تفاوت نئو و اتریوم

خرید ارز دیجیتال نئو

معرفی ارز دیجیتال نئو (NEO) صفر تا صد

اگر شما به حوزه ارزهای دیجیتال علاقه مند باشید و یا در آن فعالیت داشته باشید قطعا نام ارز دیجیتال نئو به گوشتان خورده است. این ارز ابتدا با نام انت شیرز (Antshares) فعالیت خود را شروع کرد و در حال حاضر به دلیل شباهت زیادی که با اتریوم دارد لقب اتریوم چینی را به خود اختصاص داده است. البته تفاوت ها و ویژگی های خاص و ناشناخته ای در این ارز نهفته است که پیشنهاد می کنم اگر به حوزه ارزهای دیجیتال علاقه مند هستید با آنها آشنا شوید. در این مقاله قصد داریم ارز دیجیتال NEO را از تمام زوایا بررسی کنیم و شما را با تمام جنبه‌های آن آشنا کنیم.

نئو در وب سایت رسمی خود، خود را به عنوان شبکه توزیع شده برای اقتصاد هوشمند معرفی کرده است. منظور ما از اقتصاد هوشمند دارایی های دیجیتالی با هویت دیجیتالی است که توسط قرارداد های هوشمند پشتیبانی می شود. این پلتفرم که یک پروژه بلاک چینی است، توسط بنیادی غیرانتفاعی توسعه یافته است. این شبکه بزرگ که واحد ارزی نئو تنها جزیی از آن است از فناوری بلاک چین و هویت دیجیتال برای مدیریت خودکار و دیجیتالی ساز دارایی ها با استفاده از قرارداد های هوشمند و اقتصاد هوشمند با توزیع جمعی بهره برده است. هدف اصلی این پلتفرم ایجاد یک اقتصاد هوشمند توسط شبکه توزیع شده نئو است.

تاریخچه ارز دیجیتال نئو

شروع تحقیقات در خصوص پلتفرم نئو به سال 2014 برمیگردد. NEO اولین بار در غرب با نام Antshares ظاهر شد و توسط شرکت OnChain در شانگهای چین توسعه داده شده است. NEO برای اجماع بلاک چین از تحمل خطای بیزانس (bDFT) استفاده می کند. این پروتکل یک پروتکل اثبات سهام است.

در اولین جمع سپاری در سال 2015 که به مدت 10 روز ادامه داشت 17.5 میلیون توکن NEO با ارزش 550 هزار دلار فروخته شد. این میزان در جمع سپاری دوم به 22.5 میلیون توکن با قیمت 4.5 میلیون دلار فروش رفت.

6119 واحد BTC در طول 2016 ICO ایجاد شد و 100 میلیون توکن NEO ایجاد کرد. 50% از این 100 میلیون توکن NEO با دستیابی به سرمایه 5 میلیارد دلاری بازار تا پایان سال 2017 به جمع 20 ارز دیجیتال برتر بازار صعود کرد.

هدف پروژه ارز دیجیتال نئو(NEO)

نئو با هدف ایجاد یک اقتصاد هوشمند در سراسر جهان با پوشش تمام مسائل اقتصادی روزمره ایجاد شده است؛ و دارایی‌های دیجیتال، هویت دیجیتال و قرارداد هوشمند سه جزء اصلی این اقتصاد هوشمند هستند.

شبکه ارز دیجیتال NEO

شبکه ارز دیجیتال نئو (NEO)

شبکه NEO بر روی دو نشانه ساخته شده است. NEO و (neo(GAS نشانه های NEO در طول رویداد پیدایش از قبل استخراج شدند. آن ها دارای 100 میلیون توکن هستند که برای ایجاد بلوک، مدیریت شبکه و هرگونه اجماع مورد استفاده قرار می گیرند.

در واقع GAS به گونه ای طراحی شده است که به عنوان نوعی سوخت بلاک چین NEO عمل می کند و به عنوان نوعی امنیت عمل می کند. GAS از قبل استخراج نشده است و برای استفاده در تخصیص منابع و حفظ روز به‌ روز بلاک‌ چین طراحی شده است. همچنین برای پاداش دادن به کاربران حفظ بلاک‌ چین مورد استفاده قرار می‌ گیرد.

هر بار که یک بلوک جدید ایجاد می شود، کاربران با neoGAS پاداش می گیرند. این اتفاق زمانی که GAS به 100 میلیون سکه در بازار برسد ادامه خواهد داشت. سپس دارندگان NEO با بخشی از هزینه های معامله پاداش می گیرند. از GAS در نئو به منظور پرداخت هزینه های ایجاد قرارداد هوشمند استفاده می شود.

هر 15-20 ثانیه یک بلوک جدید تولید می شود و در حدود یک سال 2 میلیون بلوک ایجاد می شود. با این سرعت، حدود 22 سال به حداکثر 100 میلیون GAS میرسد و تمامی GAS ها توزیع شده و دیگر پس از آن هیچ GAS جدیدی ایجاد نخواهد شد. در خصوص میزان اولیه توکن‌ های GAS بدانید که میزان اولیه آن صفر بوده و با هر بلاک جدیدی که ایجاد می‌ شود، GAS ایجاد خواهد شد.

قرارداد های هوشمند در شبکه نئو

قرارداد های هوشمند در شبکه نئو

اتریوم اقتصاد هوشمند را بنا کرد و این اقتصاد، اقتصاد آینده است. در اقتصاد مدرن، یکی از مشکلات اساسی اعتماد است. چگونه می توانیم با کسی که به آن اعتماد نداریم تجارت کنیم؟ اتریوم و به دنبال آن نئو در تلاش برای رفع این مشکل از طریق قراردادهای هوشمند هستند.

اگر کاربران مایل به مبادله باشند، اولین دارایی های آنها را دیجیتالی و سپس آن را به نئو تبدیل می کنند. بعد از این مرحله آنها یک قرارداد هوشمند ایجاد می کنند که در زنجیره ی غیر متمرکز ذخیره می شود. سپس تجارت به مشخصات دقیق قرارداد انجام می شود.

یکی از تفاوت های اتریوم و نئو در زبان برنامه نویسی آنهاست. اتریوم زبان برنامه نویسی مخصوص خود را دارد که همان (Solidid) نام دارد. در حالی که زبان برنامه نویسی نئو در قرارداد های هوشمند به زبان سی شارپ و جاوا قابل نوشتن و تدوین است.

