درک فرمول سرمایه گذاری

فرمول بازده سرمایه گذاری یا نرخ بازگشت سرمایه به شرح زیر است:

منظور از “ارزش فعلی سرمایه ” عواید حاصل از فروش سرمایه گذاری در زمان حال است و هزینه سرمایه گذاری مبلغ اولیه ای است که شما صرف سرمایه گذاری کرده اید . از آنجا که ROI به عنوان درصدی اندازه گیری می شود ، می توان آن را به راحتی با بازده سایر سرمایه گذاری ها مقایسه کرد و به فرد اجازه می دهد انواع مختلفی از سرمایه گذاری ها را در یک دیگر مقابل اندازه گیری کند.

معادله حسابداری و فرمول آن

فرمول معادله حسابداری که به عنوان معادله ترازنامه نیز شناخته می شود، دارایی ها = بدهی ها + حقوق صاحبان سهام است.

این معادله پایه تمامی معادلات حسابداری است. این معادله باید توسط اطلاعات موجود در ترازنامه یک شرکت پشتیبانی شود. معادله حسابداری پایه و اساس حسابداری دوگانه است زیرا نشان می دهد که همه دارایی ها با وام گرفتن پول یا پرداخت پول به سهامداران شرکت تأمین می شوند.

مانند تمام معادلات ریاضی در معادله حسابداری هم دو طرف تساوی باید با یکدیگر برابر باشند. و این معادله همیشه ثابت است و هیچ چیز دیگری نباید آن را به هم بزند.

ترازنامه نمایش دقیق تر و پیچیده تری از معادله حسابداری است و منطبق بر معادله حسابداری می باشد. این نشان می دهد که کل دارایی های یک کسب و کار برابر است با کل بدهی ها و حقوق صاحبان سهام. به عبارت دیگر، تمام کاربردهای سرمایه (دارایی ها) برابر با تمام منابع سرمایه است (بدهی: بدهی ها و حقوق صاحبان سهام).

روش دیگر برای بررسی معادله آن:

حقوق صاحبان سهام = دارایی ها - بدهی ها

معادله حسابداری را اغلب معادله حسابداری اساسی می نامند.

سه عنصر در فرمول معادله حسابداری کدامند؟

فرمول حسابداری :

دارایی = بدهی + حقوق صاحبان سهام

بنابراین، بیایید نگاهی به همه عناصر معادله حسابداری بیندازیم.

درک معادله حسابداری :

وضعیت مالی هر کسب و کار، کوچک یا بزرگ، بر اساس دو جزء اصلی ترازنامه ارزیابی می شود: دارایی ها و بدهی ها. حقوق صاحبان سهام، بخش سوم ترازنامه است. معادله حسابداری نمایانگر نحوه ارتباط این سه جزء مهم با یکدیگر است. معادله حسابداری معادله اساسی حسابداری یا معادله ترازنامه نیز نامیده می شود.

در حالی که دارایی ها منابع ارزشمند تحت کنترل شرکت را نشان می دهند، بدهی ها نشان دهنده تعهدات آن است. بدهی ها و حقوق صاحبان سهام نشان می دهد که چگونه دارایی های یک شرکت تامین مالی می شود. اگر از طریق بدهی تأمین شود، به عنوان بدهی نشان داده می شود، و اگر از طریق انتشار سهام خالص به سرمایه گذاران تأمین شود، در حقوق صاحبان سهام نشان داده می شود.

معادله حسابداری به ارزیابی اینکه آیا معاملات تجاری انجام شده توسط شرکت به طور دقیق در دفاتر و حسابهای آن منعکس شده است، کمک می کند.

دارایی ها

اولین قسمت معادله حسابداری دارایی ها است. دارایی ها چیزهایی با ارزش هستند که متعلق به یک کسب و کار هستند.

دسته های مختلفی از دارایی های تجاری شامل دارایی های بلند مدت، دارایی های سرمایه ای، سرمایه گذاری ها و دارایی های مشهود وجود دارد. آنها با وام درک فرمول سرمایه گذاری گرفتن از وام دهندگان، دریافت پول نقد از صاحبان و سهامداران یا ارائه کالا یا خدمات به دست آمدند.

دارایی های جاری کسب و کار شامل پول نقد و حساب های دریافتی است، در حالی که دارایی های بلند مدت شامل اسناد قابل دریافت است. اقلامی مانند تابلو های نقاشی، دارایی و تجهیزات، دارایی سرمایه ای محسوب می شوند. اوراق بهادار متعلق به یک شرکت مانند سهام و اوراق قرضه را سرمایه گذاری می نامند. دارایی های نامشهود موجود در ترازنامه شرکت شامل علائم تجاری، سرقفلی، حق ثبت اختراع و حق چاپ است.

در معادله حسابداری آمده است که مقدار دارایی ها باید برابر با بدهی ها به اضافه ارزش سهامدار یا مالک باشد.

تعهدات

قسمت دوم معادله حسابداری بدهی ها است. تعهداتی که به شرکتها و افراد دیگر بدهکار هستند، بدهی محسوب می شوند و می توانند در زمره بدهیهای جاری و بلند مدت دسته بندی شوند.
بدهی های جاری در یک ترازنامه، سررسید شده در سال، شامل حساب های قابل پرداخت، دستمزد یا حقوق و دستمزد قابل پرداخت و مالیات های قابل پرداخت است. بدهی های بلند مدت معمولاً مربوط به موسسات و بانکهای وام دهنده میباشد و شامل اسکناس های قابل پرداخت و احتمالاً درآمد بدون عایدی است.
درآمد کسب نشده از پولی که هنوز برای خدمات یا محصولی که هنوز تحویل نگرفته اید دریافت کرده اید، تعهدی محسوب می شود.

حقوق صاحبان سهام

قسمت سوم معادله حسابداری حقوق صاحبان سهام است. درآمدی که سهامدار شرکت می تواند پس از پرداخت بدهی ادعا کند حقوق صاحبان سهام است.

حقوق صاحبان سهام برابر است با کل دارایی های یک شرکت منهای کل بدهی های آن این را می توان در ترازنامه یافت و یکی از مهمترین معیارها برای ارزیابی سلامت مالی یک شرکت برای تحلیلگران است.

سهامداران ارزش خالص یا دفتری یک شرکت را نشان می دهد.

