کاربرد سهام چیست؟

بازده چیست؟

سود یا پاداش حاصل از هر نوع سرمایه‌گذاری، بازده نامیده می‌شود. این مفهوم نیز همانند ریسک برحسب درصد بیان شده و کیفیت آن، معمولاً بر مبنای دوره زمانی حصول، عملکرد سایر دارایی‌ها در مدت مشابه و شاخص‌های پولی، ارزیابی می‌گردد. بازدهی سرمایه‌گذاران بازار سهام، از دو طریق افزایش قیمت سهم و سود نقدی سالانه، حاصل می‌شود. به منظور تعیین درصد بازدهی بهینه، معیار مشخصی وجود ندارد زیرا، همانگونه که در بالا اشاره شد؛ محاسبه بازدهی مطلوب می‌تواند تابعی از افق سرمایه‌گذاری، ماهیت دارایی، ریسک، هزینه‌های معاملاتی، نرخ بهره، درصد تورم و… باشد.

به عبارت دیگر، نحوه ارزیابی بازدهی اوراق دارای درآمد ثابت با سهام موجود در بورس که سود مقرر شده‌ای برای آن‌ها وجود ندارد؛ کاملاً متفاوت است.

برای مثال اگر نرخ تورم کشور را ۲۰ درصد فرض کنیم، کسانی که در اوراق مشارکت با سود ۲۵ درصد سرمایه‌گذاری کنند؛ علاوه بر حفظ ارزش پول خود در مقابل تورم، ۵ درصد نیز بازده واقعی داشته‌اند. اما زمانی که کارشناسان مالی به ارزیابی عملکرد بازار سرمایه می‌پردازند، علاوه بر موارد فوق، معمولاً تمرکز اصلی آن‌ها بر مقایسه عملکرد بورس، با سایر بازارهای سرمایه‌گذاری نظیر ارز و طلا در مدت مشابه می‌باشد.

بازده در طرف مقابل ریسک بوده و به گونه‌ای، نتیجه تقبل ریسک است. در واقع سرمایه گذاران به منظور دست‌یابی به بازدهی معقول حاضر می‌شوند تا درصد ریسک احتمالی مشخصی را تحمل کنند. واژه بازده، الزاماً به کسب سود تعبیر نمی‌شود و این موضوع به اشتباه در ذهن برخی سرمایه گذاران نقش بسته است. مثبت یا منفی بودن بازدهی، طبیعت سرمایه‌گذاری است و سود و زیان هر دو، پاداش معاملاتی ما محسوب می‌شوند. در یک کلام می‌توان گفت، کسب بازدهی انگیزه تمام افراد از ورود به دنیای سرمایه‌گذاری است.

انواع بازده در بازار سهام

در معاملات سهام و بازار مالی، بازده به دو دسته کلی مورد انتظار و واقعی تقسیم می‌شود.

بازده مورد انتظار؛ پیش از ورود به معامله تعیین شده و بیانگر انتظارات سوددهی، از موقعیت معاملاتی مذکور است. به منظور تعیین بازده مورد انتظار خود از هر موقعیت معاملاتی سهام، باید به متدهای تحلیلی مختلف مسلط باشیم. برحسب تحلیل شرایط بنیادی و گزارشات مالی منتشره از سوی شرکت‌ها، در مورد سود تقسیمی پایان سال، سناریوهایی در نظر می‌گیریم. سپس وضعیت نموداری سهم را بر اساس اصول و روش‌های تکنیکالی بررسی نموده و اهداف قیمتی آینده آن، مشخص خواهند شد. در نهایت بازدهی تقریبی مورد انتظار با توجه به ریسک و حجم معامله، از مجموع پتانسیل سوددهی آتی سهم محاسبه می‌شود.

بازده واقعی؛ پس از خروج و بر اساس سود قطعی کسب شده از موقعیت معاملاتی، قابل محاسبه می‌باشد. به بیان ساده، مجموع اختلاف قیمت خرید و فروش سهم، سود نقدی و بعضاً درآمد حاصل از حق تقدم‌های سهام، نشان دهنده بازده واقعی شما است. تفاوت بازده واقعی و مورد انتظار، بیانگر سطح کیفی سرمایه‌گذاری طی دوره مذکور است.

بسیاری از کارشناسان سرمایه‌گذاری توصیه می‌کنند که حین انجام محاسبات تعیین بازده مورد انتظار، رویکرد محافظه کارانه‌ای داشته باشید. زیرا موجب می‌شود که با داشتن دیدگاهی واقع بینانه، درصد خطا کاهش یافته و از شناسایی سودهای موهومی جلوگیری شود.

نحوه تعیین بازده یک موقعیت معاملاتی

همان‌گونه که توضیح داده شد؛ برای محاسبه بازده واقعی باید پس از فروش سهام، مجموع سود حاصل شده از این موقعیت معاملاتی را محاسبه نمایید؛ تا درصد بازده نسبت به سرمایه کل مشخص شود. در همین راستا و به منظور درک عمیق مطلب، توجه شما را به یک معامله فرضی جلب می‌کنیم:

سرمایه گذار الف با دارایی ۵۰ میلیون تومانی خود، در بازار سهام تهران مشغول فعالیت است. وی در ابتدای سال تصمیم می‌گیرد؛ با افق سرمایه‌گذاری یکساله، روی سهام شرکت ایران خودرو سرمایه‌گذاری نماید. طبق تحلیل نموداری، پیش بینی می‌شود این سهم تا پایان سال، حداقل یک رشد قیمت ۲۰ درصدی را تجربه کند. همچنین نتایج تحلیل بنیادی نشان دهنده این است که شرکت وضعیت سوددهی فوق العاده‌ای داشته و بر اساس سیاست‌های مدیریتی فعلی، تقسیم سود نقدی ۲۰۰ تومانی به ازای هر سهم در پایان سال مالی، بسیار محتمل است.