خرید ارزدیجیتال نئو از صرافی آنلاین

خرید ارز دیجیتال نئو (NEO) از صرافی آنلاین

نئو یکی از قوی ترین تکنولوژی های ارائه شده در بازار ارزهای دیجیتال است. تقریبا دوسال پیش این ارز به رتبه هفتم ارزهای دیجیتال قرار داشت اما امروزه نسبت به آن دوران سقوط کرده است. این سقوط دلایل زیادی دارد. یکی از عوامل اصلی این سقوط یکی ممنوعیت ارزهای دیجیتال در چین است. همانطور که قبلا اشاره شد این ارز یک ارز دیجیتال چینی است برای همین لقب اتریوم چینی را به خود گرفته است. این ارز در زمان اوج خود تنها 5 رتبه در بازار با اتریوم فاصله داشت اما حالا در رتبه 68 بازار کریپتو قرار دارد. یکی دیگر از عوامل این نزول رتبه سرمایه گذارانی هستند که تنها به سود خود فکر می کنند و به نوعی کنترل بازار را در دست گرفتند. با حمایت افراد سرشناس این تفاوت نئو و اتریوم بازار که اهدافی بالاتر از منافع شخصی خود دارند، بازار به روند عادی خود باز خواهد گشت. در روند عادی ارزش ها دنبال خواهند شد و تحلیل ها تعیین کننده خواهند بود.

به دلیل گذشته خوب این ارز دیجیتال، نئو در اکثر صرافی های داخلی و خارجی معامله می شود.

حال کدام صرافی برای خرید بهتر است؟

در واقع صرافی ها را می توان به چند روش به دسته های مختلف تقسیم کرد. روش اول بر اساس متمرکز بودن صرافی؛ صرافی ها به دو دسته متمرکز (CEX) و غیرمتمرکز(DEX)

صرافی متمرکز ارز دیجیتال پلتفرم آنلاینی است که به عنوان یک شخص ثالث میان فروشنده و خریدار عمل می کند. اگر بخواهیم به بیان ساده تر کارشان مشابه بانک های امروزی است. یک صرافی متمرکز مالک شخصی دارد، امن است و ملزم به پیروی از قوانین و مقررات است.

تمام صرافی های ایرانی به صورت متمرکز فعالیت می کنند. و فعالیت این صرافی ها به P2P و OCI تقسیم می شود. که بعدا به توضیح آنها خواهیم پرداخت. یکی از مزیت های مهم صرافی های متمرکز امنیت آنهاست و یکی از ایمن ترین صرافی های متمرکز برای خرید نئو و یا هر ارز دیگری، صرافی بیت ایمن است.

در سوی دیگر صرافی های غیر متمرکز را داریم در این صرافی ها کاربران معاملات خود را بدون واسطه انجام می دهند. از مزیت های این صرافی ها می توان به کاهش خطر هک، جلوگیری از دستکاری در بازار و ناشناس بودن اشاره کرد. چرا که این صرافی ها نیازی به احراز هویت ندارند.

از معایب این نوع صرافی ها این است که باید کلید و رمزهای کیف پول خود را حفظ باشید چرا که در غیر این صورت هیچ پشتیبانی وجود ندارد. از دیگر معایب این صرافی ها حجم کم معاملات است. حجم پایین سرعت خرید و فروش را کاهش می دهد.

اتریوم چینی یا ارز دیجیتال نئو چیست؟

مهم ترین و شناخته شده ترین شبکه‌های بلاکچین در دنیا بیت کوین و اتریوم هستند. این دو علیرغم محبوبیت وشهرت بسیارشان درگیر مشکلات و محدودیت‌هایی هستند. به همین دلیل شبکه‌های بلاکچین جدیدی ایجاد می شوند که این محدودیت‌ها را از بین ببرند. یکی از همین شبکه‌های بلاکچین جدید نئو یا نسخه چینی اتریوم است.
ویژگی‌ها و مزایای خاص ارز دیجیتال نئو موجب شده است که جامعه قدرتمندی در بازار ارزهای دیجیتال تشکیل دهد. نئو در حال حاضر جزو 20 ارز دیجیتال برتر دنیا محسوب می شود و توجه بسیاری را در سراسر دنیا به خود جلب کرده است. در این مقاله ما به معرفی اتریوم چینی یا ارز دیجیتال نئو و تفاوت های آن با اتریوم می پردازیم.

معرفی اتریوم چینی یا ارز دیجیتال نئو

یک شبکه بلاکچین جدید در سال 2014 به نام AntShares توسط Da Hongfei ایجاد شد. این بلاک چین امکانات فوق العاده ای داشت. نئو اولین ارز دیجیتال چینی است و در روند پیشرفت در سال 2017 به نئو (NEO) تغییر نام داد و خیلی زود به عنوان رقیب مستقیم اتریوم به یک شبکه جهانی تبدیل شد.
در پلتفرم NEO تریدرها این امکان را دارند که قراردادهای هوشمند و برنامه‌های توزیع‌شده ایجاد کنند. به همین دلیل ارز دیجیتال نئو بسیار مورد توجه تریدر ها در سرتاسر جهان قرار گرفته است. طبق اعلام coinmarketcap نئو از لحاظ ارزش بازار، در بین 20 ارز دیجیتال برتر دنیا قرار دارد.

مزایای ارز دیجیتال نئو

امکانات موجود در پلتفرم نئو بسیار شبیه اتریوم است، ولی مزایای آن بیشتر از اتریوم است. در حقیقت ساختار نئو بر مبنای اتریوم بهبود داده ‌شده است:

قراردادهای هوشمند جدید: سیستم قراردادهای هوشمند نئو از تمام زبان‌های برنامه‌نویسی مطرح پشتیبانی می‌کند. بنابراین برنامه نویسان در این پلتفرم نیازی ندارند یک زبان برنامه‌نویسی جدید یاد بگیرند.

برنامه‌های غیرمتمرکز نئو: این پلتفرم به صورت دایم ابزارها و تکنیک‌های خود را توسعه می دهد و از توسعه برنامه‌های غیرمتمرکز همچون صندوق‌های هوشمند پشتیبانی می کند.

دارایی دیجیتال: در پلتفرم نئو این امکان وجوددارد که دارایی ‌های سنتی را از طریق قراردادهای هوشمند به دارایی ‌های دیجیتال توزیع ‌شده تبدیل کرد.

هویت دیجیتال: در نئو این امکان وجود دارد که از طریق سیستم‌های احراز هویت چندعاملی شامل تشخیص صدا، اثرانگشت، پیام کوتاه و تشخیص چهره ایجاد کرد.