محدودیت های معادله حسابداری

اگرچه ترازنامه همیشه متعادل می شود، معادله حسابداری اطلاعاتی در مورد عملکرد خوب یک شرکت به سرمایه گذاران ارائه نمی دهد. در عوض، سرمایه گذاران باید اعداد و ارقام را تفسیر کرده و خود تصمیم بگیرند که آیا شرکت دارای بدهی های بسیار زیاد یا بسیار اندک، دارایی های شرکت کافی یا شاید دارایی های شرکت زیاد نیست، یا این که به درستی برای تأمین رشد بلندمدت هزینه های شرکت را تامین مالی می کند.

حسابداری بخش مهمی از اداره یک کسب درک فرمول سرمایه گذاری و کار است. اما، این بدان معنا نیست که شما باید حسابدار باشید تا اصول اولیه را درک کنید. بخشی از اصول این است که چگونه دارایی های خود را پرداخت می کنید با بدهی تأمین می شود یا با سرمایه پرداخت می شود. برای مشاهده تفاوت از معادله حسابداری استفاده کنید.

معادله حسابداری برای چه مواردی استفاده می شود؟

در سیستم گزارشگری مالی، یکی از صورتهای مالی (ترازنامه) همچنان نقش اساسی را ایفا می کند و کاربردهای مهمی دارد. ترازنامه، قبل از هر چیز، مالکان را با مدیریت، وضعیت دارایی یک نهاد اقتصادی آشنا می کند. آنها از ترازنامه خواهند فهمید که مالک چه چیزی دارد، یعنی کمیت و کیفیت منابع شرکت که شرکت می تواند در اختیار داشته باشد و چه کسانی در ایجاد این منابع دخیل بوده اند.
ثانیاً، با توجه به ترازنامه، مشخص می شود که آیا شرکت قادر خواهد بود تعهدات خود را نسبت به اشخاص ثالث (سهامداران، سرمایه گذاران، طلبکاران، خریداران، فروشندگان و غیره) به زودی پوشش دهد یا خیر. ثالثاً، محتوای اقلام سرمایه و بدهی امکان استفاده از آن را برای کاربران داخلی و خارجی فراهم می کند. به عنوان شکل اصلی گزارشگری مالی، ترازنامه به شما امکان می دهد ترکیب و ساختار دارایی های یک شرکت، نقدینگی و گردش دارایی های جاری، در دسترس بودن حقوق صاحبان سهام و بدهی ها، وضعیت و پویایی مطالبات و بدهی ها و همچنین اعتبار و قابلیت پرداخت بدهی یک شرکت را تعیین کنید.

داده های ترازنامه به شما امکان می دهد کارآیی قرار دادن سرمایه شرکت، کفایت آن برای فعالیت های اقتصادی فعلی و آینده، اندازه و ساختار منابع وام گرفته شده و همچنین تأثیر جذب آنها را ارزیابی کنید. بنابراین، ترازنامه آموزنده ترین شکل برای تجزیه و تحلیل و ارزیابی وضعیت مالی یک نهاد اقتصادی است و بدون معادله حسابداری، ایجاد این گزارش مالی ممکن نخواهد بود. بنابراین، برای مشاغل بزرگ و کوچک این معادله ضروری است.

برای انجام فعالیتهای اقتصادی، شرکت به بودجه نیاز دارد و این وجوه باید توسط شخصی به شرکت داده شود. وجوه متعلق به شرکت دارایی نامیده می شود. مالک، موسس، بخشی از این دارایی ها را ارائه می دهد. مقدار کل وجوه کمک شده توسط آنها سرمایه اولیه نامیده می شود.

اگر مالک تنها کسی باشد که مشارکت داشته باشد، معادله دارایی = دارایی صاحب منصفانه خواهد بود. با این حال، دارایی ها ممکن است توسط شخص دیگری که مالک نیست، مشارکت داشته باشد. بدهی شرکت به این دارایی ها بدهی نامیده می شود. بنابراین، در حال حاضر این معادله به شکل زیر ظاهر می شود: دارایی ها = بدهی ها و حقوق صاحبان سهام.
سمت چپ و راست معادله همیشه با هم منطبق هستند زیرا دارایی های یکسانی از دو نظر در نظر گرفته می شوند. برابری در دو طرف معادله برای همیشه حفظ می شود و به تعداد معاملات تجاری بستگی ندارد.

نکته: معادله حسابداری به ثبت دقیق کلیه معاملات حسابداری کمک می کند. با این حال، حتی اگر متعادل باشد، هیچ تضمینی برای حذف اشتباهات یا تقلب وجود ندارد. علاوه بر این، نمی تواند اطلاعات زیادی در مورد وضعیت مالی شرکت ارائه دهد. صاحبان مشاغل و سرمایه گذاران برای درک بیشتر تراز ها باید جداگانه به تجزیه و تحلیل امور بپردازند.
چرا معادله حسابداری همیشه در تعادل است؟

هر تراکنش مالی حداقل شامل دو حساب است. این نشان می دهد که یک کسب و کار چه چیزی دریافت کرده و چه چیزی در عوض داده است. به عنوان مثال، می تواند به صورت نقدی (دارایی ها کاهش یابد) برای به درک فرمول سرمایه گذاری دست آوردن موجودی (افزایش دارایی ها) یا گرفتن وام از بانک، همزمان افزایش دارایی ها و بدهی ها را به همراه می آورد.

یعنی تغییرات می تواند در یک طرف معادله صورت پذیرد و یا یکی در طرف راست و دیگری در طرف چپ معادله.

معادله حسابداری نقش مهمی را به عنوان اساس سیستم حسابداری دوبل یا همان 2 طرفه ایفا می کند.