حداکثر ریسک قابل تحمل برای این سرمایه گذار در موقعیت معاملاتی مذکور، ۱۵ درصد نسبت به کل سرمایه می‌باشد. اگر نقطه ورود مد نظر، در ناحیه قیمتی ۱۰۰۰ تومانی بوده و طبق استراتژی معاملاتی در صورت افت کاربرد سهام چیست؟ قیمت تا محدوده ۸۰۰ تومان، سرمایه گذار با پذیرش زیان از معامله خارج شود؛ با انجام محاسبات مربوط به تعیین حجم بر اساس مدیریت سرمایه مشخص می‌شود که این شخص مجاز است حداکثر ۳۷۵۰۰ سهم از این شرکت را خریداری کند.

۵۰/۰۰۰/۰۰۰ × ۱۵% = ۷/۵۰۰/۰۰۰

۱۰۰۰ – ۸۰۰ = ۲۰۰

۷/۵۰۰/۰۰۰ ÷ ۲۰۰ = ۳۷۵۰۰

تفاوت بازده واقعی و مورد انتظار

طبق تحلیل‌ فوق و با توجه به مقادیر سود مورد انتظار ناشی از رشد قیمت و تقسیم سود نقدی سهام، مجموع بازدهی احتمالی این موقعیت معاملاتی بر اساس حجم حدوداً ۳۰ درصد می‌باشد، که نشان دهنده شرایط ایده‌آل معامله مذکور از لحاظ قوانین مدیریت سرمایه است.

۲۰۰ (سود نقدی احتمالی سهم) + ۲۰۰ (مقدار افزایش قیمت احتمالی سهم) = ۴۰۰ (مجموع بازده مورد انتظار به ازای هر سهم)

۳۷۵۰۰ × ۴۰۰ = ۱۵/۰۰۰/۰۰۰

اما پس از گذشت یک‌ سال، قیمت سهم به ۱۱۰۰ تومان می‌رسد (افزایش قیمت ۱۰ درصدی). از طرف دیگر، گزارشات مالی شرکت در سامانه کدال نیز بیان‌گر این است، که سود نقدی شرکت ایران خودرو در پایان سال مالی مذکور، صرفاً ۵۰ تومان است! پس از انجام محاسبات سود و زیان مشخص می‌شود؛ این سرمایه‌گذار مجموعاً در این معامله، ۱۱.۱درصد بازدهی کسب کرده است.

۱۰۰ (سود نقدی سهم) + ۵۰ (مقدار افزایش قیمت سهم) = ۱۵۰ (مجموع بازده واقعی کاربرد سهام چیست؟ به ازای هر سهم)

۳۷۵۰۰ × ۱۵۰ = ۵/۶۲۵/۰۰۰

با توجه به اختلاف قابل ملاحظه بازده واقعی و مورد انتظار (حدوداً یک سوم)، افق زمانی و مقدار ریسک معامله، به این نتیجه می‌رسیم؛ که مثال فوق موقعیت معاملاتی چندان پرسودی نبوده است! اما در این قسمت ذکر دو مورد ضروری است.

همان‌طور که خودتان می‌دانید، خرید و فروش سهام در بازار بورس شامل کارمزد ۱.۵ درصدی می‌باشد، که جهت سهولت محاسبات، از در نظر گرفتن آن چشم پوشی کردیم. نکته بعدی این است، که معمولاً فرآیند پرداخت سود نقدی سهام شرکت‌ها، به سرعت و عیناً در پایان سال انجام نمی‌شود و مسلماً طولانی‌تر شدن دوره پرداخت، تأثیر منفی بر بازدهی معاملات دارد. در نتیجه اگر موارد مذکور را نیز در نظر بگیریم؛ سرمایه گذار «الف» بازدهی واقعی کمتری خواهد داشت. چنین نتایج معاملاتی، می‌تواند ناشی از پیش بینی‌های بسیار خوشبینانه، ضعف روش تحلیل یا استراتژی معاملاتی، ریسک‌های سیستماتیک و… باشد. بسیاری از این عوامل، به مرور زمان و پس از کسب تجربه سرمایه‌گذاری در بازار، قابل اصلاح و اجتناب خواهند بود. در واقع کسب بازدهی مناسب تا حد زیادی، نتیجه مهارت شما در معامله‌گری است، زیرا توانسته‌اید موقعیت‌های معاملاتی خود را در تمام مراحل، از لحظه ورود تا خروج به گونه‌ای مدیریت کنید، که بهترین نتیجه ممکن حاصل شود.

تا اینجا سعی شد، مفاهیم ریسک و بازده در بازار سهام و جزئیات مربوط به آن‌ها شرح داده شوند. در مطالب آتی، رابطه ریسک و بازده و نسبت‌های کاربردی در مدیریت سرمایه را توضیح خواهیم داد.

