه معاملاتی جداگانه، بدون دریافت هیچ‌گونه هزینه‌ای از این بابت در اختیار بازارگردان خواهد گذاشت. انجام معاملات سایر اوراق بهادار از ایستگاه معاملاتی مخصوص بازارگردان مجاز نیست.

منظور از ایستگاه معاملاتی جداگانه این است که یک سامانه معاملاتی در اختیار بازارگردام قرار می‌گیرد که به طور مستقیم به هسته معاملات متصل است و به این ترتیب می‌تواند صرفا سفارشات مرتبط با سهمی که در آن نقش بازارگردان را ایفا می‌کند، ثبت کند.

2. براساس ماده ۱۹ دستورالعمل بازارگردانی در بازارهای مالی، سقف کارمزد بازارهای مالی از معاملات بازارگردان ۱۰ درصد سقف کارمزد بازارهای مالی از معاملات معمول است. بازارهای مالی می‌تواند کارمزد خود از معاملات بازارگردان را کم‌تر از سقف مقرر در این ماده تعیین نماید.

به این ترتیب کارمزد معاملاتی که از بازارگردان در بازارهای مالی دریافت می‌شود، 10 درصد کمتر از سایر سهام‌داران تعیین شده است.

کلام پایانی

در این مقاله به بررسی مفهوم و نقش بازارگردان در بازارهای مالی پرداختیم. واقع قضیه آن است که بدون حضور بازارگردان عملا اداره بازار کار آسانی نیست. البته حضور بازارگردان زمانی موضوعیت پیدا می‌کند که به خوبی وظایف خود را عملیاتی کند. در غیر این صورت که خود مشکلی بر مشکلات بازار اضافه می‌کند. اساسا فلسفه حضور بازارگردان در بازارهای مالی، باز کردن گره‌های معاملاتی است که در سهام مختلف رخ می‌دهد.

فینوتیپس بستری تعاملی و نوآورانه برای یادگیری عمیق فعالیت در بازارهای مالی است. جلسات گفتگوی فینوتیپس در کلاب‌هاوس به منظور تبادل نظر در خصوص بازارهای مالی، نکات آموزشی پیرامون آن‌ها و همچنین بحث و بررسی در خصوص فرصت‌های سرمایه‌گذاری در بازارهای مالی، فارکس و ارزهای دیجیتال برگزار می‌شود. شما هم می‌توانید با حضور در این جلسات، به پخته‌تر شدن مباحث کمک کنید. منتظر دیدار شما هستیم.