معادله حسابداری و ارتباط آن با جهان هستی و زندگی انسان ها

معادله حسابداری معمولاً به صورت دارایی = بدهی + خالص ارائه می شود. این بدان معناست که مجموع دارایی های یک کسب و کار، همه چیز از پول نقد گرفته تا دارایی تا صورت حساب های پیش پرداخت، باید برابر مجموع بدهی های آن (بدهی ها، وام ها و اجاره نامه ها، درآمد معوق) به علاوه هرگونه حقوق صاحبان سهام در آن تجارت باشد. این معادله از دو جهت قابل بررسی است. اول، همیشه همه چیز رو به متعادل شدن می رود. اگر یک کسب و کار، دارایی جدیدی به دست آورد، باید از دارایی دیگری (مانند پول نقد)، از بدهی (مانند وام) یا از حقوق صاحبان سهام (مانند سود انباشته) برای این کار استفاده کند. این تغییر سرمایه من را به یاد اولین قانون ترمودینامیک از کلاس شیمی دبیرستان می اندازد، انرژی ایجاد یا نابود نمی شود. من معتقد هستم که پول صرفاً نوعی انرژی است که ما برای ایجاد زندگی در این جامعه معامله می کنیم و تغییر می دهیم. یادگیری استفاده از این انرژی، به جای ترسیدن از آن، بخش مهمی از ایجاد رفاه است. در تمام طول روز، در هر روز از زندگی خود، چرخه هایی را معامله می کنیم که وقتی به درستی کار می کنند، دائماً متعادل می شوند. تجارت بر اساس زمان و منابع مبادله پول است. ما به کمک هم در مورد نیازهایمان برای درمان مشابه در مواقعی که به آنها نیاز داریم مبادرت می کنیم، همه دنیا اینگونه کار می کنند. من صبح زود از درک فرمول سرمایه گذاری خواب بیدار می شودم که از زمان بدست آمده برای مدیتیشن، مطالعه و ورزش استفاده می کنم. منطقی است که در نظر بگیریم که در زندگی و مشاغل خود چه معامله می کنیم و در آن تجارت چه چیزی دریافت می کنیم. این گونه می توانید تعادل را احساس کنید. انرژی از بین نمی رود بلکه تبدیل می شود، زمان از بین نمی رود بلکه در کار دیگری استفاده می شود. این تعادل در تمام دنیا باقی است و نمونه بارز آن نیز در معادله حسابداری آشکار هست.

مثالی از معادله حسابداری:

برای شرکتی که حسابهای دقیق دارد، هر معامله تجاری حداقل در دو حساب آن نشان داده می شود. به عنوان مثال، اگر یک کسب و کار از یک نهاد مالی مانند بانک وام بگیرد، پول وام گرفته شده دارایی های شرکت را افزایش می دهد و بدهی وام نیز به میزان معادل افزایش می یابد.

یا به عنوان مثال اگر یک کسب و کار با پرداخت پول نقد مواد اولیه بخرد، منجر به افزایش موجودی (دارایی) و کاهش سرمایه نقدی (دارایی دیگر) می شود. از آنجا که در هر معامله انجام شده توسط یک شرکت دو یا چند حساب تحت تأثیر قرار می گیرد، سیستم حسابداری به عنوان حسابداری دوبار نامیده می شود.

نتیجه نهایی در مورد محاسبه معادله حسابداری

معادله حسابداری فرمولی حیاتی برای درک و در نظر گرفتن آن در مورد سلامت مالی تجارت شماست. معادله حسابداری تقریباً در هر جنبه حسابداری تجاری شما عاملی تاثیر گذار و مهم است.

قانون ۷۲ چیست؟ میزان زمان لازم برای دو برابر شدن سرمایه!

قانون ۷۲ یک روش ساده برای تعیین مدت زمان دو برابر شدن سرمایه‌گذاری، با توجه به نرخ سود ثابت سالانه است. با تقسیم عدد ۷۲ به نرخ بازده سالانه، سرمایه‌گذاران تخمین تقریبی از اینکه چند سال طول خواهد کشید تا سرمایه‌گذاری اولیه آنها دوبرابر شود، بدست می‌آورند.

در این مقاله قصد داریم درباره این قانون کاربردی و تاثیر آن در سرمایه‌گذاری به طور خلاصه توضیح دهیم.

قانون ۷۲ چیست؟

قانون ۷۲ یک فرمول سریع و مفید است که به طور عامیانه برای تخمین تعداد سالهای مورد نیاز، برای دو برابر کردن پول سرمایه‌گذاری شده با نرخ بازده سالانه استفاده می‌شود.

در حالی که ماشین حساب‌ها و برنامه‌های صفحه گسترده مانند اکسل از توابع داخلی برای محاسبه دقیق زمان مورد نیاز برای دو برابر کردن پول سرمایه‌گذاری شده استفاده می‌کنند، قانون ۷۲ برای محاسبات ذهنی مفید است تا به سرعت یک مقدار تقریبی را بسنجد. باتوجه به اینکه چند سال طول می‌کشد تا دو برابر سرمایه‌گذاری اتفاق افتد، این قانون می‌تواند نرخ سود سالیانه حاصل از سرمایه‌گذاری را نیز محاسبه کند. درباره قانون ۷۲ این نکات را همیشه باید در نظر بگیرید:

• قانون ۷۲ یک روش ساده برای تخمین دو برابر شدن ارزش سرمایه‌گذاری است که بر اساس یک فرمول لگاریتمی ساخته شده است.
• قانون ۷۲ می‌تواند برای سرمایه‌گذاری‌ها، تورم یا هر چیزی که رشد می‌کند، مانند تولید ناخالص داخلی یا جمعیت، اعمال شود.
• این فرمول برای درک تأثیر سود کامپوند، مفید است.

روش محاسبه قانون ۷۲

فرمول مورد استفاده در این قانون بسیار ساده بوده و از روش زیر بدست می‌آید:

همانطور که مشاهده می‌کنید، در این روش برای بدست آوردن سالهایی که طول می‌کشد تا سرمایه‌ شما دوبرابر شود، عدد ۷۲ بر سود سالیانه شما تقسیم می‌شود. اگر یک طرح سرمایه گذاری دارای هشت درصد سود کامپوند سالانه باشد، تقریبا (۷۲/۸) = ۹ سال طول می‌کشد تا پول سرمایه‌گذاری شده دو برابر شود. توجه داشته باشید که بازدهی کامپوند سالانه ۸ درصد را با عدد ۸ و نه ۰.۰۸ در این معادله استفاده می‌کنیم، که نتیجه آن نه سال می‌شود.

این فرمول به عنوان یک نسخه ساده از محاسبه اصلی لگاریتمی آن است که شامل توابع پیچید‌ه‌ای مانند ثبت طبیعی اعداد است. فرمول دقیق برای محاسبه زمان دقیق دو برابر شدن سرمایه‌گذاری با نرخ سود کامپوند در هر دوره به شرح زیر است :

با استفاده از این روش برای محاسبه دقیق اینکه چه مقدار زمان لازم است تا سرمایه شما با سود کامپوند ۸ درصد سالانه دوبرابر شود، به عدد ۹.۰۰۶ می‌رسیم که بسیار نزدیک به همان ۹ سال است؛ از آنجا که افراد بدون کمک جداول ورود به سیستم یا ماشین حساب‌های علمی نمی‌توانند بلافاصله توابع لگاریتمی را انجام دهند، بنابراین می‌توانند به نسخه ساده‌تر آن اعتماد کنند که از ضریب ۷۲ استفاده می‌کند و تقریبا همان نتیجه را دارد. اگر دو برابر شدن سرمایه گذاری ۱۰۰۰ دلاری ۹ سال طول بکشد، در این صورت این سرمایه‌گذاری در سال ۹ به ۲۰۰۰ دلار، در ۱۸ سال به ۴۰۰۰ دلار و به همین ترتیب ادامه خواهد یافت.