منظور از صرف سهام چیست؟ چه کاربرد و مزایایی برای ما دارد؟

صرف سهام یکی از اصطلاحاتی است که در بازار سرمایه، رایج بوده و مثل بسیاری از اصطلاحات مهم (عرضه اولیه، پذیره نویسی، حجم مبنا، دامنه نوسان، شاخص هم وزن و . . . ) دانستنش، ضروری است. از فعالان بازار سرمایه، چه کد اولی ها و آنهایی که به تازگی فرق بورس خریدن و سهم خریدن را دریافته اند و چه آن هایی که سال هاست در بازار فعالیت دارند، انتظار می رود، اصطلاحات بورس، قوانین بورس و مسائل بنیادی و تکنیکالی سهام را به خوبی بدانند.

بورس، سال به سال علمی تر می شود. از چند سال آینده که هوش مصنوعی و یادگیری ماشینی به کمک بورس بازها بیاید، معاملات الگوریتمی، جای پای خود را در بازار پیدا کرده و معامله کردن، دقیق تر و علمی تر می شود. صرف سهام، یکی از مواردی است که در حوزه اصطلاحات بازار سرمایه باید به آن توجه داشت. کاربرد و مصارف و مزایای آن را در این گفتار اشاره می کنیم.

صرف سهام هم در شرکت هایی که در بازار بورس پذیرفته شدند کاربرد دارد و هم در شرکت هایی که در بازار فرابورس پذیرفته شده اند. همان طور که می دانید، سهم، یک سند قابل معامله است که نشان از مالکیت دارنده آن در شرکت سهامی داشته و حقوق مختلفی را برای دارنده حقیقی یا حقوقی خود به دنبال دارد که از آن جمله می توان: سود مجمع، حق رای در مجمع، حق تقدم در خرید سهام اشاره کرد.

افزایش سرمایه، بخش جذاب در کسب و کار شرکت ها است که سهامداران، از آن بهره مند می شوند. افزایش سرمایه، به دلایل مختلفی رخ می دهد. مثلا زمین یا تجهیزات یا ساختمان یک شرکت ، بر اساس تورم، افزایش قیمت و ارزش پیدا کرده و به عنوان دارایی شرکت، قیمتش به نسبت قبل افزایش سرمایه، بیشتر شده است.

لذا، افزایش سرمایه از تجدید ارزیابی دارایی ها صورت می گیرد. افزایش سرمایه شرکت های سهامی به روش های مختلفی صورت می گیرد. مثل: افزایش سرمایه از محل تجدید ارزیابی دارایی ها (مثل افزایش سرمایه ۱۷۰۰ درصدی خصدرا در اردیبهشت ۹۹)، افزایش سرمایه از محل آورده نقدی و محل مطالات حال شده سهامداران (مثل سرچشمه در زمستان ۹۸) و افزایش سرمایه از محل سلب حق تقدم. صرف سهام (Premium) طبق ماده ۱۶۰ قانون تجارت است. شرکت قادر است سهام جدید خود را برابر با مبلغ اسمی، فروخته و یا این که علاوه بر مبلغ اسمی، مبلغی را به عنوان اضافه ارزش ، از خریدار دریافت کند.

مزیت های صرف سهام در بازار سرمایه

شرکت، عواید حاصل از اضافه ارزش سهام فروخته شده را می تواند در حساب اندوخته نگهداری یا به صورت نقدی میان سهامداران خود، تقسیم کند. صرف سهام، در واقع مبلغی است که مازاد بر ارزش اسمی سهام شرکت در زمان فروش سهام عادی. اگر شرکتی، سود زیادی شناسایی کرده و ارزش سهام آن در بازار بیش از ارزش اسمی باشد، شرکت قادر است سهام جدید خود را با قیمتی بیش از ارزش اسمی، منتشر کند که به دلیل اینکه تقاضا وجود دارد، ممکن است سهام به ارزشی بیش از ارزش اسمی آن در بازار مورد معامله قرار بگیرد.

تفاوت ارزش اسمی سهام و وجه دریافتی بابت سهام، صرف سهام اطلاق می شود. یعنی صرف سهام ، در حساب حقوق صاحبان سهام در ترازنامه لحاظ شده و موجب افزایش آن می شود. ماهیت بستانکاری دارد.

شرکت می تواند صرف سهام را به اندوخته منتقل کرده و یا بین سهامداران تقسیم کند یا به صورت سهام جدید، به سهامدار قبلی بدهد. حساب صرف سهام قابل تهاتر با حساب کسر سهام نیست. موارد کاربرد صرف سهام می توان سود نقدی بین کاربرد سهام چیست؟ سهامداران قبلی داشت.

سهام جدید را بین سهامداران قبلی، تقسیم کرد و سهام جایزه داد. می توان آن را به اندوخته شرکت منتقل کرد . شرکت های بورسی علاقمند هستند که با کم ترین سهام منتشر شده، تامین مالی حداکثری داشته باشند.

مثلا هر سهم شستا (غول تامین اجتماعی)، فروردین ۹۹ با ۸۶۰ تومان آمد و اردیبهشت ۹۹ با قیمت ۱۶۰۰ تومان معامله شد. گر چه شستا تا ۱۴۰۰ بالای ۵۰۰۰ تومان خواهد بود. روش صرف سهام، ریسک کمی داشته و اعتبار و سود شرکت را افزایش می دهد.