مزایای نئو در مقابل اتریوم

یکی از مشکلات موجود در اتریوم کند بودن الگوریتم POW است. چینی‌ها این مشکل را با طراحی یک الگوریتم جدید به نام dBFT حل کرده اند. این الگوریتم میانگین مدت‌ زمان ساخت بلاک نئو را به 1 ثانیه رسانده و امکان انجام 1000 تراکنش در ثانیه را فراهم کرده است. در حالی که اتریوم هر 15 ثانیه یک بلاک و هر بار تنها 15 تراکنش را تأیید می‌کند.
همان طور که می دانید لایت کوین نسخه بهبود یافته بیت کوین است. می‌توان نئو را تا حدودی را با لایت کوین مقایسه کرد. البته لازم به ذکر است که نئو نسخه کامل تر و مستقل تری محسوب می شود.

استخراج ارز دیجیتال نئو

جالب است بدانید که امکان استخراج نئو وجود ندارد. به‌طورکلی 100 میلیون ارز نئو وجود دارد که همه آن‌ها در اولین بلاک از درون شبکه آزاد شد. 50 درصد از کل ارزهای دیجیتال موجود در شبکه ذخیره شده است که از آن‌ها برای تأمین بودجه شبکه استفاده شود.
معمولاً ارزهایی که یکجا استخراج می‌شوند و امکان استخراج بیشتر ندارند، دارای قیمت نسبتا پایینی در بازار هستند. اما نئو توانست به دلیل استقبال خوب کاربران و همچنین محدودیت 100 میلیون سکه‌ای، از این قاعده مستثنا باشد و قیمت قابل قبولی پیدا کند.

توکن گس چیست چه ارتباطی با نئو دارد؟

ارز دیجیتال نئو برخلاف اکثر ارزهای دیجیتال قابلیت تقسیم‌پذیری ندارد. یعنی نمی‌توان 0.5 یا 0.25 نئو را جابه‌جا کرد. برای امکان‌پذیر شدن پرداخت‌های کوچک مانند کارمزدها و حل مشکل عدم تقسیم پذیری از توکن گس (GAS) در کنار ارز نئو استفاده می‌شود.
گس برخلاف نئو همچنان در حال تولید است و این روند ادامه دارد تا طی 20 سال آینده 100 میلیون توکن گس تولید شود و سپس تولید آن متوقف خواهد شد.

خرید ارز دیجیتال نئو؛ از کجا ارز نئو بخریم؟

این ارز چینی در بازار ایران چندان محبوب نیست، به همین دلیل در اکثر صرافی‌های ایرانی امکان خرید و فروش مستقیم این ارز با ریال وجود ندارد. این امکان وجود دارد که با دلار از صرافی‌های بین‌المللی خرید انجام شود ولی با توجه به مشکلات تحریمی، خرید با دلار خطر زیادی دارد. بنابراین بهترین راه خرید نئو، خرید بیت کوین و تبدیل آن به نئو است. همچنین می توانید بعد از خرید اتریوم یا خرید تتر نیز آن را به نئو تبدیل کنید.

کلام آخر

در این مقاله به سؤال ارز دیجیتال نئو و ویژگی های آن چیست پاسخ دادیم. گفتیم که چینی‌های سازنده نئو، نقشه های بزرگی در سر می‌پرورانند. در ماه های اخیر افزایش قیمت نئو حاکی از آینده ای درخشان برای این ارز است. این ارز چینی یا نرز دیجیتال نئو می‌تواند جایگاه اتریوم را به ‌شدت تهدید کند.

ارز دیجیتال نئو چیست؟ با رقیب چینی اتریوم بیشتر آشنا شوید

نئو یک پروژه ارز دیجیتال مبتنی بر بلاک چین است که به دلیل مشابهت‌های بسیار با شبکه اتریوم و در عین حال فراهم آوردن امکانات بیشتر، به یکی از رقبای اصلی اتریوم تبدیل شده است. دراین مقاله از پول نو، همه چیز درباره ارز دیجیتال نئو را بررسی کرده و به تفاوت‌های نئو و اتریوم خواهیم پرداخت.

با گسترش دنیای ارزهای دیجیتال هر روزه پروژه‌های تازه‌ای ظهور می‌کنند که تمرکز برخی از آن‌ها بر روی توسعه بلاک چین‌های نسل اول و دوم است که به اصطلاح بلاک چین‌های نسل سوم نامیده می‌شوند. نئو نیز یکی از این پروژه‌ها است که به دلیل کاربرد گسترده خود، مورد استقبال جامعه کریپتوکارنسی قرار گرفته است. همین حالا میتوانید خرید و فروش ارز دیجیتال نئو در پول نو را آغاز کنید.

تاریخچه نئو

نئو با نام AntShares توسط Da Hongfei و Erik Zhan در سال ۲۰۱۴ در کشور چین بنیان گذاشته شد. سپس در سال ۲۰۱۷ این پروژه به NEO تغییر نام داد. این ارز دیجیتال امکان توسعه رمز ارزها و قراردادهای هوشمند را بر بستر بلاک چین خود فراهم می‌کند. همچنین پروژه نئو در پی خودکارسازی فرایند مدیریت دارایی‌های دیجیتال با استفاده از قراردادهای هوشمند است.

نئو ویژگی‌های منحصر به فردی دارد که آن را از بلاک چین‌های مشابه متمایز می کند، مثلا این شبکه یک سیستم غیر متمرکز برای ذخیره سازی فایل‌‌ها بر بستر بلاک چین داشته و به نوعی یک پروژه اوراکل محور نیز محسوب می‌شود.

اهداف پروژه NEO

نئو با هدف خلق یک اقتصاد هوشمند توسعه داده شده است. بنیان گذاران این ارز دیجیتال بر این عقیده‌اند که ترکیب سه مفهوم اساسی دنیای ارزهای دیجیتال یعنی «دارایی‌های دیجیتال، هویت دیجیتال و قراردادهای هوشمند» می‌تواند منجر به تحقق یک جامعه مبتنی بر اقتصاد هوشمند شود. این هدف بدون استفاده از تکنولوژی شبکه‌های توزیع شده و مدیریت خودکار دارایی‌ها قابل دستیابی نیست.

پلتفرم نئو، یک شبکه ایمن و شفاف است که امکان دیجیتال سازی مالکیت‌ دارایی‌های مختلف را برای کاربران خود فراهم می‌سازد. بلاک چین نئو کاملا غیر متمرکز بوده و تمامی تراکنش‌های آن قابل ردیابی هستند. تراکنش‌های انجام شده در شبکه توسط بلاک اکسپلورر رسمی آن یعنی neotracker.io و neoscan.io قابل ردگیری هستند.