هدف از قانون ۷۲ چیست؟

مردم پول را دوست دارند و بسیار دوست دارند که پول خود را دو برابر کنند. بدست آوردن برآورد تقریبی از زمان دوبرابر شدن پول برای افراد عادی کمک فراوانی برای سرمایه‌گذاری آنها خواهد کرد. با این حال، محاسبات ریاضی می‌تواند برای افراد عادی پیچیده باشد تا بتوانند زمان لازم برای دو برابر شدن پول آنها را از یک سرمایه گذاری خاص با یک بازده خاص، محاسبه کنند. قانون ۷۲ میانبر مفیدی را ارائه می‌دهد؛ زیرا معادلات مربوط به سود کامپوند بیش از حد پیچیده است و انجام آن برای اکثر افراد بدون ماشین حساب غیر ممکن است.

نرخ بهره دریافتی از یک سرمایه گذاری یا وام به طور کلی به دو دسته تقسیم می شود: ساده یا کامپوند.

• سود ساده با ضرب نرخ بهره روزانه در مبلغ اصلی و تعداد روزهایی که بین پرداخت‌ها سپری می‌شود، تعیین می‌شود. از این فرمول برای محاسبه سود سرمایه‌گذاری‌هایی استفاده می‌شود که سود انباشته به اصل پول اضافه نمی‌شود.
• در مورد سود کامپوند، سود بر روی اصل سرمایه‌گذاری و همچنین سود انباشته دوره‌های قبلی سپرده محاسبه می‌شود. سود کامپوند را می توان به عنوان “سود با سود” در نظر گرفت که باعث می‌شود پول سرمایه‌گذاری شده در مقایسه با سود ساده با سرعت بیشتری رشد کند. از قانون ۷۲ معمولا برای محاسبه سود کامپوند استفاده می‌شود.

نمونه‌هایی از موارد استفاده قانون ۷۲

از این قانون نباید لزوما در مورد سرمایه‌گذاری استفاده کرد. قانون ۷۲ می‌تواند بر روی تمام مواردی که با نرخ کامپوند رشد می‌کنند، مانند جمعیت، اقتصاد کلان، هزینه‌ها یا وام‌ها اعمال شود. اگر تولید ناخالص داخلی (GDP) سالانه ۴ درصد رشد کند، انتظار می‌رود اقتصاد طی ۷۲ ÷ ۴ = ۱۸ سال دو برابر شود. با توجه به کارمزدهایی که در سود سرمایه‌گذاری تاثیرگذار است، می توان از قانون ۷۲ برای نشان دادن اثرات طولانی مدت این کارمز‌دها استفاده کرد.

یک صندوق سرمایه‌گذاری مشترک که ۳ درصد کارمزد سالانه دارد را در نظر بگیرید. در مدت ۲۴ سال این کارمزدها اصل سرمایه‌گذاری را به نصف کاهش می‌دهند. وام گیرنده‌ای که ۱۲ درصد سود کارت اعتباری خود را بپردازد (یا هر نوع وام دیگری)، مبلغ بدهی خود را در مدت شش سال دو برابر می‌کند.

همچنین می‌توان از این قانون برای یافتن مدت زمان کاهش ارزش پول به دلیل تورم استفاده کرد. اگر تورم ۶ درصد باشد، قدرت خرید معین پول در حدود ۱۲ سال به نصف ارزش کنونی آن خواهد رسید. اگر تورم از ۶ درصد به ۴ درصد کاهش یابد، انتظار می‌رود که پول به جای ۱۲ سال، در ۱۸ سال نیمی از ارزش خود را از دست بدهد.

از این قانون می‌توان در بازه‌های زمانی بسیار کوچک‌تر نیز استفاده کرد. به عنوان مثال اگر سود سه ماهه ۴ درصد باشد، برای دو برابر شدن (۴/۷۲) = ۱۸ که در اینجا یعنی ۴.۵ سال طول می‌کشد. یا اگر جمعیت یک کشور با نرخ ۱ درصد در ماه افزایش یابد، در ۷۲ ماه یا شش سال دو برابر خواهد شد.

تغییرات در اعمال قانون ۷۲

قانون ۷۲ برای نرخ‌های سودی که در دامنه ۶ تا ۱۰ درصد قرار دارند، کاملا دقیق است. هنگام کار با نرخ‌های خارج از این محدوده، می‌توان به ازای هر ۳ درصد تغییر (با در نظر گرفتن آستانه ۸ درصدی) عدد ۷۲ را یک واحد افزایش و یا کاهش داد و محاسبات را با عدد جدید انجام داد.

به عنوان مثال، اگر نرخ سود سالانه کامپوند ۱۱ درصد باشد، یعنی ۳ درصد بیشتر از ۸ درصد است. از این رو، افزودن ۱ عدد (برای ۳ امتیاز بالاتر از ۸ درصد) به ۷۲ منجر به استفاده از قانون ۷۳ برای دقت بالاتر می‌شود. به همین رویه، برای نرخ بازده ۱۴ درصد، این قانون ۷۴ است (که ۲ را برای ۶ درصد افزایش دهید، اضافه می‌کنید) و برای نرخ بازده ۵ درصد، به معنای کاهش ۱ است (۳ امتیاز پایین‌تر از ۸ درصد) که منجر به قانون ۷۱ می‌شود.

به عنوان مثال، شما یک طرح سرمایه‌گذاری بسیار جذاب دارید که نرخ بازده ۲۲ درصد را ارائه می‌دهد. اگر با قانون اولیه ۷۲ حساب کنید، سرمایه‌گذاری اولیه در ۳.۲۷ سال دو برابر خواهد شد. اما اگر به طور صحیح حساب شود این عدد باید با ۷۵ محاسبه بشود و درنتیجه این مقدار ۳.۵ سال را نشان می‌دهد؛ یعنی شما باید یک دو ماه بیشتر صبر کنید تا پول خود را در مقایسه با نتیجه ۳.۲۷ سال به دست آمده از قانون اولیه ۷۲ دو برابر کنید. دوره ارائه شده توسط معادله اصلی لگاریتمی ۳.۴۹ است؛ بنابراین نتیجه به دست آمده از قاعده تنظیم شده دقیق‌تر است.