• حتما بخوانید: آینده شاخص کل بورس ایران تا کانال ۸ میلیون واحدی

مزیت ها و معایب افزایش سرمایه با صرف سهام

یکی این است که منابع زیادی در اختیار شرکت قرار گرفته و باعث افزایش سودآوری و افزایش EPS می شود. مهم ترین فایده صرف سهام آن است که اصلاح ساختار مالی شرکت را به دنبال دارد. کارآمدی خوبی برای شرکت هایی دارد که نیازمند منابع سنگین برای دستیابی به طرح های توسعه ای هستند. منبع مالی با ثبات و بدون سر رسید برای شرکت های بورسی است.

افزایش سرمایه به شیوه صرف سهام ، معایبی هم دارد. یکی این که اگر افزایش سرمایه با منافع شرکت در تعارض باشد، شرکت قادر به انجام افزایش سرمایه به این روش نیست و با توجه به اجبار اشخاص حقیقی یا حقوقی به خرید سهام پذیره نویسی شده، اشخاص، حاضر به انجام این کار نباشند. البته مقابل صرف سهام ، کسر سهام است در آن، سهام با قیمتی کم تر از ارزش اسمی خود منتشر شود و در ایران، ممنوع است.

اگر سهامدار هستید یا قصد ورود به بورس دارید، مطالعه و مطالعه و تحقیق را فراموش نکنید. در بورس، صبوری و تحقیقات، از پول مهم تر است. سهامداری بلند مدت تا افق ۱۴۱۰ هجری شمسی، سودهای بارونکردنی را روانه پرتفو شما خواهد کرد. تاریخ در بورس، تکرار می شود.

سهامدار

دراین مقاله ما با شما همراه هستیم تا در مورد اینکه سهام چیست و سهامدار کیست توضیحاتی درحد نیاز شما همراهان عزیز بگوییم تا انتهای این مقاله با ما همراه باشید و در هرکجای این مقاله اگر سوالی بریتان پیش امد آن را در قالب کامنت برای ما بیان کنید.

فهرست مطالب این مقاله >برای مطالعه روی عنوان دلخواه کلیک کنید

سهام چیست ؟

به موجب قانون تجارت به برگه قابل معامله ای گفته میشود که قسمتی از سرمایه یک شرکت محسوب میشود که مشخص کننده میزان مشارکت و تعهدات و منافع صاحب سهام و سهامداران در آن شرکت محسوب خواهد شد. سهام را تنها شخص حقوقی می تواند صادر کند که دارای ثبت قانونی باشد در غیر کاربرد سهام چیست؟ این صورت امضا کنندگان آنها باید مسئول جبران خسارات شوند اوراق سهام باید متحد الشکل و چاپی و دارای شماره ترتیب بوده و به امضای لااقل دو نفر که به موجب مقررات اساسنامه تعیین می شوند برسد.

سهامدار کیست؟

سهامدار به کسی گفته می‌شود، که از نظر قانونی صاحب قسمتی از یک سهام (برگه سهام) در شرکت سهامی عام و یا شرکت سهامی خاص باشد. هر یک سهم، معادل تکه ای از سرمایه یک شرکت و سهامدار است، که مشخص میکند که نماینده کوچکترین واحد مالکیتی، در شرکت مورد نظر است. هر سهامدار متناسب با همان نسبتی که سهام در اختیار دارد در مالکیت شرکت یا بنگاه تولیدی شریک است.

انواع سهام:

سهام از نظر قانون تجارت به 3 قسم تقسیم میشوند که این دو قسمت عبارتند از :

سهام با نام چیست؟

سهام با نام به سهامی گفته می شود که نامی از صاحب سهام (سهامدار) در آن برده شده باشد ، طبق ماده 40 قانون تجارت انتقال سهام با نام باید در دفتر ثبت شرکت به ثبت رسانیده شود و انتقال دهنده یا وکیل یا نماینده قانونی او باید این انتقال سهام را در دفتر ثبت امضاء کنند. دربرخی مواردی که تمامی مبلغ اسمی سهم پرداخت نشده است نشانی کامل انتقال گیرنده نیز در دفتر ثبت سهام شرکت قید و به امضای انتقال گیرنده یا وکیل یا نماینده قانونی او می رسد و از نظر اجرای تعهدات ناشی از نقل و انتقال سهم معتبر خواهد بود . درصورت تغییر اقامتگاه باید به همان ترتیب به ثبت رسیده و امضا شود . هر گونه انتقالی که در آن شرایط فوق رعایت نشده باشد از نظر شرکت و اشخاص ثالث فاقد اعتبار است.

در صورت نیاز به ارتباط با وکیل شرکت گروه وکلای حکمت روی لینک مقابل کلیک کنید:وکیل شرکت وکیل دعاوی شرکت

سهام بی نام چیست؟

مطابق ماده 39 قانون تجارت سهام بی‌نام به صورت سند در وجه حامل تنظیم و ملک دارنده آن شناخته می‌شود مگر خلاف آن ثابت گردد. نقل و انتقال سهام‌ بی نام به قبض و اقباض به عمل می‌آید.‌گواهینامه موقت سهام بی‌نام در حکم سهام بی‌نام است و از لحاظ مالیات بر درآمد مشمول مقررات سهام بی‌نام می‌باشد.