نئو؛ بستری برای دیجیتال سازی مالکیت

کاربران این پلتفرم امکان خرید، فروش، تبادل تفاوت نئو و اتریوم و ثبت انواع دارایی‌های مختلف بر بستر بلاک چین را دارند. این شبکه به کاربران اجازه می‌دهد مالکیت دارایی‌های خود را توسط فرایند دیجیتال سازی دارایی‌های فیزیکی، اعمال کنند. در حقیقت هر شی فیزیکی می‌تواند در این پلتفرم توسط آواتارهای جایگزین، معادل سازی شود. مهمتر از آن، دارایی‌هایی که در این شبکه ثبت می‌شوند، از محافظت قانونی برخوردارند و از مفهوم هویت دیجیتال بهره می‌برند.

به یک معنا بلاک چین اتریوم نیز با ایجاد NFTها، در پی تحقق مفهومی معادل هویت دیجیتال بوده است، اما یکی از معایب آن عدم محافظت قانونی از دارایی‌ها است. به طور مثال اگر شما یک ان اف تی نقاشی در بستر بلاک چین اتریوم بخرید، هر چند مالکیت اصلی آن در شبکه برای شما محفوظ خواهد بود، اما افراد می‌توانند تصویر آن را در شبکه‌های اجتماعی مختلف دست به دست کنند. یا حتی عکس مورد نظر را به سادگی دانلود کرده و در سایر پلتفرم‌های خرید و فروش NFT به فروش برسانند.

بنظر می‌رسد دنیای کریپتوکارنسی با تمام مزایا و امکاناتی که برای دنیای مدرن فراهم آورده است در نهایت بدون مفهوم هویت دیجیتال، منجر به آشفتگی بیشتر ساز و کارهای مالی و کلاهبرداری‌های متعدد شده است. بنابراین قدمی که پروژه نئو به سمت تثبیت هویت کاربران شبکه برداشته است، هر چند شاید در برخی موارد با اصول بنیادین تمرکز زدایی از تبادلات مالی که کریپتوکارنسی‌ها ادعای آن را دارند، در تضاد باشد، اما در نهایت منجر به حفظ امنیت دارایی‌های خود کاربران خواهد شد.

قراردادهای هوشمند (Smart Contracts) نیز نقشی اساسی در فرایندهای بلاک چین نئو ایجاد می‌کنند. این کدهای برنامه نویسی اجازه می‌دهند تا هر نوع تراکنشی در شبکه که پیش شرط‌های لازم را دارد به صورت خودکار اجرا شده و تراکنش‌ها را ممکن کند. هیچ سیستم مرکزی یا شرکتی روی این تراکنش‌ها نظارتی ندارد، بنابراین این پلتفرم یک شبکه کاملا غیر متمرکز محسوب می‌شود.

نکته جالب این است که حتی نودهایی که در بستر بلاک چین نئو، وظیفه تایید و اعتبار سنجی تراکنش‌ها را بر عهده دارند نیز، باید برای فعالیت در این شبکه مراحل احراز هویت قانونی را پشت سر بگذارند. نئو برای توسعه دهندگان و برنامه نویسان نیز قابلیت‌های بسیار متعددی فراهم کرده است. این بلاک چین از بسیاری از زبان‌های برنامه نویسی مطرح مانند جاوا، سی شارپ، کاتلین و پایتون پشتیبانی می‌کند و روی یک زبان خاص برنامه نویسی متمرکز نیست.

شبکه نئو از دو توکن دیجیتال یعنی NEO و GAS تشکیل شده است. ارز نئو توکن بومی این پلتفرم است که برای رای گیری تغییرات شبکه کاربرد دارد. همچنین از GAS برای پرداخت هزینه محاسبات شبکه نیز استفاده می‌شود.

در سال ۲۰۱۴ خالقان این پروژه، دست به خلق یک تکنولوژی همگام با نئو زدند که Onchain نام گرفت. این تکنولوژی برای کسب و کارهای مختلف، راه‌ حل‌های بلاک چینی خصوصی یا عمومی عرضه می‌کند. اصلی‌ترین ساخته‌ی تکنولوژی Onchain، به اصطلاح DNA (Distributed Networks Architecture) نامیده می‌شود. تمرکز اصلی این شبکه بر کمک به حل مشکلات شرکت‌های مختلف با تکیه بر توسعه اپلیکیشن‌های دارایی‌ دیجیتال و ایجاد پلتفرم‌های بلاک چینی خصوصی و عمومی است.

شبکه Onchain و NEO دو پلتفرم مجزا هستند و تفاوت اصلی آن‌ها در این است که اولی توسط یک جامعه تفاوت نئو و اتریوم غیر متمرکز و عمومی توسعه داده شده در حالی که Onchain توسط یکی از بزرگ ترین کمپانی‌های چینی به نام فوسون اداره می‌شود.

در سال ۲۰۱۸، اریک ژانگ، یکی از بنیان گذاران شبکه نئو، خبر از اجرای یک به روز رسانی روی پروتکل فعلی نئو را به جامعه کاربران ان اعلام کرد که بعدتر N3 یا نئو ۳ نام گرفت. این به روز رسانی نرخ تراکنش‌های بلاک چین را بهبود داد و هزینه گس فی آن‌ را نیز کمتر کرد. برای خبردار شدن از آپدیت‌های شبکه می‌توانید وب سایت رسمی این ارز دیجیتال به آدرس neo.org را دنبال کنید.

شبکه نئو چگونه کار می‌کند؟

برنامه نویسان از طریق نرم افزار نئو به بلاک چین دسترسی پیدا کرده و قراردادهای هوشمند خود را روی آن توسعه می‌دهند. قراردادهای هوشمند در این پلتفرم، قراردادهای نئو (NeoContracts) نامیده می‌شوند و توسعه دهندگان آن‌ها، همانطور که اشاره شد، می‌توانند با استفاده از زبان‌های برنامه نویسی محبوب، برنامه‌های خود را ایجاد کنند. این در حالی است که به طور مثال اتریوم تنها از یک زبان برنامه نویسی منحصر به فرد به نام سالیدیتی پشتیبانی می‌کند، در نتیجه برنامه نویسان برای نوشتن قراردادهای هوشمند روی این شبکه، باید تنها با این زبان کد نویسی کنند.