البته افرادی هم هستند که برای حدس میزان افزایش تقریبی از عدد ۷۰ که رندتر است نیز استفاده می‌کنند. با این حال در میان همه تغییرات پیشنهادی برای برآورد بهتر، می‌توان با تکیه بر قانون اساسی ۷۲، محاسبه سریع ذهنی را برای ارزیابی دقیق زمان دو برابر شدن پول یا وام آنها انجام داد.

نتیجه‌گیری

قانون ۷۲ را می‌توان یکی از ساده‌ترین و در عین حال کاربردی‌ترین ابزار محاسبه سود دانست. از این قانون می‌توانید براحتی در تمامی حوزه‌های مالی استفاده کنید. در فضای کریپتو و رمز ارزها نیز استفاده از این قانون می‌توانید بسیار مفید باشد و سرمایه‌گذاران با استفاده از آن می‌توانند انتخابی درست‌تر بین پروژه‌های مختلف این فضا تصمیم‌گیری کنند.

اگر تا به حال از قانون ۷۲ برای محاسبه میزان مدت دو برابر شدن سرمایه‌گذاری‌تان استفاده کرده‌اید، حتما نظرات و تجربیات خود درباره استفاده از آن را با ما در میان بگذارید.

همه چیز درباره بازده سرمایه گذاری یا نرخ بازگشت سرمایه (ROI) و کاربردهای آن

بازده سرمایه گذاری یا نرخ بازگشت سرمایه (ROI) یک معیار عملکردی است که برای ارزیابی کارایی یک سرمایه گذاری یا مقایسه کارآیی تعدادی از سرمایه گذاری های مختلف استفاده می شود. ROI تلاش می کند تا میزان بازده یک سرمایه گذاری خاص را با توجه به هزینه سرمایه گذاری مستقیم اندازه گیری کند.ساده ترین بیان برای محاسبه ROI ، سود (یا بازده) یک سرمایه گذاری با هزینه سرمایه گذاری تقسیم می شود. نتیجه به صورت درصد یا نسبت بیان می شود.

نحوه محاسبه بازده سرمایه گذاری یا نرخ بازگشت سرمایه (ROI) به چه صورت است؟

فرمول بازده سرمایه گذاری یا نرخ بازگشت سرمایه به شرح زیر است:

منظور از “ارزش فعلی سرمایه ” عواید حاصل از فروش سرمایه گذاری در زمان حال است و هزینه سرمایه گذاری مبلغ اولیه ای است که شما صرف سرمایه گذاری کرده اید . از آنجا که ROI به عنوان درصدی اندازه گیری می شود ، می توان آن را به راحتی با بازده سایر سرمایه گذاری ها مقایسه کرد و به فرد اجازه می دهد انواع مختلفی از سرمایه گذاری ها را در یک دیگر مقابل اندازه گیری کند.

درک بازده سرمایه گذاری یا نرخ بازگشت سرمایه (ROI)

ROI به دلیل سادگی و کارا بودن یک معیار محبوب است. در اصل ، ROI می تواند به عنوان یک اندازه گیری اساسی از سودآوری یک سرمایه گذاری استفاده شود حال می تواند در سرمایه گذاری سهام باشد یا نرخ بازگشت سرمایه از سرمایه گذاری روی قسمت جدیدی از یک پروژه و حتی ROI در صنعت تبلیغات نیز برای محاسبه اثر گذار بودن یک تبلیغ نیز کاربرد دارد. محاسبه به خودی خود پیچیده نیست و تفسیر آن برای طیف گسترده ای از کاربردهای آن بسیار ساده است. اگر ROI سرمایه گذاری مثبت باشد ، یعنی سرمایه گذاری در این بخش ارزشمند است. اما اگر فرصت های دیگری با ROI بالاتر وجود داشته باشد ، این سیگنال ها می توانند به سرمایه گذاران کمک کنند تا بهترین گزینه ها انتخاب کنند. به همین ترتیب ، سرمایه گذاران باید از ROI منفی جلوگیری کنند ، که دلالت بر ضرر خالص دارد.
اما برای مقایسه سرمایه گذاری ها گاها بازده سرمایه گذاری یا نرخ بازگشت سرمایه با مشکل مواجه می شود .فرض کنید شخصی 1 میلیون تومان سرمایه گذاری کرده و در یک ماه 200 هزار تومان سوده کرده است. طبق فرمول ROI این شخص 20 درصد سود داشته است.
حال اگر شخص دیگری طی 3 ماه با همان 2 میلیون تومان ، 400 هزار تومان سود کند باز هم فرمول ROI می گوید این شخص 20 درصد سود داشته است.

محدودیت های بازده سرمایه گذاری(ROI) چیست؟

مثالهایی مانند فوق برخی از محدودیتهای استفاده از بازده سرمایه گذاری یا نرخ بازگشت سرمایه را نشان می دهد ، به ویژه هنگام مقایسه سرمایه گذاری. در حالی که سرمایه گذاری دوم ، دو برابر سرمایه گذاری اول بود ، زمان خرید و فروش برای اولین سرمایه گذاری یک ماه و برای سرمایه گذاری سه ماه بود.
برای حل این موضوع باید سرمایه گذاری دوم را که در سه ماه انجام شده تقسیم بر 3 کرد تا بتوانیم دقیق تر مقایسه را انجام دهیم. همچنین می توان از ارزش خالص فعلی (NPV) استفاده کرد که اختلاف ارزش پول را در طول زمان به دلیل تورم به وجود می آورد.

تحولات نرخ بازگشت سرمایه (ROI)

اخیراً ، سرمایه گذاران علاقه مند به توسعه شکل جدیدی از متریک سرمایه گذاری یا نرخ بازگشت سرمایه (ROI) با نام بازده اجتماعی سرمایه گذاری یا SROI شده اند. SROI در اوایل دهه 2000 توسعه یافت و تأثیرات گسترده تری از پروژه ها را با استفاده از ارزش غیر مالی به عنوان مثال ، معیارهای اجتماعی و زیست محیطی که در حال حاضر در حساب های مالی معمولی منعکس نشده اند در نظر می گیرد . به عنوان مثال ، یک شرکت ممکن است متعهد شود آب را در کارخانه های خود بازیافت کند و روشنایی خود را با همه لامپ های LED جایگزین کند. این تعهدات یک هزینه فوری دارند که ممکن است روی ROI سنتی تأثیر منفی بگذارد .با این حال ، سود خالص برای جامعه و محیط زیست می تواند به SROI مثبت منجر شود.