سهام ممتاز چیست؟

سهام ممتاز به سهامی نسبت داده می شود، که در مقایسه سهام های دیگر از امتیاز و اولویت بیشتری برخوردار باشند ، این امتیازها باید در اساسنامه شرکت قید شود و به تصویب صاحبان سهام ممتاز رسیده باشد.

امتیازهای سهام ممتاز عبارتند از:

*درج تخفیف در پرداخت مبلغ اسمی سهام ممتاز
*اختصاص سود بیشتر به سهام ممتاز
*پرداخت مبلغ اسمی سهام به سهامداران سهام ممتاز قبل از انحلال شرکت و هنگامی که موضوع منحل شدن در میان باشد .
*اعمال نظر در خصوص تعیین مدیران شرکت یا اتفاق آراء سهامداران ممتاز نسبت به سهامداران عادی
*مستثنی کردن سهامداران ممتاز از اعمال زیان عملکرد

مطابق ماده 42 قانون تجارت هر شرکت سهامی می‌تواند به موجب اساسنامه و هم چنین تا موقعی که شرکت منحل نشده است طبق تصویب مجمع عمومی‌فوق‌العاده صاحبان سهام سهام ممتاز ترتیب دهد. امتیازات این گونه سهام و نحوه استفاده از آن باید به طور وضوح تعیین گردد. هر گونه تغییر در‌امتیازات وابسته به سهام ممتاز باید به تصویب مجمع عمومی فوق‌العاده شرکت با جلب موافقت دارندگان نصف به علاوه یک این گونه سهام انجام‌گیرد.

نکاتی که باید در ورقه سهام قید شوند عبارتند از:

1-نام شرکت و شماره ثبت آن در دفتر ثبت شرکت

2-مبلغ سرمایه شده و مقدار پرداختی آن

3-مشخص کردن نوع سهم

4-مبلغ اسمی سهام و مقداری که پرداخت شده هم به حروف و هم به عدد

5-تعداد سهامی که هر ورقه نماینده آن است

انتقال سهام چگونه است ؟

بعد از امضا برگه سهام کسی که تعهد پرداخت آن را می کند مسئول پرداخت تمام مبلغ اسمی آن سهم خواهد بود و در صورتی که قبل از پرداخت تمام مبلغ آن را منتقل کند کسی که به آن منتقل شده مسئول پرداخت وجه آن خواهد بود همچنین انتقال این گونه سهام باید در دفتر ثبت سهام شرکت ثبت شود در غیر این صورت انتقال دهنده همچنان مالک آن شناخته خواهد شد.

تعهد به پرداخت سهام :

سهامداران می توانند مبلغ سهام خود را تماما پرداخت کنند و یا مبلغی از آن را تعهد به پرداخت کنند در هر موقع که شرکت بخواهد قسمت تعهد شده را درخواست کنند یا مراتب را از طریق نشر اگهی در روزنامه کثیرالانتشار که آگهی های مربوط به شرکت در آن منتشر می شود به صاحبان فعلی سهام اطلاع دهد و مهلت معقول و متناسبی برای پرداخت مبلغ مورد مطالبه مقرر دارد و پس از انقضای مهلت هر مبلغی که کاربرد سهام چیست؟ تادیه نشده باشد نسبت به آن خسارت دیر کرد مد نظر می شود و پس از اخطار به صاحب سهم و گذشت 1 ماه اگر مبلغ مورد مطالبه و خسارت تاخیر تماما پرداخت نشود از طریق بورس و در غیر اینصورت از طریق مزایده به فروش خواهد رسید.

گروه وکلای حکمت

گروه وکلای حکمت با پیگیری های مستمر و به موقع در مورد پرونده های موکلین در زمینه اختلافات و دعاوی حقوقی و کیفری و خانواده و ثبتی سعی دارد که یک تیم قوی و با بهره مندی از علم نوین حقوقی با مشاوره های خود شما هموطنان گرامی را در مواجه شدن با مشکلات در پیشنهاد یک راه درست حقوقی و قانونی راهنمایی و هدایت کند و با امکانات مشاوره های حقوقی و کیفری آنلاین و مشاوره های تلفنی و مشاوره های حضوری در تهران با منشور اخلاقی مسئولیت پذیری رضایت هموطنان را به دنبال خواهد داشت

سبد سهام چیست؟

برای تشکیل سبد سهام باید موارد مختلفی را در نظر بگیرید و بر اساس آن ها سبد سهام خود را تشکیل دهید تا بتوانید بهترین نتیجه را به دست آورید. اگر نتوانید سبد سهام خوبی تشکیل دهید ممکن است مقدار ضرر شما از ضرر یک سهمی بودن نیز بیشتر شود.

وقتی شما وارد بازار سهام می شوید و قصد سرمایه گذاری در این بازار را دارید مطمئناً واژه سبد سهام Stock portfolio را به کرات خواهید شنید.

به گزارش پایگاه خبری بازار سرمایه(سنا)، سبد سهام به معنی اختصاص سرمایه به چند سهم است به صورتی که ریسک سرمایه گذاری کاهش یابد. در حقیقت سرمایه گذار به جای اینکه سرمایه خود را روی یک سهم سرمایه گذاری کند آن سرمایه را روی چند سهم مختلف سرمایه گذاری می کند تا علاوه بر کاهش ریسک، افزایش سود را برای خود حاصل کند.