شبکه نئو از یک الگوریتم اجماع منحصر به فرد به نام dBFT (delegated byzantine Fault Tolerant) استفاده می‌کند. این الگوریتم بسیار مشابه سیستم اجماع اثبات سهام نمایندگی شده (DPoS) بوده و با یک فرایند رای‌گیری لحظه‌ای، در هر تراکنش نودهای تصادفی را برای تایید تراکنش‌ها و ایجاد بلوک‌ها اختصاص می‌دهد. در نتیجه توازن بین نودهای مختلف برقرار می‌شود و هرکس که توکن NEO را هولد می‌کند، می‌تواند در این فعالیت شرکت کند.

کاربران می‌توانند با استیک کردن این توکن در شبکه، در رای‌گیری‌ها شرکت کنند. هر چه مقدار توکن استیک شده یک کاربر بیشتر باشد، رای آن نود نیز تاثیرگذاری بیشتری خواهد داشت. نودهایی که تراکنش‌ها را تایید کرده و بلوک‌ها را ایجاد می‌کنند، در قالب توکن GAS پاداش دریافت خواهند کرد.

خود بلاک چین شبکه نئو بر پایه زبان برنامه نویسی C# توسعه داده شده است. همچنین زمان تشکیل و تایید بلوک‌ها در این شبکه حدود ۱۵ الی ۲۵ ثانیه برآورد شده است. برای مطالعه تخصصی‌تر اسناد نئو، می‌توانید به وایت پیپر خود این پروژه از اینجا دسترسی داشته باشید.

مقایسه نئو و اتریوم

نئو به دلیل تشابه فراوان با اتریوم و به این دلیل که یک پروژه کریپتویی مستقر در چین است، به اتریوم چین معروف شده. اتریوم در حال حاضر مهم‌ترین بستر برای قراردادهای هوشمند، اپلیکیشن‌های غیر متمرکز و NFTها و … به حساب می‌آید. در آینده بسیار نزدیک اتریوم قرار است طی فرایندی که The Merge نام گرفته، الگوریتم اجماع فعلی شبکه را به طور کامل به سمت الگوریتم PoS ببرد. برای اطلاعات بیشتر راجع به اتریوم ۲ می‌توانید به این مقاله مراجعه کنید: اتریوم ۲ چیست، کی اتفاق می‌افتد و چه تاثیری روی آینده و قیمت اتریوم می‌گذارد؟

نئو هر چند یک سری ویژگی‌های افزوده نسبت به اتریوم دارد، اما به عقیده برخی توان رقابتی آن با اتریوم محدود است. یکی از دلایل آن به استقرار این پروژه در چین برمی‌گردد و برخی معتقدند دولت چین پشت این بلاک چین است، در نتیجه به تفاوت نئو و اتریوم نظر می‌رسد نئو هنوز تا به دست‌ آوردن اعتماد عامه مردم و جامعه برنامه نویسان راه درازی در پیش دارد.

در حقیقت بسیاری از بلاک‌ چین‌های مختلف مانند اتریوم از قراردادهای هوشمند و دارایی‌های دیجیتال مختلف پشتیبانی می‌کنند، اما چیزی که NEO را از این پروژه‌ متمایز می‌کند، مفهوم هویت دیجیتال (Digital identity) است. افراد، کسب و کارها و شرکت‌هایی که قصد کار با این پلتفرم را دارند باید هویت خود را در شبکه به ثبت رسانده و‌ آن را به صورت قانونی ثابت کنند. این مسئله باعث می‌شود که این پلتفرم کاملا قانون محور شده و از بسیاری از کلاهبرداری‌های مالی در فضای کریپتوکارنسی جلوگیری شود.

کیف پول‌های نئو

بلاک چین نئو کیف پول اختصاصی خود را برای کاربران توسعه داده است. این والت‌ها در نسخه‌های مختلف تلفن همراه و رایانه‌های شخصی عرضه شده‌اند. برخی از این کیف پول‌ها عبارتند از:

Neo-GUI

این والت، کیف پول تمام نود (Full Node) شبکه نئو است. این اپلیکیشن برای نسخه‌های ویندوز ۱۰ و مک عرضه شده است. این کیف پول بالاترین میزان دسترسی و کنترل روی دارایی‌ها را برای کاربر فراهم کرده و از امنیت بسیار بالایی برخوردار است.

Neo-CLI

کیف پول Neo-CLI نیز والت فول نود بلاک چین نئو محسوب می‌شود با این تفاوت که به صورت Command Line است و به همین دلیل شاید کارکردن با آن کمی برای کاربران مبتدی سخت‌تر باشد. این کیف پول بیشتر می‌تواند برای برنامه‌نویسان و توسعه‌ دهندگان شبکه نئو کاربرد داشته باشد.

OneGate

از این والت، که روی بلاک چین عمومی نئو عرضه شده، می‌توان در تلفن‌های همراه اندرویدی و IOS استفاده کرد. OneGate یک کیف پول غیر کاستدی (non-custodial) است، در نتیجه کنترل دارایی‌های کیف پول تماما در اختیار خود کاربران آن خواهد بود.

NeoLine

این کیف پول از زبان‌های انگلیسی و چینی پشتیبانی می‌کند و در قالب افزونه وب نیز قابل استفاده است. NeoLine یک کیف پول غیر متمرکز و ایمن است.

O3 Wallet

یکی از پر استفاده‌ترین کیف پول‌های شبکه نئو، همین O3 Wallet است. این کیف پول قابلیت‌هایی مانند دسترسی به اپلیکیشن‌های غیر متمرکز شبکه نئو را برای کاربران فراهم می‌کند و توسط استودیوی O3 توسعه داده شده است.

ONTO Wallet

این کیف پول یک والت متمرکز است و کاربران برای استفاده از آن باید به یک شخص ثالث برای تایید و اجرای تراکنش‌ها اعتماد کنند. زبان‌های اسپانیایی، چینی و انگلیسی توسط این ولت پشتیبانی می‌شوند.

Neon Wallet

نئون والت، یک کیف پول متن باز و بین پلتفرمی (cross-platform) است. برای استفاده از این کیف پول نیازی به بارگیری تمام بلاک چین نیست و به اصطلاح یک کیف پول سبک (Light Wallet) نامیده می‌شود.