چندین تحول جدید دیگر از ROI نیز وجود دارند که برای اهداف خاص ساخته شده اند. آمار رسانه های اجتماعی ROI به اثربخشی فعالیت های رسانه های اجتماعی اشاره می کند . به عنوان مثال چند کلیک یا لایک با استفاده از تبلیغات گرفته شده است. به همین ترتیب ، ROI در آمار بازاریابی سعی دارد بازده تبلیغات مشخص کند. در بخش آموزش نیز ROI مربوط به میزان اطلاعات آموخته شده و حفظ شده به عنوان بازده آموزش یا مهارت بیان می شود. با پیشرفت جهان و تغییر اقتصاد ، مطمئناً چندین شکل دیگر از بازده سرمایه گذاری یا نرخ بازگشت سرمایه (ROI) در آینده توسعه می یابد.

معرفی فینتو

شاید برای شما هم اتفاق افتاده باشه که به خاطر یکسری از مشکلات نتونید به محل کار برید یا برای مثال خارج از ساعت کاری باید گزارشی رو آماده کنید تا برای مدیرتون که داخل جلسه است ارسال کنید.

و یا اینکه به دلیل نوسانات برق برای سیستم داخل شرکتتون مشکل پیش اومده و تقریبا همه اطلاعاتتون از بین رفته.

همه این اتفاقات و صدها مسائل دیگه باعث شدن تا کم کم نرم افزار های سنتی و یا به اصطلاح local جای خودشون رو به سیستم های ابری بدن که از لحاظ امنیت و دسترسی به مراتب قوی تر هستند.

ما در فینتو با بهره گیری از آخرین دانش روز فناوری اطلاعات تونستیم یک نرم افزار حقوق و دستمزد ابری بسیار قوی طراحی و عرضه کنیم تا شما دوستان بتونید به راحتی از هرکجا و با هر دستگاهی کارهاتون رو انجام بدید.

سود در سرمایه گذاری چگونه محاسبه می‌شود؟

برای هر سرمایه‌گذار، مهمترین معیار عملکرد، بازگشت سرمایه (ROI) یا سود در سرمایه گذاری است به این معنی که با صرف چه هزینه‌ای، ثروت خود را بیشتر می‌کنند. در ادامه به صورت کامل به نحوه محاسبه سود در سرمایه گذاری می‌پردازیم.

سود در سرمایه گذاری و بازار بورس

به بیان بسیار ساده تفاوت قیمت خرید و فروش به عنوان سود و زیان در نظر گرفته می‌شود. اما در این تعریف، هزینه‌ها به صورت کلی در نظر گرفته نشده‌اند. برای محاسبه سود سهام باید کارمزد کارگزاری، کمیسیون و مالیات (صندوق‌های سرمایه‌گذاری معاف از مالیات است) را در نظر بگیرید.
فرض کنید ۱۰۰۰ سهم از یک شرکت را با قیمت ۱۰۰۰ تومان خریدید، پس در ابتدا ۱ میلیون تومان هزینه کردید. با گذشت زمان و رشد این سهام، قیمت هر عدد سهم به ۵۰۰۰ تومان و سرمایه شما به 5 میلیون تومان می‌رسد.
با تفریق این دو عدد به مبلغ ۴ میلیون می‌رسیم اما این عدد سود ناخالص است و باید کارمزد کارگزاری و مالیات را کم کنیم که تقریبا 1.5 درصد ارزش خرید و فروش می‌شود. به طور مثال اگر فرض کنیم ۷۰ هزار تومان کارمزد پرداخت شده، و هزینه دیگری نداشته‌اید، سود شما از این معامله ۳ میلیون و ۹۳۰ هزار تومان خواهد بود.
شما به تقسیم این عدد به تعداد سهم، می‌توانید میزان سود بدست آمده در ازای هر سهم را نیز محاسبه کنید.

نرخ بازگشت سرمایه یا ROI چیست؟

نرخ بازگشت سرمایه معیار مالی است که به سرمایه گذار اجازه می‌دهد سطح موفقیت مالی خود را با مقایسه نسبت سود کل تولید شده به هزینه سرمایه‌گذاری اندازه‌گیری کند. از ROI می‌توان برای تعیین میزان سرمایه‌گذاری فردی یا مجموعه‌ای از سرمایه‌گذاری‌ها استفاده کرد.
سرمایه‌گذاری ممکن است روی افزایش دانش شما از طریق شرکت در دوره‌ها، کارگاه‌ها، دانشگاه و غیره تمرکز داشته باشد. شما می‌توانید با هدف ایجاد بازدهی و سود باکیفیت، روی افزایش سطح مهارت‌ها یا دانش خود متمرکز شود تا به هدف خود دست یابید و همزمان با انتخاب ابزارهای مناسب سرمایه‌گذاری (پیشنهاد می‌شود در ابتدا، سرمایه‌گذاری غیرمستقیم انتخاب شود) روی افزایش دارایی‌های مالی مانند پول نقد، سهام و املاک نیز سرمایه‌گذاری کنید.
از نرخ بازگشت سرمایه می‌توان به عنوان معیار جذابیت مالی قبل از سرمایه‌گذاری یا هنگام فروش دارایی برای تعیین درصد سود استفاده کرد. همه سرمایه‌گذاری‌ها ثمربخش نیستند، بنابراین میزان سود می‌تواند بر اساس قیمت خرید و فروش سرمایه‌گذاری مثبت یا منفی باشد.
اگرچه میزان بازگشت سرمایه به درک بازدهی حاصل از سرمایه‌گذاری شما کمک می‌کند، اما ارزش زمانی پول، یا بازدهی بر اساس مدت زمانی که سرمایه گذاری انجام شده است، را در نظر نمی‌گیرد. با محاسبه درصد بازده سرمایه گذاری، در مجموع سود، یا زیان به عنوان درصدی از کل سرمایه به صورت سود یا زیان نشان داده می‌شود. اگرچه ROI یکی از روش‌های محاسبه بازگشت سرمایه است، اما به صورت کلی دو روش معمول برای محاسبه سود در سرمایه گذاری وجود دارد.