در بازارهای مالی و سرمایه گذاری، داشتن یک سبد سهام خوب برای سوددهی بیشتر سرمایه گذاران حیاتی است. تشکیل سبد سهام بستگی به نوع استراتژی سرمایه گذاری شما در بازار سهام دارد و باید به گونه ای این سبد سهام تشکیل شود که هم برای شما اطمینان خاطر بیاورد و هم پیش بینی شما از آینده، در مورد سرمایه را برآورده کند.

احتیاط در بازار سهام و همچنین عقل حکم می کند که یک فرد تمام تخم مرغ ها را در یک سبد قرار ندهد، به همین دلیل باید از سبد سهام استفاده کرد؛ زیرا اگر سهمی دچار مشکل شد تمام سرمایه از بین نرود و سهم های دیگری که بر روی آن ها سرمایه گذاری شده اند آن خسارت را پوشش دهند. ایجاد یک سبد سهام به میزان کاربرد سهام چیست؟ ریسک پذیری افراد و همچنین اهداف سرمایه گذاری آن ها بستگی دارد. در ادامه با انواع سبد سهام و همچنین چگونگی تشکیل سبد سهام بیشتر آشنا می شویم.

مواردی که در تشکیل سبد سهام باید مد نظر قرار داد

همان طور که گفته شد برای تشکیل سبد سهام باید موارد مختلفی را در نظر بگیرید و بر اساس آن ها سبد سهام خود را تشکیل دهید تا بتوانید بهترین نتیجه را به دست آورید. اگر نتوانید سبد سهام خوبی تشکیل دهید ممکن است مقدار ضرر شما از ضرر یک سهمی بودن نیز بیشتر شود.

اولین موردی که در تشکیل سبد سهام باید در نظر بگیرید اهداف سرمایه گذاری و در کنار آن تعیین بازه زمانی است. یعنی مشخص کنید که چه مقدار سودی را برای سرمایه گذاری خود در نظر دارید و همچنین به خود بگویید که می خواهید در چه مدت زمانی به هدف سرمایه گذاری خود برسید؟

گام بعدی تعیین میزان ریسکی است که شما می توانید آن را در سرمایه گذاری خود تحمل کنید. به این منظور که وقتی سرمایه گذاری می کنید آیا توان این را دارید که در یک روز نیمی از سرمایه شما در معرض ضرر قرار گیرد؟ ریسک پذیری افراد متفاوت است و هرکسی بر اساس میزان ریسک پذیری می تواند استراتژی و هدف سرمایه گذاری خود را تعیین کند. یکی از مسائلی که هدف سرمایه گذاری را تحت تأثیر قرار می دهد، که درنتیجه آن تشکیل سبد سهام نیز تحت تأثیر آن است، شرایط مالی سرمایه گذار است، یعنی هم شرایط مالی فعلی که مؤثر در انتخاب سهم ها در سبد سهام است و هم دیدی که از شرایط مالی خود در آینده دارد، تشکیل سبد سهام را تحت تأثیر می گذارد، از سمت دیگر سن افراد نیز در میزان ریسک پذیری آن ها تاثیر مستقیم داشته و درنهایت در تعیین سبد سهام مؤثر است.

چند نکته را برای تشکیل سبد سهام باید مدنظر قرار داد، اولین نکته اینکه خود را محدود به یک یا دو سهم نکنید زیرا با این کار اولاً تعریف سبد سهام را از بین می برید و ثانیاً ریسک بسیار بالای را متحمل خواهید شد. نکته بعدی اینکه سبد سهام شما بهتر است متشکل از چند صنعت باشد؛ یعنی علاوه بر اینکه به خرید سهام های شرکت های گوناگون می پردازید سعی کنید که این سهم ها جزو صنعت های متفاوت باشد تا اگر روزی برای یک صنعت مشکلی ایجاد شد شما دچار ضرر کمتری شوید. وقتی سبد سهام تشکیل می دهید به نسبت صحیحی سرمایه را بین سهم ها تقسیم کنید به این صورت نباشد که ۷۰ کاربرد سهام چیست؟ درصد سرمایه روی یک سهم سرمایه گذاری شود و بقیه آن روی ۵ سهم دیگر. البته توصیه نمی شود که حتماً میزان سرمایه به طور مساوی تقسیم شود اما حتماً با یک ضریب اطمینان و همچنین شرایط هر سهم مقدار سرمایه مشخصی به آن اختصاص یابد.

نکاتی که برای تشکیل سبد سهام باید به آن توجه شود عبارت است از اینکه، خود را محدود به یک یا دو سهم نکنید، سبد سهام شما بهتر است متشکل از چند صنعت باشد و همچنین وقتی سبد سهام تشکیل می دهید به نسبت صحیح سرمایه را بین سهم ها تقسیم کنید.

با توجه به استراتژی هایی که سرمایه کاربرد سهام چیست؟ گذاران انتخاب می کنند می توان سبد سهام به انواع مختلف تقسیم کرد.

نوع اول آن سبد سهام تهاجمی است که همان طور که از نام آن مشخص است سهم هایی در آن قرار دارند که دارای ریسک بالا بوده و درنتیجه آن بازدهی بالایی را به همراه خواهند داشت، سرمایه گذار در این سبد به دنبال بازدهی بیشتری نسبت به میانگین بازدهی بازار دارد.