آینده نئو

نئو جزو ۱۰۰ رمز ارز برتر بازار کریپتوکارنسی قرار دارد و در زمان نگارش این مقاله (اردیبهشت ۱۴۰۱) قیمت آن در حدود ۱۰ دلار است. مارکت کپ یا حجم بازار آن کمتر از یک میلیارد دلار (حدود ۷۵۰ میلیون دلار) برآورد شده و بالاترین سقف تاریخی که نئو توانسته به آن دست یابد حدود ۱۹۹ دلار بوده است. همچنین بر اساس داده‌های سایت کوین مارکت کپ، میزان توکن در گردش و عرضه کل آن، ۱۰۰ میلیون واحد است.

نئو تا به امروز به خوبی توانسته جایگاه خود را در بازار ارزهای دیجیتال تثبیت کند. این پروژه جامعه برنامه نویسان قدرتمندی دارد و متن باز بودن آن، انعطاف پذیری بسیار زیادی برای شبکه‌ فراهم آورده است. کد نویسان با زبان‌های برنامه نویسی مختلف می‌توانند پروژه‌های خود را به راحتی روی این پلتفرم توسعه دهند.

همانطور که در ابتدای مقاله اشاره کردیم، شبکه نئو در پی هوشمندسازی سازوکارهای مالی است، در نتیجه به نظر می‌رسد در آینده‌ای که در حال حرکت به سمت تمرکز زدایی از اقتصاد است، این پروژه بتواند نقشی مهم و تاثیر گذار بر عهده بگیرد.

کلام آخر

پروژه نئو به دلیل ماهیت غیر متمرکز و متن باز خود، خیلی زود جایگاه خود را در بین بلاک چین‌های مختلف باز کرد. این پلتفرم با ارائه خدمات مختلف به برنامه نویسان، شرکت‌های مختلف و کاربران ساده، یک شبکه بلاک چینی تمام عیار است. به نظر شما این شبکه می‌تواند در آینده به عنوان یکی از رقبای سر سخت اتریوم حاضر شود؟

بله. بلاک چین نئو یک شبکه کاملا غیر متمرکز و ایمن است.

خیر. ارز دیجیتال NEO توکن بومی بلاک چین نئو است که بر مبنای استاندارد توکن سازی خود این شبکه توسعه داده شده است.

نئو به دلیل شباهت بسیار با بلاک چین اتریوم، به اتریوم چین معروف شده تفاوت نئو و اتریوم است. فعلا اتریوم در فضای کریپتوکارنسی پیشتاز است، اما در آینده ممکن است بلاک چین‌هایی مانند نئو بتوانند عملکرد بهتری نسبت به اتریوم ارائه دهند.

برچسب: ارز دیجیتال نئو

ارز دیجیتال نئو توسط یک شرکت تحقیق و توسعه بلاک چین به نام آن چین (On-chain) ساخته شد است. در سال ۲۰۱۴ به نام انت شرز (AntShares) شروع به کار کرد و در سال ۲۰۱۷ به نئو (NEO) تغییر نام داد.

تمرکز نئو در نوآوری انتقال دارایی های دیجیتال قراردادهای هوشمند و تایید هویت دیجیتال است

نئو

پلتفرم نئو است از دو ارز اصلی تشکیل شده است: ۱ ارز نئو (NEO) 2 ارز گس (GAS)، که هر دو حداکثر دارای تعداد ۱۰۰ میلیون توکن هستند.

نئو برخلاف بیت کوین که برای تولید آن باید عمل استخراج صورت بگیرد. نئو قبل از انتشار، کاملاً مایند شده و در اختیار سرمایه گذاران قرارگرفته است. بنابر این نئو را نمی‌تواند به واحد های کمتر از یک تقسیم کرد.

ارز گس (GAS) برای قراردادهای هوشمند شبکه نئو همانند سوخت عمل می کند و مطابق با توان پردازش مصرفی برای اجرای قراردادها هوشمند گس مصرف می شود. با هر بلاک گس جدیدی ایجاد می شود. به ازای هر ۲ میلیون دلار یک واحد از توکن ها ی تولید شده کم می شود وقتی که به سقف ۱۰۰ میلیون توکن گس دست پیدا کنیم، دیگر توکن گس جدیدی ایجاد نخواهد شد. برخلاف نئو گس را می توان به واحدهای خیلی کمتری هم تقسیم بندی کرد. گس جمع شده هر چند وقت یکبار و در زمان های از پیش تعیین شده بین صاحبان توکن‌های نئو به میزان سهمی که دارند تقسیم می شود. گس مصرف شده در شبکه جهت کارمزدهای شبکه، بین کاربرانی که تایید تراکنش ها یا همان نود های شبکه را انجام می دهند، به ازای تراکنش هایی که تایید کرده اند گس بینشان تقسیم می شود.

هر فردی که صاحب توکن نئو باشد در شبکه بلاک چین حق رای دادن دارد. حق رای جهت ساخت بلاک ها و تصمیم های مهمی بلاکچین مثل میزان کارمزد شبکه یا اگر یک ولیدیتور در راستای منافع شبکه حرکت نکند، صاحبان ارز نئو می تواند به برکناری آن ولیدیتور رای دهند.

شباهات و تفاوت نئو (NEO) با اتریوم

شبکه نئو همانند اتریوم از قراردادهای هوشمند پشتیبانی می کند، قراردادهای هوشمند اجازه می‌دهند کد های بر روی شبکه‌ای اجرا شوند که از قوانین و منطق تراکنش ها را تعیین می‌کند. مثالی تفاوت نئو و اتریوم ساده از قراردادهای هوشمند این می تواند باشد که تا زمانی که کالا به مقصد نرسد پول فروشنده بلوکه می شود یا پرداخت حق هزینه امتیاز به صاحبان آثار که به ازای هر بار نمایش آثارشان پولی دریافت کنند.

یکی دیگر از تفاوت‌های بین اتریوم و نئو در زبان برنامه نوسی اپ های غیرمتمرکز می باشد (Dapp). اپلیکیشن های اتریوم باید با زبان اختصاصی تفاوت نئو و اتریوم شبکه به نام سولیدیتی (solidity) نوشته شوند، در حالی که اپلیکیشن های نئو با زبان های برنامه نویسی رایج مثل جاوا سی شارپ کاتلین و … نوشته می شوند.

برنامه آینده نئو

نئو ایکس (Neox) امکان تراکنش‌ها بین بلاک چین های مختلف را فراهم می کند.

نئو اف اس (NeoFS) برای نگهداری غیرمتمرکز فایل ها مورد استفاده قرار می گیرد.

نئو کیو اس (NeoQS) که جهت ایجاد رمزنگاری مقاوم در برابر حملات کامپیوترهای کوانتومی عمل می کند.