نحوه محاسبه سود در سرمایه گذاری بر اساس نرخ بازگشت سرمایه

نرخ بازگشت سرمایه به روش‌های مختلفی محاسبه می‌شود. در ادامه دو روش محاسبه ROI ارائه شده است. از آنجایی که در اکثر روش‌ها از املاک و مستغلات به عنوان یک وسیله درآمد منفعل نام برده می‌شود، ما به یک مثال در مورد سرمایه گذاری در املاک و مستغلات نگاهی می‌اندازیم.
روش اول
یکی از راههای موثر محاسبه ROI استفاده از این فرمول است

ROI = بازده خالص تقسیم بر هزینه سرمایه گذاری ضرب در ۱۰۰ درصد

مراحل زیر را هنگام استفاده از این فرمول در نظر بگیرید

۱. بازده خالص سرمایه گذاری را مشخص کنید

فرض کنید یک خانه تک واحدی را به قیمت ۳۰۰ میلیون تومان خریداری کرده‌اید. یک سال بعد، به دلیل تقاضای زیاد و عرضه پایین، توانستید همان خانه را با ۶۰ میلیون تومان افزایش به قیمت ۳۶۰ میلیون تومان بفروشید. فرض کنید ۵ درصد ارزش فروش ملک (۲.۵ درصد برای هر طرف) یا ۱۸ میلیون تومان پرداخت می‌کنید. همچنین درصدی را باید بابت هزینه‌های اداری و انتقال سند پرداخت کنید؛ با فرض در نظر گرفتن 3 درصد، ۱۰ میلیون و ۸۰۰ هزار تومان نیز اینگونه کسر می‌شود. همچنین احتمالا باید ۲۵ درصد نیز بابت مالیات و عوارض شهرداری خرج کنید، که ۱۵ میلیون تومان دیگر نیز اینجا هزینه می‌کنید. ممکن است هزینه‌های دیگری نیز متحمل شوید که برای ساده بودن مثال، آنها را در نظر نمی‌گیریم.
(توجه داشته باشید که تمام اعداد بر اساس فرض مشخص شده‌اند و هزینه‌ها ممکن است بالاتر یا پایین‌تر باشد)
با اطلاعات ارائه شده، بازده خالص سرمایه اینگونه محاسبه می‌شود
ابتدا از ۳۶۰ میلیون تومان، ۳۰۰ میلیون (هزینه اولیه خانه) و سپس از ۶۰ میلیون تومان تمام خرج‌ها را کم می‌کنیم که ۱۶ میلیون و ۲۰۰ هزار تومان باقی می‌ماند.

۲. تعیین هزینه سرمایه گذاری

فرض کنید شما ۳۰۰ میلیون تومان هزینه خرید خانه در آن زمان از طریق وام مسکن با ۲۰ درصد سرمایه اولیه یا ۶۰ میلیون تومان خریداری کرده‌اید، بنابراین هزینه سرمایه گذاری شما در اینجا ۶۰ میلیون تومان خواهد بود.

۳. تقسیم سود خالص بر هزینه سرمایه گذاری ضرب در ۱۰۰ درصد

آخرین مرحله این است که بازده خالص سرمایه گذاری ۱۶ میلیون و دویست هزار تومانی خود را از مرحله ۱ بر هزینه سرمایه گذاری ۶۰ میلیون تومانی مرحله ۲ تقسیم کنید و اعشار را در ۱۰۰ درصد ضرب کنید تا ROI خود را در قالب درصد دریافت کنید.

نتیجه ۲۷ درصد خواهد درک فرمول سرمایه گذاری بود.
روش ۲
یکی دیگر از روشهای موثر محاسبه ROI، روش زیر است:

ROI = (ارزش نهایی سرمایه گذاری – ارزش اولیه سرمایه گذاری) / هزینه سرمایه گذاری x ۱۰۰٪

سخن پایانی

محاسبه سود سرمایه گذاری فقط به فرمول های بالا محدود نمی‌شود و روش‌ها و ابزارهای زیادی وجود دارد. بسیاری از اپلیکیشن‌های سرمایه گذاری در بورس این امکان را برای شما فراهم می‌کنند، که سود خود را مشاهده کنید.

همانگونه که گفته شد، ابزارها و روش‌های زیادی برای سرمایه‌گذاری وجود دارد. نکته‌ای که نباید فراموش شود این است که سرمایه‌گذاری کاملا یک مهارت تخصصی است. سامانه مدیریت ثروت مانو، این امکان را فراهم کرده است که افراد با هر سطح از دانش مالی، بدون نیاز به صرف زمان بابت تحلیل اخبار و فاکتورهای اقتصادی، متناسب با درجه ریسک‌پذیری خود، بهترین گزینه‌های سرمایه‌گذاری را انتخاب کنید.

آشنایی با اصول مدیریت سرمایه

با توجه به رشد چشم‌گیر شاخص‌های بازار سهام طی سالیان اخیر، صاحبان سرمایه‌های خرد و کلان از اقشار مختلف و با هر میزان تخصص مالی، وارد بازار سرمایه شده‌اند. هرچند گزینه‌های مطمئن‌تری نظیر صندوق‌های سرمایه‌گذاری هم وجود دارند اما، بسیاری از افراد به دلایل مختلف ترجیح می‌دهند که خودشان مستقیماً در بازار به خرید و فروش سهام بپردازند.

به منظور سرمایه‌گذاری آگاهانه، باید پیش از ورود به بازار آموزش دیده و ارکان اصلی فرآیند معامله‌گری یعنی تحلیل، روانشناسی و مدیریت سرمایه را به خوبی فرا بگیرید. یادگیری این مفاهیم، از طریق آموزش‌های تئوری و تجربه معامله‌گری در بازار بورس، حاصل می‌شود. در این میان، بخش مدیریت سرمایه از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است زیرا، مستقیماً با بقای افراد در بازار مرتبط بوده و به گونه‌ای می‌توان آن را ضامن حفظ و رشد سرمایه معامله‌گران دانست. برای پیاده سازی قوانین مدیریت سرمایه در بازار بورس، عملکرد سیستماتیک و تفکر منطقی فرد الزامی است. قطعاً معامله‌گری که این مفهوم را به خوبی درک نموده و اجرایی کند، از آرامش روحی بیشتری حین داد و ستد برخوردار است زیرا، با درنظر گرفتن تمام ریسک‌های ممکن اقدام به سرمایه‌گذاری می‌نماید و همین موضوع یکی از سنگ بناهای اصلی موفقیت در بازار مالی است.

مدیریت سرمایه چیست؟

اگر بخواهیم یک تعریف جامع و کلی ارائه کنیم، دانش و مهارت سرمایه‌گذاری با ریسک حداقل در راستای کسب بازدهی حداکثر را مدیریت سرمایه می‌نامند. هدف اصلی مدیریت سرمایه در وهله اول، کنترل ریسک و حفظ دارایی است. از این جهت در برخی از منابع آموزشی، مدیریت سرمایه به همان مدیریت ریسک نیز تعبیر می‌شود. به بیان ساده‌تر، مفهوم مدیریت سرمایه این است که برای بدست آوردن بازدهی مورد انتظار خود باید مقدار ریسک مشخصی متقبل شوید؛ طبق اصول حرفه‌ای معامله‌گری و به منظور جلوگیری از وقوع ضررهای سنگین و غیر قابل تحمل، باید پیش از ورود به موقعیت معاملاتی مقادیر این بازده و ریسک معلوم و به گونه‌ای متعادل شده باشند که در مقابل انتظار برای کسب سودی معقول، ضرر کمی پیش روی شما باشد.