نوع دوم سبد سهام سبد محتاطانه بوده و معمولاً سهم هایی در آن قرار دارند که در اثر هیجانات بازار دچار نوسانات شدید نمی شوند. به عبارتی از وضعیت بنیادی قوی تری برخوردارند و درعین حال میزان بازدهی و سوددهی پایین تری نیز دارند. از دیگر خصوصیات سهم های موجود در این سبد سهام غیر چرخه ای بودن آن است به این معنا که در اثر تحولات وضعیت اقتصادی کشور به تقاضای خرید محصولات آن اثری وارد نشده و در دوره های متفاوت رشد و رکود خاصی ندارد و همواره از یک ریتم برخوردار است.

نوع سوم سبد درآمدی بوده که تأکید این سهم به بازدهی از طریق تقسیم سود است، یعنی سرمایه گذار بیشتر به میزان سودی که شرکت ها تقسیم می کند تکیه دارد تا به افزایش ارزش سهام، چه بسا ممکن است سهم هایی را در سبد خود قرار دهد که ارزش سهام پایینی داشته باشند ولی میزان سود تقسیمی خوبی دارند.

دسته دیگر سبد سهام دسته سوداگرانه است که بیشتر بر اساس شایعات مدیریت می شود و البته تجربه نقش اساسی در این سبد سهام دارد. پیشنهاد می شود بیش از ۱۰ درصد سرمایه در آن سرمایه گذاری نشود.

سبد سهام یکی از ابزارهایی است که سرمایه گذار با توجه به خصوصیات فردی و نوع استراتژی که در بازار دارد می تواند آن را برای خود طراحی کند تا به بهترین شکل به اهداف مالی خود در بازار بورس دست یابد. باید در نظر داشت که علاوه بر مواردی که ذکر شد، سبد سهام می تواند نظم بیشتری را به سرمایه گذار در بازار ارائه کند. شایان ذکر است که بازار بورس یکی از راه های سرمایه گذاری است و همان طور که در آن از سبد سهام استفاده می شود خود آن نیز باید جز سبد دیگری به نام سبد سرمایه گذاری باشد تا سرمایه افراد به طور مناسبی سرمایه گذاری شود.

سهام چیست؟

هر شرکت سهامی خاص یا سهامی عام به قسمت‌هایی مساوی تقسیم می‌شود که به هر یک از این قسمت‌ها یک سهم گفته می‌شود.
اگرفرضا ما یک شرکت را به صورت یک کیک بزرگ درنظر بگیریم، این کیک به قسمت‌های دقیقا مساوی تقسیم شود و هر قسمت از این کیک یک سهم است.
اساسی‌ترین فرق بین یک شرکت سهامی خاص با سهامی عام این است که همه می‌توانند سهام شرکت‌های عام را خرید و فروش کنند یعنی برای عموم خرید و فروش آن آزاد است، ولی سهام شرکت‌های سهامی خاص تحت مالکیت عده‌ای خاص است.
وقتی که شما یک سهم از شرکت خریداری می‌کنید در فعالیت‌ها، و سود و زیان آن شرکت شریک می‌شوید و سهامدار آن شرکت خواهید بود.

چه شرکت‌هایی می‌توانند سهام خودرا در بورس عرضه کنند؟

شرکت‌هایی که دارای شرایط خاصی هستند و طبق یکسری قوانین خاص که سازمان بورس برای آن‌ها تعیین می‌نماید، می‌توانند سهام خود را در بورس تهران عرضه کنند.
همه افرادی که کد بورسی دریافت کرده‌اند می‌توانند سهام این شرکت‌ها را خرید و فروش کنند.

در بورس تهران بیشترین اوراق بهاداری که خرید و فروش می‌شود سهام است.

سهام یک نوع اوراق بهادار است.

سهام را می‌توان از جهات مختلفی تقسیم کرد:

از نظر شکل:

• سهام با نام
• سهام بی نام

از نظر حقوق دارنده سهام:

از نظر ماهیت آورنده:

• سهام نقدی
• سهام غیر نقدی

توضیح سهام از نظر شکل:

همانطور که در قسمت بالا گفته شد، سهام به دو نوع بی‌نام و با نام تقسیم می‌شود.

سهام بی نام :

اگر در برگه سهام نام کسی به عنوان صاحب سهام درج نشده باشد و یا این برگه در دفتر سهام شرکت به نام کسی ثبت نشده باشد، این سهم یک سهام بی‌نام است.
مالکیت سهام برای کسی است که برگه سهام در دست اوباشد. در واقع اینگونه سهام در قانون تجارت تابع قوانین در وجه اسناد حامل است.
در واقع برای انتقال اعتبار این برگه به دیگری کاربرد سهام چیست؟ کاربرد سهام چیست؟ شما نیاز به هیچ گونه تشریفات و قرارداد انتقال ندارید. و ارزش سهام متعلق به کسی است که ورقه سهام را در اختیار دارد.