خرید ارز دیجیتال نئو

ما در این مقاله قصد داریم نحوه ی خرید ارز دیجیتال نئو را مورد بررسی قرار دهیم.

ما در این مقاله به معرفی کامل رمزارز نئو، شباهت های این شبکه با اتریوم، مزیت های این رمزارز، استخراج این رمزارز، کارمزدهای معاملات، و صرافی های معتبر برای این رمزارز می پردازیم. در ابتدای مقاله توضیح مختصری در خصوص ارز دیجیتال نئو بیان میکنیم.

معرفی ارز دیجیتال نئو

ارز دیجیتال نئو یکی از رمزارزهای محبوب در بازار رمزارزها می باشد که نماد اختصاری آن NEO می باشد و بسیار شبکه ای مشابه به اتریوم را دارد. رمزارز نئو به وسیله ی شرکت onchain که در شهری در چین قرار دارد گسترش داده شده است.

در سال 2014 پروژه ی نئو مورد بررسی قرار گرفت و در ابتدا شبکه ی نئو انت شیرز نام گرفته بود و در سال 2017 توسعه دهندگان این شبکه تغییر نام دادند و شبکه ی نئو شکل گرفت.

برای خرید ارز دیجیتال نئو چه باید کرد؟

یکی از راه های تهیه ی نئو خرید آن از صرافی های معتبر جهانی می باشد. ولی کاربران ایرانی که قصد خرید ارز تفاوت نئو و اتریوم دیجیتال نئو را دارند پیشنهاد می شود از صرافی های ایرانی بیت کوین یا نمونه رمزارز های دیگر را با ریال خریداری کنند و بعد رمزارزهای خریداری شده را در صرافی هایی که قابلیت تبدیل دارند به رمزارز نئو تبدیل کنند.

نمونه هایی از صرافی ها ی خارجی معتبر: LBANK ،COIN Egg ،binance، OKEX و…

نمونه صرافی های ایرانی معتبر: والکس، یوریپتو، اکسیر، تترسیل(تمرکز این صرافی بر روی تتر است) و…

یکی از بهترین صرافی ها برای کاربران ایرانی استفاده از صرافی بایننس(Binance) است، این صرافی جز محبوب ترین ها در بازار رمزارزها به شمار می رود؛ زیرا در این صرافی می توانید بسیاری از رمزارزها را خرید و فروش کنید یا هر ارزی که داشته اید را در این صرافی به رمزارز مورد نظر خود تبدیل کنید.

این صرافی از سرعت عمل بالایی در خرید و فروش ارز ها و همچنین امنیت بالایی برخوردار است و به همین سبب جز محبوب ترین صرافی هاست.

شما بعد از خرید ارز دیجیتال خود می توانید آن را در همان صرافی ذخیره کنید و یا از کیف پول های ارز دیجیتال استفاده کنید که استفاده از کیف پول ها امنیت بالایی برای ذخیره ی سرمایه ی شما دارد.

خرید ارز دیجیتال نئو

ما در اینجا کیف پول هایی که از ارز دیجیتال نئو پشتیبانی می کنند را به شما معرفی می کنیم.

کیف پول نئون والت(Neon Wallet)

این کیف پول جز بهترین ها و ساده ترین ها برای ارز دیجیتال نئو به شمار می رود و همچنین شما با این کیف پول می توانید تعداد بیشتری دانلود نسبت به کیف پول های دیگر داشته باشید و رمزهای اختصاصی شما با امنیت بالا در رایانه ی شما حفظ می شود. جالب است بدانید با نگهداری رمزارزهای خود در این کیف پول باعث می شود که گس دریافت کنید و این کیف پول بر روی اکثر سیستم عامل ها قابلیت نصب دارد.

کیف پول اتمیک(Atomic)

این کیف پول جز کیف پول های نوپا می باشد ولی قابلیت پشتیبانی از چندین رمزارز را دارد و توانسته در بازار رمزارزها جز کیف پول های محبوب قرار بگیرد. و امروزه این کیف پول قابلیت پشتیبانی بیشتر از 300 نوع ارز دیجیتال را دارا می باشد.

کیف پول NEGUI

این کیف پول جز کیف پول های رسمی ارز nd[djhg نئو شناخته شده است این کیف پول برای گسترش دهندگان نئو گزینه ی مناسبی به شمار می رود و این کیف پول فقط بر روی سیستم ویندوز قابل اجرا میباشد و مانند تمام کیف پول ها دیگر شما نسبت به دارایی هایی که در کیف پول خود دارید گس دریافت می کنید.

کیف پول Ledger nano s

اگر شما قصد دارید رمزارزهای خود را در مدت طولانی ذخیره کنید پیشنهاد می کنم که شما از کیف پول های سخت افزاری برای نگهداری از آن استفاده کنید به این علت که از امنیت بالایی برخوردار می باشند. این کیف پول سخت افزاری امکان پشتیبانی از رمزارزهای نئو را در پایان سال 2017 امکان پذیر کرده است.

کیف پول Guarda

این کیف پول قابلیت پشتیبانی از چندین رمزارز را دارد. این کیف پول زیر نظر وب، موبایل، دسکتاپ، میباشد و بیش از ده هزار ارز دیجیتال را پشتیبانی می کند.

خرید ارز دیجیتال نئو

توجه: شما می توانید جهت آشنایی با روش های خرید ارز دیجیتال بر روی لینک کلیک کنید.

گس در شبکه های رمزارز نئو به چه معناست؟

ارز دیجیتال نئو توکنی به نام گس دارد که قابلیت اجرا بر روی شبکه ی اتریوم را دارد. شما با استفاده از این گس ها می توانید قراردادهای هوشمند خود را انجام دهید و همانطور که در بالا به آن اشاره کردیم شما با ذخیره کردن دارایی های خود در کیف پول های رسمی نئو هر روز گس دریافت می کنید.

سرمایه گذاری به صورت طولانی مدت

شبکه ی ارز دیجیتال نئو با کارکردن با شرکت های بزرگ جهانی مانند مایکروسافت، آنتولوژی، و… توانسته است رتبه ی خوبی در بین ارز های دیجیتال داشته باشد به همین سبب بسیاری از تحلیلگران ارز دیجیتال سرمایه گذاری بر روی نئو را در طولانی مدت گزینه ی خوبی می دانند.