اعمال صحیح قوانین مدیریت ریسک در فرآیند معاملات، می‌تواند در راستای کاهش ضرر و زیان تأثیر به ‌سزایی داشته باشد. ترکیب یک استراتژی معاملاتی کارا و مدیریت سرمایه، ضمن پیش‌گیری از وقوع ضررهای سنگین و غیر منتظره، به مرور زمان منجر به رشد سرمایه شما خواهد شد. اعمال مدیریت ریسک در معاملات سهام و سایر ابزارهای مالی، تابع قوانین واحد و مشخصی نیست و از یک فرد تا دیگری متفاوت است. در واقع جزئیات و نحوه اعمال مدیریت سرمایه، تا حد زیادی به دیدگاه سرمایه‌گذاری، اهداف مالی، طرز تفکر و روحیات شخص بستگی دارد. بر اساس چنین معیارهایی، رویکرد سرمایه‌گذاران در قبال ریسک را تشخیص داده و آن‌ها را در دو دسته کلی ریسک‌گریز و ریسک‌پذیر تقسیم می‌کنند.

در نتیجه معامله‌گران باید از قواعد مدیریت ریسکی استفاده کنند که متناسب با شخصیت سرمایه‌گذاری آن‌ها باشد و در این زمینه نمی‌توان برای همگان نسخه‌ای واحد تجویز نمود. بطور مثال؛ میزان پذیرش ریسک معامله‌گران کوتاه مدتی در هر موقعیت معاملاتی نسبت به افرادی که دیدگاه بلند مدت دارند، کاملاً متفاوت است.

بسیاری از افراد، با رویای یک شبه ثروتمند شدن وارد بازار سهام شده و انتظار دارند ظرف مدت کوتاهی، سرمایه خود را چند برابر کنند! چنین سرمایه‌گذارانی را حتی نمی‌توان شدیداً ریسک پذیر نامید زیرا، مفهوم ریسک اصلاً برای آن‌ها تعریف نشده است و در محاسبات ذهنی خود صرفاً به سود می‌اندیشند. چنین شخصی حتی ممکن است مدتی معاملات سوددهی را نیز تجربه کند اما، در نهایت به دلیل عدم رعایت مدیریت سرمایه و پذیرش بدون محدودیت ریسک، سرمایه خود را به نابودی می‌کشاند. به راستی می‌توان ادعا نمود؛ یکی از اصلی ترین وجوه تمایز معامله‌گران موفق با سایرین، رعایت اصول مدیریت سرمایه است.

امروزه برای مدیریت ریسک روش‌های مختلفی وجود دارد. شیوه‌های کلاسیک بیشتر بر محاسبات ساده متمرکز بوده و مدل‌های جدید نظیر روش پروفسور بالسارا، غالباً بر اساس جداول و فرمول‌های پیچیده ریاضی بنا شده‌اند. همگی این روش‌ها مبتنی بر ارزیابی ریسک موقعیت‌های معاملاتی بصورت انفرادی و در نهایت تعیین چهارچوب‌های مشخص برای محدوده ریسک پذیری معامله‌گران می‌باشند.

ارکان اصلی مدیریت سرمایه در بازار سهام

هرچند برای مدیریت سرمایه روش و فرمول مشخصی وجود ندارد اما برای تدوین قوانین مدیریت ریسک و ارزیابی دقیق موقعیت‌های معاملاتی در بازار، شاخص‌های مرسومی وجود دارند که مهم‌ترین آن‌ها عبارتند از:

• ریسک
• بازده
• حجم معاملات
• نسبت بازده به ریسک
• نسبت افت سرمایه

به منظور انجام معاملاتی اصولی و موفقیت آمیز، موارد اول تا چهارم را باید برای هر موقعیت معاملاتی و الزاماً پیش از ورود، بررسی نموده و در مورد آن‌ها تصمیم‌‌گیری کنیم. در واقع پس از مشخص نمودن این موارد مشاهده می‌کنیم که نقاط خروج و حداکثر سود و زیان مورد انتظار از موقعیت معاملاتی مذکور، با دقت معین می‌شوند. به وضوح می‌بینیم که مدیریت سرمایه در راستای موفقیت هر استراتژی معاملاتی نقش کاملاً حیاتی ایفا می‌نماید که چشم‌ پوشی از آن نتیجه‌ای جز شکست در پی نخواهد داشت. حال پس از شرح مفهوم و اهمیت مدیریت سرمایه در بازارهای مالی و ذکر ارکان اصلی آن به بیان برخی از قواعد مرسوم و توصیه‌های رایج در این زمینه می‌پردازیم؛

• پیش از ورود به معامله، باید ریسک و بازده مورد انتظار از آن را تعیین کنید.
• محاسبات مقادیر ریسک و بازده، تابع مستقیمی از نقاط خروج احتمالی و حجم معاملات می‌باشد.
• طبق اصول سرمایه‌گذاری و توصیه بزرگان بازار، حداکثر مقدار ریسک در هر موقعیت معاملاتی، نباید از ۳ درصد بیشتر شود!
• حداقل مقدار مجاز نسبت بازده به ریسک، برابر ۱ می‌باشد و در غیر این صورت، ورود به معامله خطای بزرگی است.
• در صورت نیاز به داشتن چندین موقعیت معاملاتی باز به صورت هم‌زمان، باید حداکثر ریسک قابل تحمل را بین این معاملات تقسیم نمود.
• زمانی که به بازدهی نجومی معاملات اعتباری و اهرمی می‌اندیشید، ریسک سنگین و چند برابری آن‌ها را نیز مد نظر داشته باشید!
• آستانه تحمل افت سرمایه حساب معاملاتی خود را به طور دقیق مشخص نموده و زمانی که به دلیل چندین معامله زیان‌ده میزان افت سرمایه شما به محدوده خطر رسید، بدون تعلل فرآیند معاملات خود را برای مدتی متوقف کنید.

در مجموعه مقالات آتی مدیریت سرمایه در بخش بلاگ آسان بورس، مفاهیم ریسک، بازده، نسبت‌های مرتبط با مدیریت سرمایه و… به تفصیل توضیح داده خواهند شد.