سهام با نام :

در مقابل سهام بی‌نام، سهام با نام قرار می‌گیرد که مالکیت در سهام با نام و بی نام متفاوت می باشد.
سهم با نام سهمی است که نام دارنده آن در ورقه سهام قید شده باشد یا در دفتر سهام شرکت ثبت شود. این امر موجب می‌شود هویت صاحب سهام برای شرکت مشخص باشد.
شرایط شکلی انتقال سهم با نام در ماده ۴۰ لایحه قانونی اینگونه پیش بینی شده است که
«انتقال سهام با نام باید در دفتر ثبت سهام شرکت به ثبت برسد و انتقال دهنده یا وکیل یا نماینده قانونی او باید انتقال را در دفتر مزبور امضا کند.
در موردی که تمامی مبلغ اسمی پرداخت نشده است، نشانی کامل انتقال گیرنده نیز در دفتر ثبت سهام شرکت قید و به امضای انتقال گیرنده یا وکیل یا نماینده قانونی او رسیده و از نظر اجرای تعهدات ناشی از نقل و انتقال سهم معتبر خواهد بود. هرگونه تغییر اقامتگاه نیز باید به همان ترتیب به ثبت رسیده و امضا شود. هر انتقالی که بدون رعایت شرایط فوق به عمل آید از نظر شرکت و اشخاص ثالث فاقد اعتبار است».
این قانون کاربرد سهام چیست؟ به خوبی مشخص می‌کند هر گونه نقل و انتقال در خصوص این ورقه باید به موجب قرارداد بین انتقال دهنده و انتقال گیرنده صورت پذیرد.

توضیح از نظر حقوق دارنده سهام:

اگر بخواهیم سهام را بر اساس حقوق دارنده سهم طبقه بندی کنیم دو نوع سهم داریم: سهام عادی و سهام ممتاز

سهام عادی چیست؟

دارنده سهام عادی، در واقع، صاحب کسری از مالکیت شرکت است و تمام ریسک موجود در فعالیت اقتصادی شرکت را به میزان سهامی که در اختیار دارد، متقبل شده است،در بورس تهران فقط سهام عادی معامله می‌شود.

همچنین به سرمایه‌ای که از راه فروش سهام عادی شرکت تامین می‌شود، سرمایه سهمی گفته می‌شود. هیچ شرکتی نمی‌تواند بیش از میزانی که در متن اساسنامه به نام سرمایه مجاز از آن یاد شده است، از راه فروش سهام اضافی سرمایه مورد نیاز خود را تامین کند، مگر پس از طی تشریفات خاص قانونی.

سهام ممتاز (Preferred Shares) چیست؟

نوعی سهام است که برخی ویژگی‌های اوراق قرضه و سهام عادی را دارد. در صورت انحلال شرکت، صاحبان سهام ممتاز در مقایسه با دارندگان سهام عادی در توزیع دارایی‌های شرکت حق‌تقدم دارند و ممکن است دارای حق‌رای هم باشند.

توجه: در بورس تهران چیزی به عنوان سهام ممتاز وجود ندارد.

پیش از این که سود سهام عادی پرداخت شود باید سود سهام ممتاز (سال جاری و سال‌های گذشته) پرداخت شود. برخی سهام ممتاز نیز قابل تبدیل به سهام عادی هستند و دارندگان آن حق دارند در درصدی از سود اضافی شرکت نیز سهیم شوند.
سود سهام ممتاز به طور ثابت پرداخت می‌شود و در مورد سهام ممتاز با سود انباشته حتی در صورتی که شرکت قادر به پرداخت سود سهام نباشد، سود این گونه سهام به صورت انباشته در سال یا سال‌های بعد پرداخت خواهد شد. گاهی سهام ممتاز پس از چند سال قابل تبدیل به سهام عادی به قیمت ارزش اسمی خواهند بود و در صورتی که قابل بازخرید باشند شرکت در یک تاریخ معین مبلغ بازخرید را به سهامدار پرداخت می‌کند.
همچنین ممکن است شرکت به میزان ارزش سهام ممتاز خود سهام عادی منتشر و به سهامداران پرداخت کند. اما چنانچه سهام ممتاز از نوع غیرقابل بازخرید باشد، سهامداران به طور مرتب و ثابت سود سهام ممتاز خود را دریافت خواهند کرد. دارنده سهام ممتاز ممکن است حق رای هم داشته باشد، اما بیشتر در صورتی حق رای خواهد داشت که پرداخت سود سهام وی به تعویق افتاده باشد.
در سال‌های پررونق کسب‌وکار که درآمد شرکت افزایش می‌یابد، سود سهام‌داران عادی نیز افزایش خواهد یافت؛ اما سود سهام‌داران ممتاز (که دارای نرخ سود ثابت هستند) تغییری نخواهد کرد. سهام ممتاز، معمولا موعد سررسید ندارد. سود سهام ممتاز، به صورت چهارماهه یا نیم‌سال پرداخت می‌شود و نشان‌دهنده‌ی مالکیت بدون حق رأی در یک شرکت است.
در زمان ورشکستگی یا انحلال شرکت، ابتدا بدهی‌های شرکت تسویه می‌شود و سپس باید حقوق صاحبان سهام ممتاز پرداخت شود. باقیمانده‌ی دارایی‌ها به سهام‌داران عادی تعلق کاربرد سهام چیست؟ خواهد گرفت. در صورتی که شرکت، اوراق قرضه نیز صادر کرده باشد، باید هنگام پرداخت بدهی‌های خود (قبل از پرداخت سود به سهام‌داران ممتاز) این اوراق را نیز تسویه کند، زیرا اوراق قرضه در رده‌ی بدهی‌های شرکت قرار می‌گیرند و از این رو، نسبت به سهام ممتاز از اولویت بالاتری برخوردار خواهند بود.