کارمزد خرید ارز دیجیتال نئو

وقتی شما در بازار رمزارزها فعالیت می کنید برای تراکنش ها از شما کارمزد گرفته می شود. و اگر بدانید ارزهای دیجیتال به طور غیر متمرکز کار می کنند و به همین علت شما برای استفاده از آن ها باید کارمزد پرداخت کنید. در بازار ارز های دیجیتال سه نمونه کارمزد وجود دارد: کارمزد معاملات در صرافی ها، کارمزد کیف پول های دیجیتال، کارمزد تراکنش ها.

خرید رمزارز نئو با کمترین کارمزد

شما وقتی قصد خرید ارز دیجیتال را دارید با کمی جست و جو در وب می توانید صرافی های معتبر را برای ارز خود شناسایی کنید و بعد از شناسایی در مورد کارمزد های این صرافی ها تحقیق کنید و هر کدام که کارمزد کمتری برای تراکنش های خود داشتند آن را انتخاب کنید و فعالیت خود را درون آن صرافی شروع کنید.

آینده ی قیمت رمزارز نئو

آینده ی قیمت رمزارز نئو نامشخص است و باید منتظر نوسانات زیاد این رمزارز بمانیم، اما برای این رمزارزهای نوپا سرمایه گذاری طولانی مدت بهتر سوددهی خواهد داشت؛ زیرا علاقه ی این رمزارز ایجاد یک اقتصاد هوشمند است.

شما با کمی توجه در نمودار روزانه ی نئو متوجه می شوید که نئو رمز ارز جذابی برای سرمایه گذاران بوده است. این رمز ارز در سال 2020 توانست بالاترین میانگین متحرک 200 روزه قرار بگیرد و سطح حمایتی 200 روزه ی خوبی را پشت سر گذاشت. این رفتار از روند مثبت آینده ی نئو خبر می دهد. طبق سایت رمز ارز، از دیدگاه تحلیلگران آینده ی نئو بسیار عالی می باشد و سرمایه گذاری بر روی آن بهترین گزینه می باشد.

ارزش ارز دیجیتال نئو

این ارز دیجیتال ارزشی حدود 3.27 میلیارد دلار دارد و در حال حاضر در رتبه 30 بازار از نظر حجم بازار قرار گرفته است. هر واحد ارز نئو در این لحظه(11 ام مرداد ماه سال 1400) قیمت $46.42 دارد و حجم معاملات آن در 24 ساعت برابر با 1.49 میلیارد دلار است. این آمار از سایت coinmarketcap بیان شده.

در ادامه ی این بخش مواردی که در مقدمه بیان کردیم را مورد بررسی قرار می دهیم.

خرید ارز دیجیتال نئو

نمودار تغییرات قیمتی ارز دیجیتال نئو در یک ماه ی اخیر

شباهت ها و تفاوت های شبکه ی نئو به شبکه ی اتریوم

هدف نئو همچون اتریوم ایجاد قرارداد های هوشمند است و امکان استفاده از آن توسط افراد جامعه می باشد. مهم ترین تفاوت شبکه ی نئو اقتصاد هوشمند آن است که قصد دارد آن را به طور کامل در جامعه برپا کند.

یکی دیگر از تفاوت های آن ها این است شبکه ی اتریوم فقط از یک زبان برنامه نویسی استفاده می کند، ولی شبکه ی نئو از چند زبان برنامه نویسی برای انجام کدگذاری ها و قراردادهای خود استفاده می کند. و این عمل باعث رضایت کاربران می شود و تعداد افراد بیشتری جذب شبکه ی نئو می شوند.

طریقه ی استفاده از قراردادهای هوشمند در شبکه های نئو

قراردادهای هوشمند اینگونه هستند که برای دو طرف معامله یک سری قوانین گذاشته می شود و در این شبکه ها از چندین برنامه نویس ماهر برای نوشتن قرارداد ها استفاده می شود و چون شبکه ی نئو از هویت دیجیتال استفاده می کند قراردادهای هوشمند آن از امنیت بالایی برخوردار هستند.

مزایای رمز ارز نئو

• دارایی های دیجیتال: شما با استفاده از قرارداد های هوشمند نئو می توانید سرمایه های خود را به ارز های دیجیتال تبدیل کنید.
• هویت دیجیتال: شبکه ی نئو از هر فردی که میخواهد در این شبکه معاملات خود را انجام دهد هویت آن شخص را با استفاده از اثر انگشت، چهره، صدا اعتبارسنجی میکند و به همین سبب باعث می شود که امنیت شبکه ی خود را به حداکثر برساند.
• ایجاد قراردادهای هوشمند: این شبکه با استفاده از زبان های برنامه نویسی قرارداد های خوبی را در اختیار کاربران قرار میدهد.
• برنامه های غیر متمرکز: این شبکه از بسیاری از برنامه های غیر متمرکز قابلیت پشتیبانی دارد.

آیا رمزارز نئو قابل استخراج می باشد؟

باید بدانید که تفاوت رمز ارز نئو با دیگر ارزهای دیجیتال این است قابلیت استخراج ندارد و شما برای به دست آورن نئو کافیست در کیف پول دیجیتال خود ذخیره کنید.

پس استخراج ارز دیجیتال نئو برای تمام افراد با استفاده از پردازنده ها و کارت های گرافیک غیر ممکن است.

سخن آخر

ارز دیجیتال نئو در سال 2017 تاسیس شد و بسیار مورد توجه قرار گرفته است. و هدف این رمزارز نئو ایجاد کردن قرارداد های هوشمند برای تمام کسب کار ها و همچنین به صورت امن و قانونی می باشد و این نکته جز برتری این ارز دیجیتال نسبت به ارز های دیگر می باشد. شما برای تهیه ی این رمز ارز باید در یک صرافی ایرانی یا خارجی ثبت نام کنید تا بتوانید در آن فعالیت داشته باشید. شما می توانید از نمونه صرافی های معتبر مانند: والکس، اکسیر، بایننس، تترسیل و… استفاده کنید. بعد از انتخاب صرافی مورد نظر شما باید دارایی خود را در یک کیف پول دیجیتال ذخیره کنید تا امنیت سرمایه ی شما حفظ شود، از نمونه های کیف پول دیجیتال که از رمز ارز نئو پشتیبانی می کند می توان: تیمو، لجر نانو اس و … را نام برد.

ما سعی کردیم تمام اطلاعات مورد نیاز در مورد خرید رمزارز نئو را در اختیار شما قرار دهیم، شما می توانید با مطالعه ی این مقاله اطلاعات خود را راجع به ارز دیجیتال نئو کامل کنید.